Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#68 - Litteken

30 September 2015 - 22:15
Ze kijkt om zich heen. Gek dat de ruimte er zo normaal uitziet. Ze had altijd gedacht dat het officiëler zou zijn. De man tegenover haar heeft een aangenaam uiterlijk. Gewoon eigenlijk. Als hij vraagt of ze koffie wil, verschuift ze ongemakkelijk op de stoel. ‘Alsjeblieft.’ ‘Wat heb je erin?’ ‘Ehm, zwart alsjeblieft.’ Ze vraagt zichzelf af waarom ze niet gewoon zegt dat ze koffie met melk en suiker wil. De man komt terug met de zwarte koffie. Hij reikt het haar aan en gaat zitten. Vervolgens pakt hij een schrift. Ze ziet dat hij haar naam opschrijft. Een volledig schone bladzijde waar alleen 'Rianne' op staat geschreven. Het voelt ongepast, ze weet niet waarom. ‘Kun je mij uitleggen waarom je hier bent?’ ‘Omdat ik de zon niet meer zie schijnen. Mijn huisarts zegt dat het niet normaal is om de schoonheid van het leven niet meer te zien. Daarom, denk ik.’ ‘En dat voelt ook zo voor jou?’ ‘Dat weet ik eigenlijk niet. Misschien wel.’ ‘Kun je mij vertellen wat misschien wel voor jou betekent?’ ‘Wat wil je horen? Ik weet het niet. Volgens mij is het niet zo belangrijk. Vindt u het belangrijk waarom ik de zon niet meer zie schijnen?’ De man blijft stil, hij lijkt bedenkelijk te kijken. Vermoedelijk heeft hij dat op school geleerd. Zouden zulke mensen daar speciale lessen in hebben gehad? Ze twijfelt of ze het moet vragen. ‘Ik speel in een band. Ik drum. Hou jij van muziek?’ Vertwijfeld kijkt ze de man aan. Waarom heeft hij het over muziek maken? ‘Ja. Maar ik speel niet in een band of iets dergelijks. Eerder luisterde ik wel veel muziek. Momenteel iets minder.’ ‘Vind je muziek niet meer leuk dan?’ ‘Jawel, maar het komt er vaak niet van. Meestal ben ik aan het einde van de dag blij dat het stil is.’ ‘Weet je nog wanneer je bent gestopt met luisteren?’ ‘Nee.’ Haar benen beginnen te tintelen. Het lijkt alsof haar oogleden plotseling topzwaar raken en ze hoort een piepend geluid. ‘Vindt u het goed dat we een andere keer verder praten?’ Zonder een antwoord af te wachten loopt ze de kamer uit.

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 oktober 2015 - 18:23
Annemieke, mooi... De meest aangrijpende zin waar voor mij alles om draait is: 'Vindt u het belangrijk waarom ik de zon niet meer zie schijnen?' (Klein dingetje: ik zou in de tweede zin 'eigenlijk' schrappen of vervangen, omdat je kort daarna 'Gewoon eigenlijk' schrijft. Of andersom, of zoiets. Maar het is persoonlijk en misschien voor anderen niet storend. Eigenlijk.) :{}

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 oktober 2015 - 21:48
@Annemieke, @Elyse geeft de essentie weer in de door haar aangehaalde zin die het voor mij ook is. De hp vousvoyeert en tutoyeert de man. M.i. is het het een of het ander.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 oktober 2015 - 23:31
Prachtig, mevrouw Brink. Wordt er alleen niet zo vrolijk van... maar dat is geloof ik de bedoeling.
Ik zal nadenken over een grappig raadsel of een mop of iets dergelijks. Zodra ik er eentje weet laat ik het je horen. Alles voor de lachende Limburgers.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 8:32
@Annemieke, @Elyse geeft de essentie weer in de door haar aangehaalde zin die het voor mij ook is. De hp vousvoyeert en tutoyeert de man. M.i. is het het een of het ander.
En toch was dat een beetje met opzet. Een sfeerdingetje. Informeel praten kan tot ongemak leiden. Maar eigenlijk spreekt ze hem maar een keer rechtstreeks aan en dat was met u. Rectificatie: twee keer. Heb je dat weleens? Dat je bij een persoon niet precies weet wat de juiste aanspreekwijze is? Maar ik snap wat u zegt :). Bedankt voor de reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 oktober 2015 - 23:56
Annemieke, mooi... De meest aangrijpende zin waar voor mij alles om draait is: 'Vindt u het belangrijk waarom ik de zon niet meer zie schijnen?' (Klein dingetje: ik zou in de tweede zin 'eigenlijk' schrappen of vervangen, omdat je kort daarna 'Gewoon eigenlijk' schrijft. Of andersom, of zoiets. Maar het is persoonlijk en misschien voor anderen niet storend. Eigenlijk.) :{}
Dag Elyse, Die zin, dat was mijn niet autobiografische maar toch persoonlijke aanklacht tegen het totale gebrek aan aandacht die wij tegenwoordig tentoonstellen voor elkaar. Uitzonderingen daargelaten uiteraard :). Dank je voor jouw reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 1 oktober 2015 - 23:40
Mooi geschreven. Een eerste wankele stap om de littekens van het leven wat dragelijker te maken.
Dank je, Nyceway. Inderdaad zoiets.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 0:21
Goed rustig geschreven stukje. :thumbsup: Ik kan het niet helemaal doorgronden dus vul ik het gevoel zelf als volgt in: het verlangen om jezelf uit te kunnen zetten. Gewoon even de Pauze knop indrukken en later weer te resetten. Dit is een compliment voor je veelzijdigheid: on- Annemiekes geschreven! :nod:

2 oktober 2015 - 10:18
Hallo Annemieke, Een voelbaar inwendig litteken, waar ik als lezer verder de vinger nog niet op kan leggen. Toch weet ik dat het er is, zonder dat je het me hebt verteld. Mooi gedaan. Een paar tips: * Je gebruikt in je tekst twee witregels. De functie van een witregel is om aan te geven dat er vanaf dat punt een ander verhaal of andere tijd begint. Dit is in jouw verhaal niet het geval, dus kun je ze weglaten. * In de zin ‘Kun je mij vertellen wat misschien wel voor jou betekent?’ citeert de man de woorden van zijn cliënt. Om het lezen te vergemakkelijken, zou je die woorden tussen aanhalingstekens kunnen zetten. ‘Kun je mij vertellen wat "misschien wel" voor jou betekent?’ - Corrie -

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 11:26
Annemieke, Je hebt de stress mooi in beeld gebracht. Ik wil ook heel graag weten wat er gebeurd is en hoe het verder afloopt met de hoofdpersoon, oftewel je hebt een cliffhanger ;) De twijfel tussen "u" en "jij" overbrengen in geschreven taal is lastiger dan in een normaal gesprek. Misschien is dit een oplossing: ‘Wat wil je horen? Ik weet het niet. Volgens mij is het niet zo belangrijk. Vindt u, vind je, het belangrijk waarom ik de zon niet meer zie schijnen?’ Wanneer je de ene keer "je" gebruikt en de andere keer "u" heb ook ik het gevoel dat er sprake is van een foutje in de tekst. Iemand nog een andere suggestie?

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 13:47
Heftig, verdrietig, mooi, rustig Ik ben het met de coach eens dat 'misschien wel' beter tussen aanhalingstekens kan. Ik struikelde over die zin. Erg mooi, Annemieke :thumbsup:.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 17:31
Annemieke Brink, ijzersterk begin:
Gek dat de ruimte er zo normaal uitziet. Ze had altijd gedacht dat het officiëler zou zijn.
De HP had dus de verwachting dat de 'hogere officiele instantie' met een oplossing zou komen. Maar nee: 'de hogere instantie' is een gewone lul die het ijs denkt te breken door te vertellen dat hij drumt! De boodschap is duidelijk: HP staat er alleen voor, niemand kan haar helpen. Wat een deceptie. ('Omdat ik de zon niet meer zie schijnen.' en bla bla, vind ik cliche)

Geen afbeelding
Eline77

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 17:29
Heel erg mooi hoe je het hebt opgeschreven. Het wakkert bij mij nieuwsgierigheid aan maar ook medeleven. Alles is verder wel gezegd denk ik.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 oktober 2015 - 20:31
Annemieke Brink, ijzersterk begin:
Gek dat de ruimte er zo normaal uitziet. Ze had altijd gedacht dat het officiëler zou zijn.
De HP had dus de verwachting dat de 'hogere officiele instantie' met een oplossing zou komen. Maar nee: 'de hogere instantie' is een gewone lul die het ijs denkt te breken door te vertellen dat hij drumt! De boodschap is duidelijk: HP staat er alleen voor, niemand kan haar helpen. Wat een deceptie. ('Omdat ik de zon niet meer zie schijnen.' en bla bla, vind ik cliche)
Dat van die zon klopt misschien. Maar het is wel makkelijk in te beelden voor een lezer. Soms is het zomer, de zon schijnt en de vogeltjes fluiten én blablabla. Maar toch zie je het niet. Vandaag bijvoorbeeld. Ik had een gesprek met een reclameman. Hij legde mij iets uit over doelgroepen. Zijn standaard voorbeeld was een fles cola. Daar had ik moeite mee want ik heb nu eenmaal niets met cola (behalve het rood van Coca Cola dan). Dus dat werkte niet echt. Het gesprek liep bijna dood. Dat was eigenlijk precies waarom ik de zon als voorbeeld nam. Stel dat alles zwart is in je leven. Dan kan de hele wereld over de zon ouwehoeren. Maar het help niet. Zoiets.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 oktober 2015 - 9:40
Goed rustig geschreven stukje. :thumbsup: Ik kan het niet helemaal doorgronden dus vul ik het gevoel zelf als volgt in: het verlangen om jezelf uit te kunnen zetten. Gewoon even de Pauze knop indrukken en later weer te resetten. Dit is een compliment voor je veelzijdigheid: on- Annemiekes geschreven! :nod:
Hoi Marietje, Hp voelt zich ongeveer zoals Jan P. hieronder schrijft. Dank u voor de complimenteuze reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 oktober 2015 - 9:42
Hallo Annemieke, Een voelbaar inwendig litteken, waar ik als lezer verder de vinger nog niet op kan leggen. Toch weet ik dat het er is, zonder dat je het me hebt verteld. Mooi gedaan. Een paar tips: * Je gebruikt in je tekst twee witregels. De functie van een witregel is om aan te geven dat er vanaf dat punt een ander verhaal of andere tijd begint. Dit is in jouw verhaal niet het geval, dus kun je ze weglaten. * In de zin ‘Kun je mij vertellen wat misschien wel voor jou betekent?’ citeert de man de woorden van zijn cliënt. Om het lezen te vergemakkelijken, zou je die woorden tussen aanhalingstekens kunnen zetten. ‘Kun je mij vertellen wat "misschien wel" voor jou betekent?’ - Corrie -
Dag Corrie, Dank je voor de tips. Zodra mijn laptop en ik elkaar weer live ontmoeten, voer ik ze door.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 oktober 2015 - 9:43
Er zijn mensen die gisteren schreven zoals ze morgen zullen schrijven. @Annemieke niet. Die wordt steeds beter.
Hoi Leonardo, Ik doe mijn best. Dank je voor jouw complimenteuze reactie :).

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 oktober 2015 - 9:46
Annemieke, Je hebt de stress mooi in beeld gebracht. Ik wil ook heel graag weten wat er gebeurd is en hoe het verder afloopt met de hoofdpersoon, oftewel je hebt een cliffhanger ;) De twijfel tussen "u" en "jij" overbrengen in geschreven taal is lastiger dan in een normaal gesprek. Misschien is dit een oplossing: ‘Wat wil je horen? Ik weet het niet. Volgens mij is het niet zo belangrijk. Vindt u, vind je, het belangrijk waarom ik de zon niet meer zie schijnen?’ Wanneer je de ene keer "je" gebruikt en de andere keer "u" heb ook ik het gevoel dat er sprake is van een foutje in de tekst. Iemand nog een andere suggestie?
Hoi Willemina, Hoewel ik me deze week niet de tijd ga gunnen om aan dit verhaal te sleutelen, wil ik je bedanken voor het meedenken en de suggestie. Dank voor jouw reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 oktober 2015 - 9:48
Heftig, verdrietig, mooi, rustig Ik ben het met de coach eens dat 'misschien wel' beter tussen aanhalingstekens kan. Ik struikelde over die zin. Erg mooi, Annemieke :thumbsup:.
Hoi Anne, Onder het schrijven twijfelde ik er eigenlijk ook al aan. Waarom ik de aanhalingstekens niet heb geplaatst? Ik weet het niet. Dank voor jouw reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 3 oktober 2015 - 9:49
Heel erg mooi hoe je het hebt opgeschreven. Het wakkert bij mij nieuwsgierigheid aan maar ook medeleven. Alles is verder wel gezegd denk ik.
Hoi Eline, Dank voor jouw reactie.

Geen afbeelding
Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 4 oktober 2015 - 20:06
Mooi ingetogen geschreven. Het zinnetje "Gewoon eigenlijk." zou ik weglaten. Dan vind ik het mooier als je zegt dat hij vriendelijk kijkt of zoiets. ik vind dat ze best kan zeggen dat ze de zon niet meer ziet schijnen. Zo praat ze nu eenmaal. Wel zou ik de man met u aanspreken en het meisje met je.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 oktober 2015 - 9:02
Mooi ingetogen geschreven. Het zinnetje "Gewoon eigenlijk." zou ik weglaten. Dan vind ik het mooier als je zegt dat hij vriendelijk kijkt of zoiets. ik vind dat ze best kan zeggen dat ze de zon niet meer ziet schijnen. Zo praat ze nu eenmaal. Wel zou ik de man met u aanspreken en het meisje met je.
Dag Tja, Dank voor de suggesties. Deze week doe ik er niets meer aan. Maar de volgende keer hoop ik op een Hp die meer respect heeft voor oudere mensen :).