Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#62 Ontspannen kan niet meer

24 juli 2015 - 22:39
Elke hartslag is voelbaar. De afgelopen vijf dagen is elke frustratie eruit geforceerd, waarbij ik me alleen maar afvroeg waarom ik dit zo nodig moest doen. Ik bedoel, ik heb helemaal niks met dit land. En al dat gedoe van dat je geen geld meer zou kunnen pinnen en die protesten en zo, het levert alleen maar stress op. ‘Ontspan Julia, maak je hoofd leeg. Focus op je ademhaling. Haal rustig in, en blaas dan weer heel rustig uit. Doe alsof ik er niet ben. Alsof dit een gewone vakantie voor je is.’ Inademen doe ik vanuit de borsten, veel te hoog en te diep. Ik adem uit alsof er iets aan mijn longen mankeert. ‘Iets rustiger Julia. Goed zo, je kunt het wel. Denk maar weer even aan je doelen, wat wilde je ook al weer bereiken?’ ‘Alles bijleggen. Alles moet worden bijgelegd.’ ‘Goed zo, en met wie ook alweer?’ ‘Michael.’ ‘Inderdaad. Nu, als je ontspannen bent mag je met je gedachten naar hem gaan. Stel je zit in dit theater met hem naar een Grieks toneelspel te kijken. Ontroerd door het mooie spel, loop je met hem terug naar het hotel en nemen jullie plaats in het luxueuze waterbed. Zie je het voor je?’ ‘Ja,’ zeg ik, hoewel ik me niet kan voorstellen ooit in een luxueuze hotelkamer te willen slapen. ‘Heel goed. Nu, je had Michael toch nog iets te vertellen? Nu is je kans.’ Mijn hartslag versnelt. Honderdvijftig slagen per minuut. Dat hoort hier ook bij, je hartslag meten. Die van Harry was maar liefst tweehonderd toen hij over zijn echtscheiding vertelde. Maar het schijnt dat hij hartritmestoornissen heeft. Harry is de enige man in de groep. Ik heb wel een beetje medelijden met hem. ‘Het is lastig voor je merk ik. Misschien moet je beginnen te vertellen wat het met je deed toen je Michael ontmoette.’ ‘Michael, ik had dit niet moeten doen.’ ‘Heel goed, je kunt het wel. En wat had je ook alweer niet moeten doen?’ ‘Hem afsnauwen toen hij dat niet verdiend had.’ Ondanks de afstand tussen ons kan ik goed zien dat de vrouw glimlacht. Ze lijkt iets ouder dan mijn vorige, maar haar ideeën over confrontatietherapie zijn hetzelfde. Volgens haar is het een vorm van cognitieve gedragstherapie die alleen zij toepast. ‘Maar Julia, je kunt niet meer je excuses aanbieden toch?’ ‘Hoezo?’ ‘Nou, er was toch wat met Michael gebeurd?’ De hartslagmeter slaat op tilt. Ik heb zeker weten Harry’s record verbroken. Zweetdruppels, precies dezelfde als twee jaar geleden. Déjà vu gevoel met hoofdletters. ‘Moet dit? Ik heb dit toch allemaal al verteld?’ ‘Julia, dit hoort erbij.’ ‘Ik kan dit niet, echt niet.’ Mijn ogen branden, maar ik weet dat ik nu niet de slachtofferrol kan innemen. ‘Hij is dood. Morsdood.’ ‘En hoe kwam dat ook alweer?’ ‘Wat maakt dat verdomme nou uit?!’ ‘Je wilt het verwerken toch? Gooi het er nog een keer uit. Anders gaat het alleen maar een eigen leven leiden.’ ‘Verdomme. Okee, hij heeft zichzelf een kogel door zijn hoofd gejaagd. En dat is allemaal mijn schuld. Alles is mijn schuld.’ ‘Nee Julia, niet veroordelen. Alleen beschouwen, dat is heel belangrijk.’ Haar stem lijkt opeens van ver buiten het theater te komen. Ze begrijpt het niet, niemand begrijpt het. Niemand begrijpt dat ik de enige was die dit had kunnen voorkomen.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juli 2015 - 0:36
Een heftig en intrigerend verhaal. :thumbsup: De HP ondergaat een therapie op de bestemming van onze weekopdracht, dat haal ik er uit. Helaas krijg ik niet helemaal duidelijk hoe het precies zit. Ik ga ervanuit dat Michael en Michiel dezelfde persoon zijn? De HP geeft zichzelf de schuld van zijn zelfmoord? Eerlijk gezegd had ik een dodelijk hartaanval tijdens de ruzie logischer gevonden. Ook daar kan de HP een behoorlijk schuldgevoel aan overhouden. Interessante invulling: een therapeute die daar haar praktijk houdt! :)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juli 2015 - 14:32
Jouw verhaal maakt me nieuwsgierig naar veel aspecten. Wat is er gebeurd met Michaël en wat is het aandeel van de hp daarin. Waarom is de therapiesessie in dit theater? Ik wil nog wel meer lezen :)

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juli 2015 - 16:09
Dag Vitruosuo, Sluit me aan bij de rest: ben razend nieuwsgierig geworden hoe de HP de zelfmoord had kunnen voorkomen. Leest lekker weg, geschreven met vaart, doet ook wel iets met mijn eigen hartslag :)

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juli 2015 - 17:59
Dag Virtiosuo, inderdaad een heftig stuk proza. In een omgeving waar in het verleden.veel gebeurd moet zijn. Originele invalshoek om daar een "reading" te houden. Hopelijk komt de HP van haar schuldgevoel af - ik heb geleerd dat zo'n schuldgevoel totaal overbodig is: Niemand dwingt het slachtoffer om zichzelf te doden - het is zijn of haar eigen beslissing.........een mens moet tegenslagen en afwijzingen incasseren..... Leonardo da Vinci schrijft: daaraan herkent men een sterke mens - :o hij of zij weet dat goede tijden door slechte tijden worden afgewisseld!

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juli 2015 - 16:38
Een heftig en intrigerend verhaal. :thumbsup: De HP ondergaat een therapie op de bestemming van onze weekopdracht, dat haal ik er uit. Helaas krijg ik niet helemaal duidelijk hoe het precies zit. Ik ga ervanuit dat Michael en Michiel dezelfde persoon zijn? De HP geeft zichzelf de schuld van zijn zelfmoord? Eerlijk gezegd had ik een dodelijk hartaanval tijdens de ruzie logischer gevonden. Ook daar kan de HP een behoorlijk schuldgevoel aan overhouden. Interessante invulling: een therapeute die daar haar praktijk houdt! :)
Dankjewel voor het lezen en de feedback. Michiel en Michael zijn andere personen, zal even Michiels naam veranderen omdat hij er inderdaad wel erg op lijkt. Michiel zit bij haar in de therapiegroep. Hartaanval is wel een goede suggestie, ik ga me er nog even op beraden of ik dat ook nog aanpas.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juli 2015 - 16:40
Jouw verhaal maakt me nieuwsgierig naar veel aspecten. Wat is er gebeurd met Michaël en wat is het aandeel van de hp daarin. Waarom is de therapiesessie in dit theater? Ik wil nog wel meer lezen :)
Hartelijk dank. Misschien komt er nog een vervolg..

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juli 2015 - 16:41
Dag Vitruosuo, Sluit me aan bij de rest: ben razend nieuwsgierig geworden hoe de HP de zelfmoord had kunnen voorkomen. Leest lekker weg, geschreven met vaart, doet ook wel iets met mijn eigen hartslag :)
Dankjewel voor het lezen. Hoop alleen wel dat je hartslag niet zo erg tekeer ging als die van Michiel (nu dus Harry)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juli 2015 - 16:44
Dag Virtiosuo, inderdaad een heftig stuk proza. In een omgeving waar in het verleden.veel gebeurd moet zijn. Originele invalshoek om daar een "reading" te houden. Hopelijk komt de HP van haar schuldgevoel af - ik heb geleerd dat zo'n schuldgevoel totaal overbodig is: Niemand dwingt het slachtoffer om zichzelf te doden - het is zijn of haar eigen beslissing.........een mens moet tegenslagen en afwijzingen incasseren..... Leonardo da Vinci schrijft: daaraan herkent men een sterke mens - :o hij of zij weet dat goede tijden door slechte tijden worden afgewisseld!
Dankjewel voor het lezen. Denk dat het lastig wordt om van zo'n schuldgevoel af te komen. Misschien is het inderdaad overbodig, maar het is bij zulke zaken toch wel vaak zo dat de nabestaanden ermee blijven zitten. Overigens heb ik wel een HP willen neerzetten die kan incasseren hoor, hoop dat dat een beetje overkomt.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juli 2015 - 17:45
Virtuosuo, Originele invulling - therapie in het theater :) Paar dingetjes:
De afgelopen vijf dagen is elke frustratie eruit geforceerd
is mijns inziens geen goed Nederlands. Suggestie: geforceerd naar boven gehaald (of naar buiten gekomen)
maar ik weet dat ik nu niet de slachtofferrol kan innemen.
de slachtofferrol kan spelen okee - oké

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juli 2015 - 20:01
Bijzonder originele invulling. Goed idee: therapie in het theater. Zou daar (in de wintermaanden) perfect kunnen! Maar ... ik kreeg geen duidelijk beeld van hoe en waar die twee zich in het theater bevinden? Beneden? Boven? Eentje boven en eentje beneden? Situering van de personages in de ruimte kan dus beter. Inhoudelijk: inderdaad heftig zoals al eerder gezegd, en het maakt de lezer nieuwsgierig naar meer ...