#61 Cluedo

Ik heb vandaag een moord gepleegd, in de keuken met een aardappelschilmesje. Heel stilletjes, zonder dat iemand het hoorde. Mijn slachtoffer heeft niet gegild, ik heb alle sporen zorgvuldig uitgewist en geen vingerafdrukken achtergelaten. Daar kunnen de seriemoordenaars uit Criminal Minds nog wat van leren. Pasta met broccoli wou ik maken. Lekker gezond en de broccoli moest op. Ik pakte een pan uit het keukenkastje en begon de roosjes grof van de steel te snijden. Daarna besloot ik in een helder moment dat ik het beter nu al in kleine stukjes kon snijden. Die enorme stronken passen toch niet in de pastasaus en kleine stukjes zijn sneller gaar. Toen ik aan het derde stronkje bezig was, gebeurde het. Het ging zo snel, dat ik het eerst niet eens doorhad. Toen ik het wel door had, reageerde ik heel adequaat. Alsof ik er een cursus voor gevolgd had. Ik spoelde het bewijs door de gootsteen, pakte de telefoon en belde mijn moeder. 'Hoi mam, wat doe je als je een beestje op de broccoli tegenkomt?' 'Zo'n groen rupsje?' 'Ja die ja.' 'Oh die zitten er wel vaker op. Ik spoel ze er altijd af.' Mijn moeder wast haar groente. Alle groente. IJsbergsla, andijvie, prei en dus ook broccoli. Ik niet. Ik hou niet van natte sla, ik koop mijn andijvie voorgesneden en de broccoli kwak ik zo in de pan. Kwakte, dus. Na dit verhelderende telefoongesprek liep ik naar de keuken en waste de broccoli zo grondig alsof er modder op zat. Ik sneed de stronkjes in keurige kleine roosje, ondertussen loerend op een volgende prooi - die ik diervriendelijk zou laten verdrinken in mijn gootsteen. Ik kwam niets meer tegen, meneer Groene Rups was alleen het bos in gegaan. Toen ik de broccoli op het gas zette, ontsnapte er een rilling aan mijn rug. Als ik iets vies vind, is het beestjes in mijn eten. Maar ik hou ook niet van eten weggooien en ik wil me niet aanstellen. (De broccoli smaakte overigens prima.) Toch bekroop me het gevoel verwend te zijn. De reden dat ik ontsteld was van een rups in mijn broccoli - toegegeven: het per ongeluk doorsnijden van de rups verhoogde het dramatische effect - is dat ik niets gewend ben. De enige viezigheid in mijn eten is het zand tussen de prei en dat was ik er vakkundig tussenuit. Smerige groente wordt zorgvuldig schoongemaakt voordat ik het in de winkel koop. De andijvie is gewassen en gesneden, de rode bieten koop ik voorgekookt en ook mijn sla koop ik meestal in een zakje. De reden? Ik houd niet van natte sla en anders dan mijn moeder ben ik niet in het bezit van zo'n sla-droog-ding. (Google: slacentrifuge.) Verwend? Misschien, maar ik blijf graag uit de buurt van situaties waarin ik per ongeluk een misdaad kan begaan. Wel zo veilig. --- Ik heb me niet helemaal aan de opdracht gehouden, maar raakte er wel door geïnspireerd.