#61B Overspel

Gezien de opdracht, een heel aardig begin. Maar wat volgt? Alle mogelijkheden liggen nog open. Ik begon mijn eigen verhaal al te schrijven, maar dat is hier niet de bedoeling. Wel een goeie inspiratiebron. Je kunt het natuurlijk ook zo laten. Alle woede gecomprimeerd in dat ene woord; het kortste verhaal dat er bestaat. Maar zonder kennis van de schrijfopdracht stelt het niet zoveel voor.

Leuk verhaal als je de voorkennis kent. Suggestie, copy en paste de tekst van de opdracht. :D

Ik zie 'Overspel' ook als titel. En dan is het aan de lezer om het verhaal verder in te vullen; de titel in combinatie met het ultrakorte verhaal. Dat kan dan over een heimelijk verlangen gaan, maar evenzogoed over het verwerken van, of het terugkijken op, een ervaring.

Het is zomer en het is een clandestiene opdracht, dus ik ben blij met elke bijdrage! Kort maar krachtig, Woodpecker. En een hoog gehalte harde klinkers. Met plezier gelezen en ik ben benieuwd naar je volgende verhaal! (Ik zou het niet slecht doen als coach ;-) )

Ha Woodpecker. De titel en de inhoud dat zijn een boel verhalen inderdaad :)

Dag bart,

Kort maar krachtig, Woodpecker. En een hoog gehalte harde klinkers. Met plezier gelezen en ik ben benieuwd naar je volgende verhaal!

Een professionele reactie. Je hebt er aanleg voor :-)

Weet je wat ik er zo goed aan vind? Ik heb onmiddellijk twee scenario's in mijn hoofd. De man die haar betrapt en 'kut' roept of de vrouw die haar man ziet staan en 'kut' roept. Wat in het laatste geval ook nog eens grappig is, want je kan het dan ook zien als 'cut'. Doordat de titel overspel is en jij enkel 'kut.' schrijft, laat je zien hoe weinig taal we nodig hebben om conclusies te trekken. Het laat ook zien dat wij als schrijver moeten rekening houden dat onze lezers geen lege vaten zijn, en dat less dus echt more kan zijn :) Of overdenk ik het nu te veel?

Lilithx, mijn moeder vertelde mij ooit het prachtige verhaal dat zij toen ze een klein meisje was, op school de opdracht kreeg om een stukje te schrijven over luiheid. Ze leverde een blanko velletje in. De docente kon het niet waarderen, maar ik vind het briljant. Schrijvers kunnen soms van niets heel veel maken, maar soms ook een hele wereld in een paar woorden bundelen.

Van dit verhaal druipt de penisnijd af!

Van dit verhaal druipt de penisnijd af!

Blavatski toch! Let op je woorden!

Uit nieuwsgierigheid ben ik toch nog eens even komen kijken... en vraag me meteen af wat sommige inzendingen en reacties hier onderhand nog met "schrijven" te maken hebben.

Je hebt gelijk Rynlandt en ik schaam me diep, maar er mag toch ook wel eens gelachen worden?! Hoe groter geest des te groter beest, nietwaar? (wordt toch gezegd, hè?)

Dag Dos, ik zal terug ingetogen zijn! Beloofd! Het is denk ik de warmte....

Beste W, de docenten zijn op vakantie en hebben ons hier achter gelaten. Ik doe mijn best een beetje orde te handhaven, maar je kent ze hè? Enige hulp zou welkom zijn...

Degene die denkt dat deze bijdrage als grappig, cynisch of sarcastisch bedoeld is, moet ik teleurstellen. Voor degenen die zich afvragen wat dit met schrijven te maken heeft: Ik ben van mening dat de titel in combinatie met de ultrakorte invulling een verhaal vormen, dat door iedere lezer anders geïnterpreteerd zal worden afhankelijk van zijn - of haar - verlangens, ervaringen, gebrek aan ervaring of de ontkenning van verlangen of ervaring. Voorwaarde is uiteraard wel dat men het serieus neemt. Nogmaals, het is niet als grap bedoeld.

Ach ja...

Ik vind het een sterk verhaal. Een simpel woord kan heel veel vertellen. In dit geval werkt het precies zo. Het is op verschillende manieren te interpreteren en geeft exact aan wat de meeste mannen zullen ervaren als ze thuis komen na een dag hard werken en hun vrouw in deze positie aan treffen. Wellicht zullen sommige schrijvers andere bewoordingen gebruiken maar het blijft dezelfde betekenis. Goede show, don't tell. ;) Hoewel ik 'Kut met peren.' smakelijker had gevonden! :P

Hoewel ik 'Kut met peren.' smakelijker had gevonden! :P

Dat is een toetje voor na het hoofdgerecht.

Hoewel ik 'Kut met peren.' smakelijker had gevonden! :P

Dat is een toetje voor na het hoofdgerecht.

Ik ben nu eenmaal een toetjesmens! (met breed lachende smiley)

Woodpecker, Weet je wat het is? Ik vind jou doorgaans een hele goede schrijver. En hoewel ik heel goed begrijp dat 'Kut!' een verhaal op zichzelf kan zijn, lijkt mij dit een beetje mager. Een beetje meer had misschien gekund of kan zelfs nog steeds. Uiteraard alleen mijn mening. Meer niet. Groet, Annemieke

Dag Marietje, Het gaat inderdaad om de verschillende mogelijkheden tot interpretatie. 'met peren' zou daar afbreuk aan doen, naar mijn mening.

Dag Annemieke, Dank je. Is het echt mager? Ik vraag me dat af. Neem: For sale: baby shoes, never worn. Van Hemingway, dat spreekt. Ik heb me nooit zo verdiept in de verschillende interpretaties, maar vaak gelezen - dacht ik - als de baby is doodgeboren, of kort na de geboorte gestorven - en de schoentjes worden te koop aangeboden. Da's diep leed. Ik ken één alternatieve uitleg: men hoopte op een jongen - blauwe schoentjes - maar het werd een meisje. Er zijn nog meer alternatieven: - voor de bevalling een miskraam; - na de bevalling te vondeling gelegd - zonder schoentjes, omdat die een spoor naar de ouders kunnen vormen; - na de bevalling gedumpt; - ouders hebben geen geld voor babyvoeding, dan maar de schoentjes te koop zetten; en zo kun je doorgaan. In wezen vertelt het verhaal, en de interpretatie daarvan, naar mijn idee iets over de lezer. Mijn verhaal: Overspel 'Kut!' Kan leiden tot de volgende invullingen: In het kader van de opdracht: Man opent slaapkamerdeur, ziet zijn vrouw en de buurman - cliché voor het gemak - verwikkeld inde daad en roept: 'Kut!' Minstens vier mogelijke interpretaties: - Vloekend bedoeld, op wat hij ziet: de situatie waarmee hij geconfronteerd wordt. - Vloekend bedoeld. Gericht op zijn vrouw. - De ellende/ situatie en consequenties beseffend, gericht op de situatie: wat overkomt mij/ons? Hoe kom ik/ komen wij hier uit? - De ellende/ situatie als een vonnis ervarend. Hier kom ik/ komen we nooit meer uit. Daarnaast zijn er nog varianten mogelijk: De overspelige vrouw die haar man ontwaart in de deuropening. Zie hierboven. De buurman die de echtgenoot ontwaart in de deuropening. (Dan krijg je ook nog optie vijf/ zes: 'Dit wordt knokken/ Ik ben er geweest.' Los van de opdracht: - Overspel leidt uiteindelijk tot niets dan spijt.. - Overspel is niet bevredigend. etc.. Kortom, het verhaal biedt veel ruimte tot invulling en vertelt - aan de hand van de invulling door de lezer - iets over de lezer. Probeer het maar eens. Laat het een aantal personen lezen en vraag om hun invulling. Ik heb het vermoeden dat als Hemingway: Adultery 'Fuck!' had geschreven, wat in de kern in een vrije vertaling hetzelfde verhaal zou zijn, er intussen hele verhandelingen aan gewijd zouden zijn. (Maar da's gissen en iedere vergelijking loopt uiteraard mank)

Ach ja...

Dag Ryn, Jammer, op een andere draad verhaal ik over de Grote Paljas, en kwalificeer mezelf waarschijnlijk als een joker. Maar ook dat probeer ik in goede bewoordingen te doen. Ik denk niet dat iemand me op het terrein van de wekelijkse schrijfopdrachten ooit heeft kunnen betrappen op een bijdrage en toelichting die met 'Ach, ja' kan worden afgedaan. Dat gezegd hebbende, als dat jouw mening is over deze bijdrage en mijn toelichting: het zij zo. Geen probleem.

Ha Woodpecker. Jammer dat je uitgebreid jezelf meot uitleggen. Ik had de hemmingway begrepen nadat je het stukje duiding gaf dat je de titel ook had gebruikt als onderdeel van het verhaal. :) Ik blijf hem leuk vinden... Op zijn engels vind ik hem zelfs nog sterker!

Dag Darkvalley, Ik heb niet de illusie dat ik uitleg verstrek over mezelf. Ik doe een poging uit te leggen waarom ik dit verhaal plaatste. Dat het vragen en weerstand zou oproepen, leek me bij voorbaat duidelijk. In het Engels vind ik het ook krachtiger, maar ik sluit niet uit dat een Engelstalige die het Nederlands beheerst nu net weer de Nederlandse versie krachtiger zou kunnen vinden. Dank je.

Dag Annemieke, Dank je. Is het echt mager? Ik vraag me dat af. Neem: For sale: baby shoes, never worn. Van Hemingway, dat spreekt. Ik heb me nooit zo verdiept in de verschillende interpretaties, maar vaak gelezen - dacht ik - als de baby is doodgeboren, of kort na de geboorte gestorven - en de schoentjes worden te koop aangeboden. Da's diep leed. Ik ken één alternatieve uitleg: men hoopte op een jongen - blauwe schoentjes - maar het werd een meisje. Er zijn nog meer alternatieven: - voor de bevalling een miskraam; - na de bevalling te vondeling gelegd - zonder schoentjes, omdat die een spoor naar de ouders kunnen vormen; - na de bevalling gedumpt; - ouders hebben geen geld voor babyvoeding, dan maar de schoentjes te koop zetten; en zo kun je doorgaan. In wezen vertelt het verhaal, en de interpretatie daarvan, naar mijn idee iets over de lezer. Mijn verhaal: Overspel 'Kut!' Kan leiden tot de volgende invullingen: In het kader van de opdracht: Man opent slaapkamerdeur, ziet zijn vrouw en de buurman - cliché voor het gemak - verwikkeld inde daad en roept: 'Kut!' Minstens vier mogelijke interpretaties: - Vloekend bedoeld, op wat hij ziet: de situatie waarmee hij geconfronteerd wordt. - Vloekend bedoeld. Gericht op zijn vrouw. - De ellende/ situatie en consequenties beseffend, gericht op de situatie: wat overkomt mij/ons? Hoe kom ik/ komen wij hier uit? - De ellende/ situatie als een vonnis ervarend. Hier kom ik/ komen we nooit meer uit. Daarnaast zijn er nog varianten mogelijk: De overspelige vrouw die haar man ontwaart in de deuropening. Zie hierboven. De buurman die de echtgenoot ontwaart in de deuropening. (Dan krijg je ook nog optie vijf/ zes: 'Dit wordt knokken/ Ik ben er geweest.' Los van de opdracht: - Overspel leidt uiteindelijk tot niets dan spijt.. - Overspel is niet bevredigend. etc.. Kortom, het verhaal biedt veel ruimte tot invulling en vertelt - aan de hand van de invulling door de lezer - iets over de lezer. Probeer het maar eens. Laat het een aantal personen lezen en vraag om hun invulling. Ik heb het vermoeden dat als Hemingway: Adultery 'Fuck!' had geschreven, wat in de kern in een vrije vertaling hetzelfde verhaal zou zijn, er intussen hele verhandelingen aan gewijd zouden zijn. (Maar da's gissen en iedere vergelijking loopt uiteraard mank)

Dag, Zo. Ja. Dat is een royale verklaring (dat had overigens ook niet gehoeven). Nu wilde ik eigenlijk een langgerekte en puntsgewijze reactie terugschrijven. Ongeacht of je dat dan interessant had gevonden. Maar ik heb het concentratievermogen niet momenteel. Vrijdag komt mijn nieuwe donkere bruinogige Spaanse liefde en ik verheug me er zo erg op dat ik slecht begin te raken met woorden. Niet om overspel mee te bedrijven overigens. Dat zou ongewenst zijn. Groet, Annemieke

Dag Annemieke, Dat lijkt me een verschoonbare reden om (al dan niet puntsgewijs) niet te reageren:een onbetwistbare prioriteit. Geniet van de voorpretvlinders en het weekend :thumbsup: (Later, ooit, reageren is altijd een optie. Dat dan weer wel.)

Woodpecker, Als jij jezelf met Hemingway vergelijkt, begrijp ik het. Verschoning dus. Als je verwijst naar eerdere bijdragen en reacties van jezelf dan herinner ik mij dat je in opdracht 58 Elyse weigerde te lezen omdat ze 280 woorden schreef... 30 over de limiet. Wel nu... in #22 gebruik je 390 woorden om uit te leggen wat iedereen al lang begrepen had... ja zelfs ik. Mijn kritiek blijft. Wat je schreef is geen verhaal. In Van Dale staan duizenden woorden die op vele manieren te interpreteren zijn... zijn dat dan allemaal steengoede verhalen? Trouwens... ik dacht dat het hier op deze site ging om het oefenen van het schrijven... Je kan die oefening moeilijk afdoen met zo'n mager beestje ook al lijkt het spitsvondig. Daar heeft nagenoeg niemand wat aan. Als je opdracht zou krijgen om een essay over luiheid te schrijven kan je bij wijze van statement een leeg blad inleveren... maar of het daarmee een essay is? Het levert hoogstens een glimlach en de kortste weg naar de prullenmand op. Het lijkt mij dat dit forum vooralsnog geen prullenmand hoeft te zijn. (Uiteraard mijn mening) Ik sluit overigens deze discussie, ik heb mijn mening meer dan duidelijk kenbaar gemaakt. (Ben anders wel benieuwd hoeveel je in de boekhandel zelf wil neertellen voor een één-woord-verhaal van Hemingway.)

Woody, Ryn heeft natuurlijk gelijk. Jodenvervolging. Dachau. Pol Pot. Knekelhuisje. De Grote Paljas. Genesis. Het zijn alledrie geen verhalen, hoewel de woordenparen gedachten en beelden bij me oproepen. Je 'Overspel-kut-verhaal' had goed gepast in "Eén-à-twee-zin(nen)-verhaal. Daar zou je er geen commentaar op gekregen hebben. Je Hemmingway-verhaal werd op #1 bij 'Eén-zin-verhaal' al geïntroduceerd door Mirandale. Zei noemde het een flitsverhaal. Zes woorden, één zin, die wel de gedachten van de lezer in een richting sturen. Dat kun je van jouw verhaal niet zeggen. De gedachten van de lezer kunnen alle kanten op. Maar grappig vond ik het wel. Meer niet.

Dag Ryn, 1. Voor wat betreft de vergelijking met Hemingway, zou ik de afsluiting nog eens goed lezen: 'en iedere vergelijking loopt uiteraard mank.' Met andere woorden: ik zou niet durven. 2. Is er een limiet voor het aantal woorden in een reactie? Zo ja, zou ik het prijs stellen als je me verwijst waar ik die regel kan vinden. 3. In Vandale staan inderdaad duizenden woorden. Staat daar ook een titel boven? 4. Het is niet spitsvondig bedoeld. 5. Een leeg blad is per definitie geen essay. Het is onbeschreven. 6. Het oefenen van het schrijven kan ook inhouden dat je probeert in één woord, gecombineerd met een titel, een verhaal oproept. Of de lezer dat geslaagd vind, is vraag twee. Maar om het af te doen als dat heeft niets met schrijven te maken, vind ik wat kort door de bocht. 7. Ik zou in de boekhandel niets neertellen voor een één-woord verhaal. Nou ja, een euro misschien als het een mooie kaft heeft. Maar korte verhalen verschijnen meestal in een bundel. 'Hills Like White Elephants' werd en wordt ook niet separaat te koop aangeboden (bij mijn weten)..