Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 11 September 2015 - 9:48

#65 Tijd vrijmaken/ 24 uur

Ze kijkt hoe laat het is, wil het liefst de tijd doden om haar dag tijdloos door te brengen; zomaar starend in het niets doet ze haar horloge af. In Utrecht stapt ze over en niet uit. Later, neemt ze de heen-en-weer boot die ook aan tijden is gebonden. De sleutel ligt te wachten in de bloempot. De duisternis valt, de maan dekt haar toe, een eerste zonnestraal streelt haar gezicht. In de zoute zee golft het water haar wakker. Later neemt ze een kop koffie en pakt haar pen en schrift, net als vroeger.

Geen afbeelding

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
-Thijs- 11 September 2015 - 14:47
er is even wat voor nodig geweest, maar het mond dan ook uit in een mooie laatste zin: Later neemt ze een kop koffie en pakt haar pen en schrift, net als vroeger.

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marietje 11 September 2015 - 16:09
Mooie beelden om de rusteloosheid weer te geven. Tijd hebben maar niet weten hoe dit doelmatig in te richten en daardoor tijd te kort komen. Vieren twintig uur is zo voorbij. Ik herken dit als ik eindelijk een dag vrij heb zonder afspraken: de tijd vrij maar zoveel te doen waardoor er uiteindelijk niets wordt gedaan. Tegenwoordig zit ik er niet meer mee. Als ik eindelijk tot rust kom kan ik gaan schrijven! :thumbsup: Bedankt voor dit gevoelige verhaal. :nod:

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili 11 September 2015 - 19:05
@Madd, er ligt veel besloten in jouw zeven zinnen. Ik droomde erbij weg. Je roept er beeld na beeld in op, in een pure taal geschreven. Ik zie bij jou hoe sterk 'eenvoudige taal' kan werken. Mag ik je complimenteren?

Geen afbeelding

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Tja 13 September 2015 - 20:30
Dat vermoeden kreeg ik ook. Gelukkig ging het anders. Ik sluit me ook aan bij #5.

Profile picture for user Leonardo Pisano

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo Pisano 13 September 2015 - 21:56
@Maddy - ik ben erg onder de indruk. Er zitten sterke doordenkertjes in de tekst. Overstappen en niet uitstappen, de heen-en-weerboot. Dat zijn voor mij metaforen voor uitstapjes tussen nu en vroeger. Het ritme van de tekst bevestigt dit beeld. De afsluiter is een knaller. Een diepe buiging voor deze beschrijving van een vrouw met Alzheimer.

Geen afbeelding

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
maddbrug 14 September 2015 - 10:59
@Odile, het mysterieuze heb je goed aangevoeld. @Thijs, juist.... @Marietje, het tot rust komen en schrijven herken ik. Daarom begin ik nu 's morgens vroeg. @Mili, ik bloos zowaar. Ik vind dat onze schrijfstijl zo verschillend van elkaar en toch weten we elkaars werk zo te waarderen. Dat is mooi! @Pim, die kruipende tijd had met haar leeftijd te maken. @Janp, ik bloos nog meer. @Annemieke, nou nou. @Dos, dat was ook fijn geweest in die golven maar ze kwam tot schrijfdrang. @Tja, de liefde voor het schrijven was gelukkig niet overspoeld. @Leonardo, en jij ontrafelt haar verborgen waarheid. Dank jullie wel voor de prettige reacties!