Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#66 - Lange afstand

 16 September 2015 - 23:13
‘Dag Mars, aarde voor Mars, over’. Voicemail. Ik lig alleen in bed. Die verrekte eenzaamheid doet af en toe pijn. Het blijft stil aan de andere kant. Vandaag kwam Bram huilend uit school. Wat is er aan de hand? Wanneer zijn er weer tienminutengesprekken? ‘Dag Venus, aarde voor Venus, over’. Hij is er, gelukkig. ‘Hoi! Weet je, ik maak me zorgen over Bram. Het gaat niet goed op school. Volgens mij wordt hij gepest’. ‘Schatje, nee’. Het klinkt onduidelijk, op de achtergrond hoor ik geroezemoes en sportgeluiden. ‘Waar ben je?’ ‘In het café. Je weet wel, iets drinken met collega’s’. ‘Uiteraard’. Waarom zit ik altijd thuis? Heeft hij dan niets in de gaten? Ik ben verdomme opgehouden met werken omdat hij een baan wilde waarbij hij de hele godvergeten wereld moet over reizen. ‘Maar lieverd, over Bram’. ‘Ik kan je niet zo goed verstaan’. ‘Loop dan even naar buiten. Het is belangrijk. Ik vind het belangrijk’. ‘Sorry, dat kan nu niet. Wil je soms dat ik word aangemerkt als die sukkel met dat jankende wijf? Nou? En met Brammetje komt het echt wel goed.’ ‘Nee. Nee, tuurlijk niet. Fijne avond. Doe het rustig aan, lieverd’. Ik wil niet hulpeloos zijn. Waar ben ik gebleven? Bram staat naast mijn bed. ‘Waarom huil je? Waar is papa?’

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 0:10
Weer zo'n vent waar je niets aan hebt. :rolleyes: Ik ben bang dat de HP haar eigen stem kwijt is. M.i. een vraagstuk van vele moeders: wie maar vooral waar ben ik? Goed weergegeven met de korte stukjes en gedachten erbij. Leuk gevonden met de afstandsvader. :thumbsup: Mars, hoe verzin je het! :D

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 0:13
De stem van de persoon die niet weg kan en de stem van een persoon die altijd weg is. Mooi, melancholisch contrast.
Zoiets. Maar het kan ook heel iets anders zijn. Maar ja, jij hebt makkelijk praten, jij bent natuurlijk de Richard die zelfs een schaalmodel heeft in de bek van mijn hond.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 0:18
Weer zo'n vent waar je niets aan hebt. :rolleyes: Ik ben bang dat de HP haar eigen stem kwijt is. M.i. een vraagstuk van vele moeders: wie maar vooral waar ben ik? Goed weergegeven met de korte stukjes en gedachten erbij. Leuk gevonden met de afstandsvader. :thumbsup: Mars, hoe verzin je het! :D
Aan alle mannen heb je uiteindelijk iets, :) (uitgesproken door een niet of deeltijd feministe). Geef mij maar gelijkwaardigheid. Hp was inderdaad haar eigen stem kwijt. Maar haar partner ook. Ze zijn precies gelijkwaardig. Ze voelen het hooguit anders.

Profile picture for user RichardOtten
RichardOtten

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 0:32
Dacht eerst dat het een astronaut was of een Alien. Maar ja zo denkt de Richard weer. Mannen komen van Mars en Vrouwen van Venus. Weet ik veel.

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 10:44
Dacht ook aan de mannen van Mars en de vrouwen van Venus. Het wankelt in haar leven. Ik proef afhankelijkheid. Verantwoordelijkheid. en totaal niet afgestemd op elkaar.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 12:20
@Annemieke Leuk gevonden, dat M/V. De vrouw slikt veel van haar man. Ik zou "af en toe" schrappen - dat zwakt onnodig af. Mss in het begin haar gemoed nog sterker tot uitdrukking brengen (bijv. door lichaamstaal): dat kleurt dan de hele dialoog intenser. Zeurtjes: tien minuten gesprekken (aaneen); sport > sportgeluiden; overreizen (twee woorden).

Geen afbeelding
pim2000

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 19:16
Hoi Annemieke, Graag gelezen. Ik had er wel je uitleg voor nodig om het deel aarde, mars en venus te snappen. Toen ik het snapte vond ik hem leuk gedaan. Ik hoop altijd maar dat er niet te veel van de mensen op de wereld rondlopen zoals jij ze hier hebt omschreven. Wat een eikel heb je gecreëerd. Wat heb je dat goed gedaan!

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 19:41
De lichaamstaal zou zich kunnen uiten in de moeder die uit pure verveling een boerenkool of een ooievaar probeert na te bootsen in een poging tot analyse van desbetreffende onderlinge gelijkwaardigheid. Die natuurlijk ver te zoeken is. Annemieke, ik vind de verschillende werelden heel mooi en fijntjes verwoord. Een melancholisch contrast, zoals Richard zei. Een wankel evenwicht.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 21:46
Weer zo'n vent waar je niets aan hebt. :rolleyes:
*** P R O T E S T ***
Don't blame me! ;) Ik sprak namens de HP. :p

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 September 2015 - 22:03
Hallo Annemieke Dat Mars en Venus gedoe snap ik in dit verhaal nog steeds niet helemaal. Voor de rest vind ik het een leuke dialoog.

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 0:25
Dat Mars en Venus gedoe snap ik in dit verhaal nog steeds niet helemaal.
Mannen komen van Mars en Vrouwen van Venus is metaforisch voor de verschillen in denken, doen en benaderen tussen m/v. In begin jaren '90 kwam er een boekje op de markt met deze titel en het werd een bestseller. Mark Gungor heeft een geweldig illustratieve conference over dit onderwerp. De korte versie op YouTube heet A Tale of Two Brains en is erg leuk met je partner te kijken (12 min ongev; er is ook een volledige versie van 1.5 uur). Je schrijven wordt beter als je verschillen in reacties van m/v beter begrijpt/doorgrondt. https://www.youtube.com/watch?v=3XjUFYxSxDk

Geen afbeelding
Meta Boonstra

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 9:43
Dat Mars en Venus gedoe snap ik in dit verhaal nog steeds niet helemaal.
Mannen komen van Mars en Vrouwen van Venus is metaforisch voor de verschillen in denken, doen en benaderen tussen m/v. In begin jaren '90 kwam er een boekje op de markt met deze titel en het werd een bestseller. Mark Gungor heeft een geweldig illustratieve conference over dit onderwerp. De korte versie op YouTube heet A Tale of Two Brains en is erg leuk met je partner te kijken (12 min ongev; er is ook een volledige versie van 1.5 uur). Je schrijven wordt beter als je verschillen in reacties van m/v beter begrijpt/doorgrondt. https://www.youtube.com/watch?v=3XjUFYxSxDk
Hallo Leonardo Ik ken het begrip Mars en Venus, maar in deze tekst zag ik niet goed hoe ze het bedoelde. (Ik vraag me soms wel eens af van welke planeet ik kom :confused: ) Bedankt voor je uitleg, ik zal het filmpje zeker bekijken!

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

12 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 September 2015 - 16:32
Annemieke, Mooi compact, met weinig woorden veel laten zien, daar houd ik van. Goed gedaan. (toch een zeurtje: zonder venus/mars is het in mijn beleving nog sterker/nog meer realistisch)

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 9:57
@Annemieke Leuk gevonden, dat M/V. De vrouw slikt veel van haar man. Ik zou "af en toe" schrappen - dat zwakt onnodig af. Mss in het begin haar gemoed nog sterker tot uitdrukking brengen (bijv. door lichaamstaal): dat kleurt dan de hele dialoog intenser. Zeurtjes: tien minuten gesprekken (aaneen); sport > sportgeluiden; overreizen (twee woorden).
Dank voor de reactie. Als ik ooit nog eens in de gelegenheid om mijn laptop aan te zetten, pas ik de taalzeurtjes aan. Af en toe heb ik laten staan. Meestal kan ze de situatie goed aan.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 9:36
Annemieke, Mooi compact, met weinig woorden veel laten zien, daar houd ik van. Goed gedaan. (toch een zeurtje: zonder venus/mars is het in mijn beleving nog sterker/nog meer realistisch)
Toen ik de opdracht las, zat ik bij mijn moeder aan tafel. Vanaf de tafel kijk je in de boekenkast. Mijn blik viel op dat boek van John Gray. Dus dat zat een beetje in mijn hoofd. Later op de dag sprak ik iemand wiens partner doordeweeks altijd op locatie werkt en daardoor op veel praktische manieren afwezig is (dit is natuurlijk niet haar verhaal). Dus nou ja. Zo kwam de combinatie. Waarschijnlijk sterker zonder het venus/mars deel, maar daar begon het idee.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 9:41
@Maddbrug, Inderdaad niet goed afgestemd, een wankel evenwicht. Dank voor jouw reactie. @Pim, Eigenlijk bedoelde ik helemaal niet dat hij een eikel is. Eerder onmacht vanwege de afstand. Eikelig uit onmacht. Grote mond klein hartje. Maar misschien is dat moeilijk op te maken uit jet verhaal. Dank je voor het reageren. @Meta, Zie #20 :). Bedankt voor de reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 9:38
De lichaamstaal zou zich kunnen uiten in de moeder die uit pure verveling een boerenkool of een ooievaar probeert na te bootsen in een poging tot analyse van desbetreffende onderlinge gelijkwaardigheid. Die natuurlijk ver te zoeken is. Annemieke, ik vind de verschillende werelden heel mooi en fijntjes verwoord. Een melancholisch contrast, zoals Richard zei. Een wankel evenwicht.
Een boerenkool nabootsen. Hmm... Dat lijkt me niet makkelijk. Een ooievaar is goed te doen. Mijn echtgenoot keek me net een beetje raar aan :). Dank voor jouw reactie.

Geen afbeelding
Norman R

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 13:08
Hoi Annemieke Brink, Je hebt de opdracht mooi verwerkt. Misschien zitten beide in een situatie waar ze, als ze echt de keus hadden, liever niet in zouden zitten. Maar je voelt de tegenstrijdige belangen die herkenbare krachten oproepen. Plichtbesef naar partner en/of kind. Je laat duidelijk de richting zien waar de personen in je verhaal voor gekozen hebben, en dat zonder waardeoordeel.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 21:50
ik heb #20 maar vast gezien, en je smoes geaccepteerd, omdat het zo herkenbaar is (niet dat mijn moeder dat boek in de kast heeft staan) enniehoe een tikkeltje pijnlijk vond ik je verhaal; met deze hp leef ik wel mee dus dat heb je goed gedaan (waarmee niet gezegd is dat je die hp waarom ik lachte en met wie niet meeleefde niet goed gedaan hebt; ik vond haar prachtig ...)

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 September 2015 - 22:03
ik heb #20 maar vast gezien, en je smoes geaccepteerd, omdat het zo herkenbaar is (niet dat mijn moeder dat boek in de kast heeft staan) enniehoe een tikkeltje pijnlijk vond ik je verhaal; met deze hp leef ik wel mee dus dat heb je goed gedaan (waarmee niet gezegd is dat je die hp waarom ik lachte en met wie niet meeleefde niet goed gedaan hebt; ik vond haar prachtig ...)
Mijn moeders boekenkast is een absurde verzameling. Een soort carnaval. Nee. Geen smoes. In mijn hoofd is Hp een beetje smoezelig :) . Dank voor de reactie.

Geen afbeelding
Annemieke Brink

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 September 2015 - 13:37
Hoi Annemieke Brink, Je hebt de opdracht mooi verwerkt. Misschien zitten beide in een situatie waar ze, als ze echt de keus hadden, liever niet in zouden zitten. Maar je voelt de tegenstrijdige belangen die herkenbare krachten oproepen. Plichtbesef naar partner en/of kind. Je laat duidelijk de richting zien waar de personen in je verhaal voor gekozen hebben, en dat zonder waardeoordeel.
Dank je voor de mooie reactie.