Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#69 de verloren tandjes

7 oktober 2015 - 11:45
De verloren tandjes Ze loopt de slaapkamer binnen van haar zoontje, de poetsvrouw is geweest en alles ruikt heerlijk fris. Dan ziet ze op de kast het kleine potje, omgevallen, het dekseltje ligt op de grond. Een mooi rond potje van blank hout dat zacht voelt in haar hand. Maar het is leeg. Leeg?. Waar zijn de kleine tandjes naar toe?. Paniek schiet omhoog richting haar maag als ze zoekend om zich heen kijkt. De tandjes zijn weg, vast verdwenen in de stofzuiger. Op haar knieën kruipt ze over de houten vloer, haar handen als twee tandendetectors aaiend over de grond. Wat is ze nou voor een moeder, dat raak je toch niet kwijt. Ze hoort het zichzelf al zeggen, sorry jongen maar al je tanden zijn weg. Die zorgvuldig gespaarde minitandjes, elk gat in dat kleine mondje het bewijs van groter worden. Ze voelt hoe haar oksels vochtig worden, haar handen die steeds sneller over de vloer gaan zijn ijskoud. Niks te vinden, langzaam, verslagen, kruipt ze recht. Die kast kan ze wel van de muur trekken misschien zijn ze erachter gevallen. Ze pakt de bovenkant vast die tot haar borst komt en gooit haar achterwerk naar achteren als tegengewicht. De kast schuurt over de vloer centimeter na centimeter, dat moet genoeg zijn. Snel hurkt ze door haar knieën die krakend protesteren. Daar liggen ze ,een, twee, drie, vier, vijf, ja zes, daar zijn ze allemaal. Kleine parelmoerkleurige tandjes netjes op een rij op de plint tussen het stof. Ze laat haar ingehouden adem ontsnappen tussen haar lippen als ze de tandjes weer zorgvuldig in het potje laat vallen. Met twee handen beschermend rond het potje loopt ze weer naar beneden op zoek naar een veiligere plek voor wat jeugdsentiment.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 12:41
Ik had ook zo'n tandendoosje voor mijn oudste dochter. Mooi geschreven. Ik zou de laatste zin eindigen na 'veiligere plek'.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 14:49
dank je voor het lezen, nyceway.....ik heb de laatste zin een paar keer herlezen na je opmerking om te stoppen met de zin na veiligere plek. Maar twijfel nog, heb het nog even laten staan.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 21:06
Ik vind het mooi geschreven hoewel het me aanvankelijk erg overdreven leek. Bij ons thuis gingen de melktandjes net als geknipte nagels gewoon de vuilnisbak in. :)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 oktober 2015 - 21:11
De paniek en het verschuiven van de kast vind ik prachtig beschreven... De rest van het verhaal ook hoor. Heel beeldend! En ik herken het .. mijn beide kinderen hebben op dit moment allebei zo'n potje op hun kamer om nog verder te vullen ;) . Goed gevonden voorwerp om over te schrijven...

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2015 - 9:20
Ik vind het een heel erg van nu panieksituatie. Met name omdat ik mezelf herken in de reactie van bartsnel. Maar ik zie het voor me. Vlot geschreven.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2015 - 11:08
Voor mijn beide kinderen hebben we zo'n doosje. Voor mijzelf, uit een gezin met zes kinderen, nee. Die gingen inderdaad de prullenbak in. Mijn vrouw is inderdaad panisch als zo'n doosje valt, dus ik snap het verhaal wel. De angst is goed omschreven.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 oktober 2015 - 11:21
Ja, mooi beeldend en goede vondsten (tandendetectors, vochtig wordende oksels). Ondanks dat ik me verbaas over de paniek (want het scenario maakt het vanzelfsprekend dat de tandjes achter de kast liggen, toch?) kon ik me helemaal inleven.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2015 - 9:52
hoi allemaal, bedankt voor het lezen en de feedback... Ik heb haar paniekreactie overdreven in de verf gezet...de paniek van de perfecte moeder willen zijn zoals je vandaag de dag wel meer tegen komt...:) By the way, dit is wel echt gebeurd haha alleen de paniek bleef uit....ze lagen allemaal netjes op een rij op de plint zoals ik verwacht had toen ik de kast opzij schoof. wat is het toch heerlijk als je je eigen leven net dat tikje spannender kunt maken ;-D

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 oktober 2015 - 11:45
De situatie is wel herkenbaar, ja. Maar ook voor mij was wat minder paniek geloofwaardiger geweest. * Ze laat haar ingehouden adem ontsnappen tussen haar lippen * Dat 'tussen haar lippen' lijkt me hier overbodig. Want waar zou die ingehouden adem ánders kunnen ontsnappen?

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2015 - 10:53
Mooi beschreven. Ik kan me de situatie helemaal voorstellen, al is de reactie misschien wat overdreven beschreven. Het zou natuurlijk wel goed kunnen dat de vrouw door andere factoren al wat gestresseerd is en dat ze zo reageert nu dit er bij komt. Ik ben het eens met wat nyceway zegt over de laatste zin.

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2015 - 13:47
De paniek is goed invoelbaar! Ik vind dat het stuk wel strakker geschreven kan worden. Nu nog teveel 'spreektaal'. En je vult alles in. Laat de lezer conclusies trekken: "vast verdwenen in de stofzuiger" hoef je niet te schrijven. Maak het korter. Ook het woord tandjes komt vaak voor. Voorbeeld van zinnen die weggelaten kunnen worden: Leeg?. Waar zijn de kleine tandjes naar toe?. Wat is ze nou voor een moeder, dat raak je toch niet kwijt. tussen haar lippen voor wat jeugdsentiment.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 oktober 2015 - 20:30
Bedankt eline en Inged voor jullie feedback... Ik zie dat wel vaker voorbij komen dat een stuk teveel spreektaal is...maar dat snap ik niet zo goed....moet het beschrijvender zijn dan?...wat wordt er precies bedoeld met spreektaal...zou je me een voorbeeld kunnen geven? (dit is vast een stomme vraag maar ik stel hem toch maar). Je schrijft dat er bepaalde zinnen weggelaten kunnen worden. De laatste twee ben ik met je eens. De eerste twee, tja, het zegt iets over haar als personage en haar hevige reactie op het kwijt raken van de tanden....Wat is ze nou voor moeder......is iets wat ze zou kunnen denken over zichzelf, of ze hoort het de andere al zeggen over haar...ze vormt een oordeel...dat zegt iets over wie ze is als personage. Zo ook Leeg? waar zijn de tandjes naar toe....daar begint haar paniek al. denk dat het stukje iets verliest als ik deze zinnen zou weglaten...

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2015 - 12:53
Ik haal eruit dat de hp zichzelf geen goede moeder vindt als ze de tandjes kwijt is en vind daarom haar reactie niet overdreven. Dat komt waarschijnlijk ook omdat ik mezelf erin herken. Ik heb ook twee potjes. ;) Mi kan het stuk idd wat strakker. Spreektaal vul ik in als de manier waarop iemand een verhaal zou vertellen. Vaak is men dan meer aan het uitleggen en zegt men ter verduidelijking dingen meerdere keren. Verrassend onderwerp! :nod: