‘Twee cappucino en… wil jij appeltaart? Nog voor je verjaardag, ik trakteer.’ ‘Néé mens! Ik word zóó dik! Ik ben echt niet blij met mezelf!’ ‘Oké. Twee cappucino en een appeltaart.’ ‘Ze belde me gisteren dat ze geen contact met me krijgt. Ze gaat me doorsturen naar een ander. Ik twijfel zóóó aan mezelf! Dat moet ik niet doen, ik wéét ‘t!!!’ Haar donkere ogen schoten van links naar rechts en vice versa, maal honderd. ‘Maar zij doet gewoon haar werk. Ze probeert jouw verhaal te begrijpen.’ ‘Begríjpen? Ze snapt er hé-le-maal níks van! Ze zit daar gewoon om de regels uit te voeren.’ ‘Dat weet je niet als je haar geen kans geeft. Schrijf wat punten voor jezelf op die belangrijk zijn. Dan kun je het misschien duidelijker krijgen.’ ‘Maar daar heb ik geen tijd voor. Ik zit al de hele dag achter mijn pc. Ik moet ó-ver-ál achteraan. Die rechterarm van mij! Weet je wat voor píjn ik heb?’ De rechterarm wordt gestrekt in de lucht gestoken. ‘Nou, gebruik dan je mond.’ ‘Ik heb genoeg gepraat. Ik ben er kláár mee!!!’ ‘Probeer het nou eens van haar kant te zien. Zonder jouw input kan ze je ook niet begrijpen.’ ‘Van háár kant? Ze hoort er voor míj te zijn.’ Tranen in haar ogen. ‘Ze wil gewoon dat ik ga ZZP’en. Ik vertrouw haar voor geen cent!’ ‘Je hoeft toch niet meteen het achterste van je tong te laten zien? ‘….…….. Nou, even wat leuks. Kijk, ik heb visitekaartjes voor mezelf besteld.’ ‘Holistiche massage en wateryoga… , mooi die blauwe tinten.’ ‘En dit heb ik voor Jantine gemaakt: een hoes voor haar sjamanentrommel. Helemaal gevoerd.’ Foto met de hoes op haar hoofd. Haha, lijkt wel couture. ‘Crea zeg, daar ben je echt goed in! Kun daar niet iets mee?’ ‘Weet je hoeveel tíjd dat kost? Dat is niet te betalen!!’ ‘Iets dergelijks dan. Je doet het toch graag?’ ‘Nou, het is dat Jantien zei dat ze ‘m zaterdag kwam halen. Toen moest ik wel.’ ‘………’ ‘Ik ga afrekenen.’ ‘Oké. Nou, ’t was gezellig. Tot volgende week!’