Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#62- Toneelspel

 26 juli 2015 - 10:31
Toneelspel ‘Waarom, Peter?’ De actrice schuift een smartfoon en een doosje pillen over de witte tafel naar hem toe. ‘Waarom heb jij dit gedaan?’ Peter kijkt naar de spullen. ‘Hoe kan ik je ooit nog vertrouwen?’ Haar stem trilt. ‘Jij was mijn maatje.’ ‘Alsjeblieft, Roos, probeer het te begrijpen.’ Hij pakt haar hand vast die op de tafel ligt. ’Ik was jaloers.’ Ze wrikt haar hand los. Een derde persoon in deze akte staat op van een stoel in de ruimte zonder muren. De wind speelt met zijn blonde haren. De man gaat achter de vrouw staan en legt een hand op haar schouder. Peter krimpt in elkaar en slaat zijn ogen neer. ‘Ik houd van jou.’ Hij kijkt haar kort aan. ‘Teveel.’ Zijn gezicht betrekt en hij staart naar zijn open handen op tafel. ‘Sinds het moment dat jij het schoolplein op huppelde, ben ik verliefd op jou. Herinner jij nog onze jeugd als de vier musketiers? Jouw zus en haar man,-‘ ‘Kunnen we Jara en Ron er buiten laten?’ Ze recht haar rug. ‘Waarom heb je toen mijn telefoon gejat?’ ‘Toen jij en Thimo-’, hij knikt naar de man achter haar,’-elkaar ontmoette zag ik een passie in jouw bewegingen die voor mij bestemd had moeten zijn.’ Peter schudt zijn hoofd.’ Nu weet ik beter. Jij hebt vijf jaar geleden al eerlijk gezegd dat wij niet voor elkaar zijn bestemd. Je telefoon stelen was op dat moment het enige wat ik kon bedenken. Thimo mocht geen contact meer met jou krijgen.’ Roos zucht en leunt naar achteren. ‘Jesus, Peter.’ Ze pakt de hand op haar schouder vast. Peter knikt langzaam. ‘Ik had meteen spijt. Jij was zo teleurgesteld. Dat deed me pijn.’ Hij houdt haar blik vast. ‘Toen kwam het vreselijke bericht dat Jara ziek was en kon ik het je niet vertellen omdat ik er voor je wilde zijn.’ Roos buigt naar voren, pakt Peter zijn beide handen vast en knijpt deze dicht. ‘Ondanks jouw eigen verdriet stond je dat afschuwelijke jaar altijd voor me klaar.’ ‘Nee,’ Peter schudt zijn hoofd. ‘Ik putte hoop uit jouw dankbaarheid en heb misbruik gemaakt van jouw verdriet.’ De krekels vullen de stilte. Peter zijn stem klinkt krachtig door de avond. ‘Toen jij vorige week, vlak voor de opening van mijn club onverwacht naar Ibiza kwam, moest ik zien te voorkomen dat jij Thimo op zijn vaste draaiavond zou tegenkomen. Die slaappil gaf slechts één avond uitstel.’ Hij buigt zijn hoofd. ‘Nu heb ik spijt dat ik jullie relatie heb tegengewerkt en ik onze vriendschap heb verspeelt.’ Peter staat op. ‘Ik begrijp dat ik geen plaats meer in jouw leven verdien maar weet dat ik altijd van je houd.’ Hij kijkt Thimo aan. ‘Maak haar gelukkig.' Hij draait zich om en sloft het podium af. Een snik komt vanaf de tribune. Mevrouw de Vries uit ons reisgezelschap springt op van haar zitplaats op de tweede rij. ‘Jacques, wacht!’

Geen afbeelding
Resa

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 14:27
Ik ben meteen geboeid. Een spannende introductie. Veel materiaal in één verhaal. Genoeg voor meer verhalen, wat me soms even uit dit verhaal haalt.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 14:56
Ik ben meteen geboeid. Een spannende introductie. Veel materiaal in één verhaal. Genoeg voor meer verhalen, wat me soms even uit dit verhaal haalt.
Bedankt voor je reactie. :) Ik ben er blij mee want de personages komen uit mijn manuscript en heb ik hier gebruikt om voor mezelf Peter zijn stem te laten horen zodat ik als schrijver mezelf beter kan inleven in zijn karakter. :thumbsup: Daarnaast is het 1 akte uit een toneelstuk dus moeten er ook meerdere verhalen verteld worden. ;) Mevrouw de Vries leeft zich helemaal in. :nod:

Geen afbeelding
Marcker

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 15:40
Dag Marietje, Moest het een paar keer lezen. Sterk geschreven. De reactie van Mevrouw De Vries: momentje kippenvel. De setting ontrolt zich voor mijn ogen bij iedere herlees. Relaties, het blijft een onuitputtelijke bron. Mooi.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 16:26
Dag Marietje, Moest het een paar keer lezen. Sterk geschreven. De reactie van Mevrouw De Vries: momentje kippenvel. De setting ontrolt zich voor mijn ogen bij iedere herlees. Relaties, het blijft een onuitputtelijke bron. Mooi.
Dank je wel! :o Ik realiseer mezelf dat ik veel in detail treed en verg daarmee veel aandacht van de lezer. Als het verhaal de lezer boeit moet het geen probleem zijn en wordt de lezer er meer bij betrokken/ ingezogen, dat hoop ik althans! Aan de andere kant, doordat de lezer het met aandacht moet lezen ligt de leessnelheid/tempo lager en krijg ik als schrijver meer de kans om het te laten doordringen en mijn manier van beleven 'op te leggen.' Jouw kippenvel is voor mij voldoende bewijs. Fijne reactie! :nod:

Geen afbeelding
Anne Borneman

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 16:08
Mmm, sommige elementen herken ik inderdaad van jouw manuscript, anderen zijn nieuw voor me, ik ben benieuwd! Sterk geschreven. Mevrouw de Vries sluit het verhaal prachtig af. :thumbsup:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 16:25
Mmm, sommige elementen herken ik inderdaad van jouw manuscript, anderen zijn nieuw voor me, ik ben benieuwd! Sterk geschreven. Mevrouw de Vries sluit het verhaal prachtig af. :thumbsup:
:D Ik was heel benieuwd naar jouw reactie, tenslotte 'ken' jij de personages. Ik zei toch dat ik nieuwe inspiratie had opgedaan? Ik hoop dat de wending verrassend is om het verhaal levendig te houden. En zo komen en gaan verschillende personages net als in ons werkelijke leven. Bedankt! :thumbsup: (Mevrouw de Vries is alleen hier, hoor!)

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 juli 2015 - 17:30
Dag Marietje, Shakespeare schreef het al: het leven is een strijdtoneel en ieder speelt zijn rol. Dit is een boeiend toneel met goede acteurs gezien de reactie van Mevrouw de Vries. :o Knap verhaal.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2015 - 17:03
Marietje, Ik zie de scene niet voor me – voor mij is het te abstract dan wel gekunsteld. Even zeuren: :) 
‘Waarom, Peter?’ De actrice zit aan een witte tafel en schuift een smartfoon en een doosje pillen naar de persoon tegenover haar.
Ik lees in deze zin drie personages: Peter, de actrice en de persoon. Als de ‘persoon’ Peter is, waarom dan niet: … en een doosje pillen naar hem toe.
De man gaat achter de vrouw staan en legt een hand op haar schouder. ‘Ik houd van jou.’ Peter kijkt haar kort aan. ‘Teveel.’
Hier moet ik als lezer gokken wie ‘ik houd van jou' zegt (Peter of de man)
Een snik komt vanaf de tribune. Mevrouw de Vries uit ons reisgezelschap springt op van haar zitplaats op de tweede rij. ‘Jacques, wacht!’
Dit is voor mij een Deus ex machina.

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2015 - 19:01
Dag Marietje, Shakespeare schreef het al: het leven is een strijdtoneel en ieder speelt zijn rol. Dit is een boeiend toneel met goede acteurs gezien de reactie van Mevrouw de Vries. :o Knap verhaal.
Dank je wel voor je reactie! Mooie vergelijking van Shakespeare. :thumbsup:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2015 - 19:32
Marietje, Ik zie de scene niet voor me – voor mij is het te abstract dan wel gekunsteld. Even zeuren: :) .
Ten eerste bedankt voor je leerzame reactie! Ik heb geprobeerd een akte van een toneelstuk te omschrijven. Jammer dat het op deze manier voor jou niet werkte. Wat kan ik nog meer verbeteren naast de door jouw geplaatste onderstaande opmerkingen.? Overigens vind ik onderbouwde feedback geen zeuren. :nod: 
‘Waarom, Peter?’ De actrice zit aan een witte tafel en schuift een smartfoon en een doosje pillen naar de persoon tegenover haar.
Ik lees in deze zin drie personages: Peter, de actrice en de persoon. Als de ‘persoon’ Peter is, waarom dan niet: … en een doosje pillen naar hem toe..
Jij hebt gelijk. Ik zit teveel in de beschrijvende gedachte.
De man gaat achter de vrouw staan en legt een hand op haar schouder. ‘Ik houd van jou.’ Peter kijkt haar kort aan. ‘Teveel.’
Hier moet ik als lezer gokken wie ‘ik houd van jou' zegt (Peter of de man).
Ik ging ervan uit dat een gesproken zin op een nieuwe regel een nieuwe spreker inhoudt. Is het duidelijker als het begint met: Peter kijkt haar kort aan. "Ik houd teveel van jou." :?
Een snik komt vanaf de tribune. Mevrouw de Vries uit ons reisgezelschap springt op van haar zitplaats op de tweede rij. ‘Jacques, wacht!’
Dit is voor mij een Deus ex machina.
:eek: Ik heb er nog nooit van gehoord. Toen ik het ging googlen zag ik dat het eigenlijk heel erg toepasselijk is in dit Griekse theater. ;) Het komt inderdaad uit de lucht vallen maar dat is het idee. Stel je zit in het theater geboeid te kijken en iemand reageert heftig op wat er op het podium gebeurt. Een compliment voor de acteurs, niet waar? Het is zeker niet mijn bedoeling om het verhaal 'afteknijpen.'

Geen afbeelding
Schrijfcoach Joey Brown

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2015 - 20:19
Wat kan ik anders dan JanPMeijers bedanken voor zijn "gezeur"? Want zo hoef ik het niet meer te doen:-) Wat betekent: ook ik had het lastig om de scène meteen voor me te zien. Idem commentaar.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2015 - 21:11
Wonderlijk om de personges die ik ken uit je verhaal ineens omschreven te zien als karakters in een toneelstuk waar een kennelijk weer ander personage naar zit te kijken.mHet maakt het wat omslachtig, wat minder lekker leesbaar dan passages direct uit je verhaal (wel interessante draai aan Peter). De reactie van mevrouw De Vries (met twee hoofdletters als er geen voornaam of -letter voor staat) laat mij vertwijfeld achter. Wie is Jacques? Waar is hij? (het lijkt mij nu alsof hij net het theater uitloopt ...?) Is er werkelijk iemand die zich in het gespeelde verhaal (inclusief gejatte mobiel en slaappillen) herkent?

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 juli 2015 - 23:56
Wat kan ik anders dan JanPMeijers bedanken voor zijn "gezeur"? Want zo hoef ik het niet meer te doen:-) Wat betekent: ook ik had het lastig om de scène meteen voor me te zien. Idem commentaar.
Dank je wel voor je reactie. :) Zou jij misschien aan kunnen geven hoe het komt dat jij de scene niet voor je ziet? Ligt dat aan de subtiele omschrijving van de omgeving? Is het verhaal dat via de dialoog wordt verteld te summier, ongeloofwaardig, te weinig sfeer of te onduidelijk? Komt het door de inhoud van het verhaal of door de vormgeving eraan? Ik ben nieuws(leer)gierig! ;)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2015 - 0:17
Wonderlijk om de personges die ik ken uit je verhaal ineens omschreven te zien als karakters in een toneelstuk waar een kennelijk weer ander personage naar zit te kijken.mHet maakt het wat omslachtig, wat minder lekker leesbaar dan passages direct uit je verhaal (wel interessante draai aan Peter). De reactie van mevrouw De Vries (met twee hoofdletters als er geen voornaam of -letter voor staat) laat mij vertwijfeld achter. Wie is Jacques? Waar is hij? (het lijkt mij nu alsof hij net het theater uitloopt ...?) Is er werkelijk iemand die zich in het gespeelde verhaal (inclusief gejatte mobiel en slaappillen) herkent?
:) Jij hebt het voordeel van 'voorkennis' van de personages maar ik hoop wel dat zonder die voorkennis het verhaal ook duidelijk is. Peter 'vroeg' om een eigen verhaal dus dat heeft hij gekregen. ;) https://onzetaal.nl/taaladvies/advies/hoofdletter… :thumbsup: De uitleg is dat mevrouw De Vries tijdens het toneelstuk herinnert wordt aan het feit dat ooit haar beste vriend verliefd op haar was, jaloers werd op haar nieuwe vriend en daarmee de vriendschap verspeelde. Zij ziet in de Peter haar beste vriend Jacques en heeft spijt dat ze het hem toen niet heeft vergeven en hem als vriend is kwijtgeraakt. Peter loopt van het toneel af en daarmee haar Jacques ook. Misschien wat te vergezocht zoals ook Janp. het aangeeft. :( Wellicht zijn de details mobiel en slaappillen hier teveel? Bedankt voor je reactie! :nod:

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2015 - 0:45
Marietje, in reactie op # 10 Je zou het verhaal kunnen beginnen met mevrouw De Vries. suggestie: Van ons reisgezelschap is mevrouw De Vries de laatste die het open theater binnenkomt. Ze vindt nog een lege plaats op de tweede rij. Die acteur, denkt ze. Het lijkt Jacques wel. (nu weet de lezer wat de setting is) Volgt het toneelspel, dat eindigt met: 'Hij draait zich om en sloft het podium af. (en terug naar mevrouw De Vries :) ) Mevrouw De Vries barst in snikken uit. 'Jacques,' roept ze en springt op. 'Jacques, wacht.' (En beter een extra label - zegt ze/zegt hij etc. - dan de lezer in verwarring brengen)

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2015 - 0:47
Marietje, in reactie op # 10 Je zou het verhaal kunnen beginnen met mevrouw De Vries. suggestie: Van ons reisgezelschap is mevrouw De Vries de laatste die het open theater binnenkomt. Ze vindt nog een lege plaats op de tweede rij. Die acteur, denkt ze. Het lijkt Jacques wel. (nu weet de lezer wat de setting is) Volgt het toneelspel, dat eindigt met: 'Hij draait zich om en sloft het podium af. (en terug naar mevrouw De Vries :) ) Mevrouw De Vries barst in snikken uit. 'Jacques,' roept ze en springt op. 'Jacques, wacht.' (En beter een extra label - zegt ze/zegt hij etc. - dan de lezer in verwarring brengen)
Top! Hier kan ik wat mee. Hartstikke bedankt! :thumbsup: :nod:

Geen afbeelding
Marietje

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 juli 2015 - 0:53
Marietje, Graag gedaan - nu ga ik slapen :)
Ik ook! 8)