"He Joop!" De man achterin het café kijkt schichtig op. "Tjemig wat een poepbruin hoofd. Ben je weer eens met vakantie geweest?" "Ha die Klaas. Ja dat klopt." "Wat zeg je? Effe wat harder praten, al die koffieleuten praten zo hard.” “Ik kom net terug uit Tunesië.” “Tunesië? Daar hoor ik slechte verhalen over." "Ja klopt." "Heb je daar je vakantiefoto’s? Wacht dan haal ik effe een biertje voor je en dan kijk ik mee. Hé Henk, doe eens twee bier en twee jenever." "Wat Klaas, het is pas 2 uur in de middag, nu al beginnen?” De barman schuift zijn bril verder op zijn neus en legt de krant weg die hij aan het lezen was. “Nou niet zo zeuren, gewoon inschenken. Joop daar in de hoek heeft een borrel nodig. Hij ziet eruit alsof hij elk moment van zijn stokje gaat.” “Joop van zijn stokje?” Henk trekt een bedenkelijk gezicht. “Klaas, maar wel eerst even de rekening betalen van gisteren he." “Henkie… je weet dat ik er goed voor ben. Joop is net terug van een horrorvakantie.” “Nou vooruit, voordat je straks naar huis gaat dan, het is hier geen liefdadigheidsinstelling. Joop, jouw drankje is op het huis.” Joop zijn hand gaat omhoog als bedankje. “Ga maar alvast zitten Klaas, ik kom er zo aan met het bier en de borrel.” “Vergeet ook niet de nootjes.” Roept klaas achterom terwijl hij door het café naar de tafel van Joop loopt. Met een zucht gaat hij zitten. “Nou Joop, je ziet eruit alsof je een spook hebt gezien.” “Tja Klaas, dat heb…” “Zo heren hier zijn de biertjes.” Beide mannen kijken op terwijl Henk de glazen op tafel zet. “Een horror vakantie Joop?” Henk blijft verwachtingsvol staan bij de tafel. “Nou, jullie hebben wellicht gehoord van die idioot op het strand?” Klaas en Henk knikken instemmend. “De dag voordat het gebeurde waren Marie en ik op dat bewuste strand, we hadden een vriendelijke meneer gevraagd of hij een plaatje wilde schieten van ons…” Joop slaat de jenever achterover. “Blijkt dat die vriendelijke meneer en de idioot dezelfde zijn.”