Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#64 Het elfje

Er was eens een elfje dat dolgraag mens wilde zijn. ‘Dan moet je drie vragen beantwoorden,’ zei de fee. ‘De antwoorden zal je vergeten zodra je een mens wordt.’ Het elfje knikte. ‘De eerste vraag. Waarom delen we hier alles met elkaar?’ ‘Als een ander niets heeft dan ben ik ook niet gelukkig,’ antwoordde het elfje snel. De fee glimlachte. ‘De tweede vraag. Waarom ben je niet gelukkig, als een ander niets heeft?’ ‘Als iemand iets tekortkomt dan voelt het alsof het mij overkomt.’ De fee knielde voor haar neer. ‘En wat doe je, wanneer iedereen alleen aan zichzelf denkt?’ Hier moest het elfje over nadenken. ‘Dan geef ik toch, want zo wil ik niet zijn.’ De fee zwaaide met haar toverstok en het elfje werd een mens. Ze gaf en gaf, gedreven door een innerlijke kracht, eenzaam en op zoek naar iets, tot haar lichtje doofde.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Meta, En jij gaf ons iets om over na te denken. Dank je wel voor je verhaal. Ik denk wel dat ik een duidelijkere clou op prijs had gesteld. Is het zo dat de mensen om haar heen niets gaven toen ze mens was?

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ha die Pim Uit de elfenwereld waar zij vandaan kwam gaven de elfjes om elkaar. In de mensenwereld wil iedereen alleen maar hebben. Het is niet zo dat ze gaf om te krijgen. En ze was eenzaam omdat ze de verbondenheid miste. Bedankt voor je reactie :)

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi boodschap zit er in je sprookje Meta. Het elfje zou ook een engel kunnen zijn, die ervoor kiest om opnieuw als mens een rol op aarde te vervullen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Pim, bij twijfel altijd vragen ;) @ Petra, sprookjes en wensen. Het pakt vaak anders uit dan je verwacht. @ Nyceway, klopt, het zat ook een moment in mijn hoofd. Maar ik vond elfje leuker voor een sprookje. @ Jan, dankjewel!! Allemaal dank voor jullie fijne reactie.

Lid sinds

9 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap gedaan. Zeker goed om over na te denken. Ik denk wel dat er meer mensen zijn die eigenlijk "vergeten elfjes' zijn

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Meta. Mooi, heel mooi! Taalzeurtjes: tekortkomen is aaneen. De "alsen" zijn voegwoorden en als de zin wat langer wordt, acht ik een komma op zijn plaats. Misschien afwisselen met indien of wanneer om de alsen niet te veel te laten walsen. Zo, mijn dag is weer goed; ik heb kunnen zeuren :).

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Leonardo Bedankt voor je reactie, je compliment en je opmerkzame blik. Je struikelt inderdaad over de alsen, nu je het zo zegt ;) Zal de taalzeurtjes aanpassen.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, treurig verhaaltje. Ik vind 'op zoek naar iets' te vaag. Het zou ook mooi zijn als je nog even op dat vergeten van die antwoorden zou terugkomen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Ostinato Dat zou ik graag doen, maar met 150 woorden is er niet zoveel ruimte. Het op zoek naar iets heb ik in #2 al uitgelegd. Met het vergeten van de antwoorden bedoel ik, als het elfje voor het mens-zijn kiest, de consequentie is, dat ze haar elfen-bestaan vergeet. Bedankt voor je reactie.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Meta, Een geslaagd sprookje, geheel in de traditie geschreven. Misschien leefde ze zelfs lang en gelukkig tot haar lichtje doofde, ook al was ze op zoek.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Annemieke, uitzonderlijk inderdaad, misschien wordt het wel heel saai, zo in harmonie met elkaar ;) @ Woodpecker, wat een leuke invulling geef je aan mijn sprookje, dat had ik zelf nog niet eens bedacht. Bedankt voor jullie reactie :)

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
‘Dan moet je drie vragen beantwoorden,’ zei de fee. ‘De antwoorden zul je vergeten zodra je een mens wordt.'
Zelfs voor de elfjes is het gras groener aan de overkant? Haar wens kan ik niet goed verklaren. Is bovenstaande voorwaarde alles wat ze ervoor moet doen? En waarom is ze die antwoorden vergeten als ze mens is? Misschien juist goed om ze te onthouden want dat onderscheidt de engelen met de mens. Tenminste dat haal ik er als moraal uit. Is het niet: ‘De antwoorden zal je ...'? Mijn spellingscontrole reageert erop, vandaar. De laatste zin is mooi en zet me aan het denken. :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marietje Door jouw kritische vragen ben ik dieper in de symboliek van mijn sprookje gedoken ;) Je kunt haar wens niet goed verklaren... zelfs voor elfjes is het gras groener aan de overkant? Worden we niet allemaal vanuit de perfectie van onze ziel geboren voor de menselijke ervaring? We kunnen natuurlijk discussiëren over de al dan niet vrije keuze ervan, maar mijn elfje was nieuwsgierig en koos ervoor. Waarom is ze de vragen vergeten? Zelfs haar hele elfen-bestaan? Leeft de mensheid niet in vergetelheid? Niemand weet zeker waar we vandaan komen en waar we uiteindelijk naartoe gaan. Het zou inderdaad een stuk gemakkelijker zijn, wanneer dat wel het geval was ;) Is bovenstaande voorwaarde alles wat ze er voor doen moet? De fee kent al haar elfjes door en door en weet precies waar de schoen wringt. Dus deze vragen waren voor mijn elfje belangrijk voor ze aan haar menselijke avontuur begon. Stel, dat ieder mens ooit zijn eigen drie vragen heeft gehad? (het is maar een sprookjesidee hoor) Heeft niet ieder zijn eigen idealen die voor hem/haar het leven waardevol maken? En dan de moraal van het verhaal. Zou het niet geweldig zijn als we ons herinnerden wie we werkelijk zijn? Zijn we niet min of meer op zoek naar iets wat we niet echt kunnen benoemen, maar waarvan we diep van binnen weten, dat het ergens moet zijn. Je taalzeurtje zal ik aanpassen. En natuurlijk bedankt voor je reactie :)

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een mooi sprookje met een mooi moraal waar veel mensen nog van kunnen leren. Origineel hoe je het verpakt hebt, dat moraal, met een fee die een mens wil worden. Knap van je :thumbsup:.