Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

64 150 woorden sprookje

Vliegen als een vogel Er was eens een meisje dat ontzettend graag wilde vliegen, dus vroeg ze aan de ganzen in de vijver of ze het haar wilde leren, maar de ganzen lachten alleen maar en vlogen weg. Toen stak er een vis zijn kopje boven water en zei: ‘Ik weet ook hoe het moet!’ Het meisje was verbaasd. ‘Wat weet een vis nou van vliegen?’ De vis schudde zijn kop. ‘Niet zo kortzichtig! Een vis in het water is als een vogel in de lucht!’ ‘Daar zit wat in,’ gaf het meisje toe en de vis begon meteen enthousiast te vertellen. ‘Zorg ervoor dat je met je voeten op de grond blijft en met je hoofd in de wolken.’ ‘Wat een onzin!’ riep het meisje en ze gooide een steen naar de vis. Deze zwom haastig weg en riep: ‘Jij zult nooit leren vliegen want je zweeft te veel!’

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi laetitia, Deze valt bij mij onder de juweeltjes. Wat een geweldig moraal heb je gebruikt. Je bent al even lid van dit forum zie ik, jammer dat je niet wekelijks deelneemt aan de schrijfopdracht. Kleine zeurtjes: De eerste twee regels vind ik niet zo lekker lopen omdat je ze beide met een voegwoord begint. (dus en maar) Ik hoopte bij beide een komma voor dit woord te zien als onderdeel van een bijzin.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het klinkt als een verwend kind. Ze had het gewoon moeten proberen. Wat dat betreft een moraal wat volgens mij wel vaker voorkomt in sprookjes. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk sprookje, dat het meisje een steen naar de vis gooit is natuurlijk bot en lomp, daarom is misschien dat wat ze zeggen ook niet zo belangrijk. Waarom het meisje teveel zweeft of zwevering is , snap ik namelijk niet helemaal...

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
pim: bedankt voor het compliment! :) je hebt gelijk de eerste zinnen zou ik beter aan elkaar kunnen voegen. anne: thx voor de reactie! ja ze had het beter een kans kunnen geven idd! thijs: dank je wel! ze is zweverig omdat ze niet met beide benen op de grond wil staan :)

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie sfeer in het verhaalbegin, dat overhoop wordt gehaald door het gooien van de steen. Ik snap het verband tussen zweverig zijn en een steen gooien niet, net zoals Thijs. Volgens mij een fout in de logica. Iemand die een steen gooit is juist erg dichtbij de grond. Daar had je in je beeldspraak iets mee kunnen doen. Zoals 'jij ben loodzwaar als een steen, daarom zul je nooit kunnen vliegen.' Want zweven en vliegen zijn welhaast synoniem.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
de vis geeft een advies dat eigenlijk zeer down to earth is. het meisje wordt boos en gooit de steen, uit woede, omdat ze de realiteit niet onder ogen wil zien (dat ze als mens waarschijnlijk niet wezenlijk zal kunnen vliegen) en de realiteit ontkennen wordt door de vis als zweverig bestempeld. zo heb ik het bedoeld, maar misschien is het een beetje onduidelijk? bedankt in iig voor je reactie!