De zinnige houthakker ‘Hij is wankel vandaag,’ zei de brugwachter tegen Simon. ‘Ik moet er over. De markt is aan de andere kant.’ ‘Hij is slechter dan gisteren. Door de houtwurm.’ ‘Toch ga ik er over.’ Simon trok zijn met handelswaar beladen ezel mee. ‘Ik heb vrouw en kinderen.’ ‘Ik laat je niet door. Kijk dan man!’ ‘De brug ziet er prima uit.’ ‘Jawel, alle loopplanken liggen er. Maar zie de stutpalen waar ze op rusten. Ik denk dat ze jouw gewicht nog wel dragen. Die ezel met dat brandhout, daar twijfel ik over.’ ‘We hebben geld nodig om te eten, ik heb al dagen niets verkocht. Ik zal eerst oversteken, en dan de ezel roepen. Wie weet redt ze het.’ ‘Ga naar huis en eet je ezel op. Misschien is de brug morgen weer beter.’ ‘Wie zal dan mijn hout dragen?’ ‘De kaboutertjes natuurlijk, dit is toch een sprookje?’