“Klootzak! Dit is je verdiende loon.” Diederik deinst achteruit. “Marilou! Wat doe jij nou? Doe dat pistool weg. Is dit een slechte grap ofzo?” “Slechte grap? Daar weet jij alles van malloot!” “Waar heb je het over schatje?”, vraagt Diederik onzeker. “Nu is het genoeg. Pak de handboeien uit de lade en maak jezelf vast aan het bed! NU! De sleutel neem ik. Mijn spullen zijn al gepakt en ik heb mijn rekening laten blokkeren voor jou. Dus jongetje, als jij hier een keer loskomt heb je niets meer. Het huis is verkocht. En ik vertrek vanmiddag.” “Maar waarom lieveling? We hebben het toch goed samen. Zeg me wat je tekort komt. Moeten we meer samen doen? Logisch dat je meer aandacht wil, dat verdien je ook. Maak je me los asjeblieft.” Ze kijkt hem met opgetrokken wenkbrauwen en dreigende blik aan. Ze richt het pistool nog strakker op hem. "Marilou schatje, wat is er gebeurd?” Nog steeds met een dreigende blik vraagt ze hem hetzelfde: “Diederik schatje, wat is er gebeurd?” Alleen met een cynische ondertoon. “Vertel jij me maar eens heel duidelijk wat er gebeurd is vanochtend, toen ik in de sauna was,Diederikje. Vertel jij me maar eens wie mij daar kwam bezoeken op een onbewaakt ogenblik.” “Ik kan het uitleggen Marilou, écht.” Diederik voelt zich ineenkrimpen. “Denk jij dat ik achterlijk ben? Hè Diederik, denk je dat? Denk jij niet dat ik allang doorhad dat je eigenlijk achter mijn geld aanzit. Die zogenaamde huurmoordenaar van jou had ik zo om mijn vingertje gewonden. En jij als geen ander moet toch weten dat geld macht is. Barend heeft voor 2 ruggen alles opgebiecht, sukkel! Hoe jij hem hebt ingehuurd met je mooie praatjes. Dat je hem flink zou betalen als alles achter de rug was omdat jij dan toch mijn hele vermogen zou bezitten. Dus Barend hoefde zich nergens druk om te maken. Dat hoeft Barend ook niet. Maar jij des te meer Diederikje. Ik vertrek en jij hebt helemaal niets meer! Maar je bent wel van me af. En dat wou je! Toch?”