De agent nam de boeien af van de man. "Ga daar maar zitten, aan dat tafeltje!" De moordenaar schuifelde naar het tafeltje en viel bijna over zijn veel te wijde gevangenisbroek. "Sorry" mompelde hij. Hij schoof de stoel achterwaarts en ging er op zitten. De agent zette zich aan de andere kant van de tafel. "Goed, op 7 februari laatstleden werd de genaamde Ariane Mescato dood teruggevonden in de hal van het appartementsgebouw waar U woont!" De moordenaar haalde zijn schouders op. "Mag ik roken?" vroeg hij onderdanig. "Hier wordt niet gerookt, tenzij..." "Tenzij????" "Tenzij hier iemand de waarheid vertelt!" "Ik was het niet, ik zat op het moment van de vinding van het lijk bij mijn vriend!" "Heeft er niks mee te maken, de vrouw was al uren dood, gewurgd met een plestic zakje van de nachtwinkel!" "Ik ga nooit naar een nachtwinkel!" opperde de bange moordenaar. "Ah nee, waar hebt U dan dit blik goedkoop bier gekocht??? Dat we vonden nabij het lijk en waarop UW vingerafdrukken zich bevonden???" zei de agent een beetje kwaad. De moordenaar schuifelde van links naar rechts op de stoel en omgekeerd. "Misschien heb ik dat daar ooit toevallig laten vallen?" "Ik denk het niet, de hall van het gebouw wordt dagelijks gepoetst!" "Misschien was het van de poetsvrouw?" De agent schudde van nee en begon een beetje zijn geduld te verliezen. "Ik denk niet dat er hier nog gerookt zal worden!" De moordenaar begon te zweten. Het parelde op zijn voorhoofd en drupte op zijn verfomfaaid gevangenishemd. "Okee...ik zal de waarheid zeggen; ik ging op zekere nacht naar beneden en ik zag in de hal twee mannen en een vrouw, ik riep nog naar hen en vroeg wat ze aan het doen waren en toen gooide één van die mannen een blikje van dat bier naar mijn hoofd, ik viel flauw, toen ik wakker werd, lag er een lijk en waren de mannen verdwenen, uit angst heb ik toen maar het blikje leeggedronken..." "Ach zo, twee mannen?" "Ja, een grote en een kleine!" zei de moordenaar duidelijk niet op zijn gemak. "Peppi en Kokki????" "Nee, die waren het niet....denk ik " zei de moordenaar. "Dus die twee mannen hadden een zakje bij van de nachtwinkel met uw vingerafdrukken op en een blikje bier en wurgden dus die vrouw????Er is geen enkel spoor gevonden van meer voetafdrukken dan die van u en die van het slachtoffer!" "Ja... echt...als het zo zit....kijk, dat wijf was een drugverslaafde en kwam geregeld aanbellen, op die avond ...wilde ik meer en zij niet, ze begon te krijsen en ik gaf haar een klap, ze viel neer met haar hoofd op de poot van mijn salontafel en was dood. Ik dronk nog een biertje. Toen heb ik haar naar beneden gedragen in de hal en heb een zakje van de nachtwinkel om haar nek gedaan en dit aangespannen, zodat niemand kon vermoeden dat ik het gedaan heb....het blikje heb ik waarschijnlijk vergeten terug mee te nemen! " zei de moordenaar bijna triomfantelijk. De agent haalde een pakje sigaretten uit zijn zak en gooide het op tafel samen met een aansteker. De moordenaar graaide er een sigaret uit, stak ze in zijn mond en nam de aansteker. De vlam stond veel te hoog ingesteld en hij verbrande een deel van zijn lippen en neus onderwijl kreten van pijn slakend. De agent proestte het uit en verliet het lokaaltje...