Er was eens een mooi meisje dat niet kon zingen. Toch zong zij altijd, tot groot verdriet en hevige oorpijn bij de mensen van het dorp. Wat de mensen ook tegen haar zeiden, ze bleef maar zingen. Op een dag besloot de burgemeester van het dorp dat het genoeg was geweest. Hij stuurde de veldwachter op het meisje af. ‘Als je niet stopt met dat geblèr moet ik je gevangen nemen,’ zei de veldwachter tegen het meisje. ‘Tralalaar, je doet maar,’ toeterde het mooie meisje. Dus gooide hij haar in de cel. De volgende dag was de cipier van het dorp met de noorderzon vertrokken. Het ging de burgemeester wat te ver om het meisje te laten verhongeren. Hij liet haar maar weer vrij. ‘Weet je wat?’ zei hij. ‘Hier heb je een computer en een webcam. Ga het internet maar lastigvallen met je kattengejank.’ En zo worden popsterren gemaakt.