# 61b Overspel?

‘Ga onmiddellijk van mijn man af, snol!’ ‘Pardon?’ ‘Pardon? Nog praatjes hebben ook.’ ‘Au! Waar haalt u het lef vandaan om mij met uw tas te slaan?' ‘Waar is mijn man?’’ ‘Hier is geen…’ ‘Wel. Je zit naakt op ons bed…’ ‘Stop….’ ‘Geef mijn tas terug. Eerst mijn man inpikken en dan ook nog mijn tas.’ ‘Wilma! Wat doe je op deze kamer?’ ‘Hans?’ Uuh… hoe bedoel je?’ ‘Wilma! Kom hier.’ ‘Kijk een andere kant op. Ze heeft niets aan.’ ‘Dat zie ik ook wel, mens. Kom nu mee. Onze kamer is hiernaast.’ ‘Ze heeft mijn tas. Au! Zag je dat? Ze gooit mijn tas naar mijn hoofd. Doe iets Hans.’ ‘Mijn welgemeende excuses juffrouw, voor het gedrag van mijn vrouw?’ ‘Wat zeg je me nou? Zij moet haar excuses aanbieden, Hans.’ ‘Ben je nu je laatste restje fatsoen kwijtgeraakt, Wilma?’ ‘Nu ga je mij nog beledigen ook. Je hebt zeker stiekem iets met haar. Je bent de hele vakantie al zo afstandelijk.’ ‘Natuurlijk heb ik niets met haar. Zij is de yoga lerares.’ ‘Laat mijn arm los, Hans. Je doet me pijn!’ ‘We gaan naar huis. Ik schaam me dood.’ ‘Naar huis? Ik wil niet naar huis. Je houdt niet meer van mij. Ik wist het wel.’ ‘Alsjeblieft geen drama hier.’ ‘Zeg het maar gerust, je hebt iets met de overbuurvrouw. Met haar zou je wel op vakantie willen gaan.’ ‘Ik heb niets met de overbuurvrouw. Ik heb met niemand iets.’ ‘Waarom ben je dan zo afstandelijk tegen mij?’ ‘Wat denk je zelf, Wilma.’ ‘Dat is typisch weer zo’n nietszeggend antwoord van je. Waar zat je trouwens? Ik dacht dat je bij het jonge ding aan de bar zat. Ik zag je wel lonken naar haar.’ ‘Ach, echt waar? Net dacht je nog dat ik met de yoga lerares in bed lag.’ ‘Dus toch! Zie je wel, ik wist het. Nu ben je echt te ver gegaan. Ik ga van je scheiden als je dat maar weet.’ ‘Dit is het eerste goede idee in jaren van je, Wilma. Zijn we het zomaar eens.’