Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#60 Als laatste kom ik boven.

28 juni 2015 - 17:47
Als laatste kom ik boven, iedereen zit aan een grote ronde tafel. Ik krijg een rood hoofd als ik op zoek moet naar de laatste vrije stoel, het is stil en niemand zegt wat. Ik weet dat er nog een stoel vrij moet zijn, en niet geheel toevallig vind ik hem bij Kees, m’n broertje. Hij had zijn hand wel even op mogen steken maar hij durfde niet, denk ik. Als ik zit wordt de stilte drukkend zwaar. Het wachten is op het moment dat onze vader het woord neemt. We hebben gefaald, zoveel is duidelijk. Naast hem zit Marloes, de notaris uit mijn dorpje. Ze heeft nog bemiddeld bij de aankoop van mijn eerste woning. Ze heeft een dik groezelig boek voor zich liggen, ze vinkt mijn naam af, zo lijkt het, en schuift het boek door naar onze vader. ‘Ben jij de laatste?’ Ik knik. Een domme vraag, zo op het eerste gezicht, maar hij weet hoe hij een schuldcomplex moet aandikken. Om ons nog meer in het schaamrood te duwen kijkt hij ons één voor één aan -het duurt even, we zijn met tweehonderd miljard- en zegt: ‘En? Wat hebben jullie gedaan met jullie erfenis?’

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2015 - 18:36
Heel fijntjes Anthony. :thumbsup: Ik zie die gigantische ronde tafel voor me, eindeloos... Een nieuwe planeet? (In de vorm van een tafel.)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2015 - 9:27
Zonder de brief bij de notaris voor te lezen heb je het toch prima gedaan. Ik vind deze invulling net zo goed als wanneer je de brief wel zou voorlezen. Mooi gedaan.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 juni 2015 - 9:17
Ja, goede invulling. Alleen, verklap je met "We hebben gefaald" al niet de 'uitsmijter'? En hoe zit het nu met "mijn dorpje' <-> "we zijn met tweehonderd miljard"?

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 juli 2015 - 23:25
Bedankt voor jullie mooie reacties, ik had even geen andere inspiratie. Ik ben f****cking druk op het moment dus ben ik even weg van SOL. Kom wel weer terug, lieve medeschrijvers. Anne, ze zijn inderdaad in de hemel. En de Hp is de laatste van de uitgestorven mensheid die onder de ogen van onze vader verschijnt. Die roept dan iedereen ter verantwoording. De erfenis is een metafoor voor datgene wat we van onze voorouders, en uiteindelijk van god, hebben gekregen (de wereld die we verkloot hebben dus) Marcus; de notaris uit 'mijn dorpje' heb ik erin gevoegd om nog een beetje binnen de opdracht te blijven, bedankt voor je reactie. (trouwens wel een hele eer als je uit al die miljoenen notarissen wordt gekozen en naast god mag gaan zitten, vindt je ook niet?)