Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

schrijfopdracht #59 - Oma

21 juni 2015 - 2:08
“Wat grappig mevrouw Blavatski, dat U mij wilt interviewen. Hoe weet U dat ik kan denken? En waarom hebt U een stil vermoeden dat ik er een eigen mening op na zou kunnen houden? Zie mij hier liggen, “de Oma”. Voor drie dagen een zeer populaire persoon in het gastvrije Antwerpen. Mijn bed is 8 meter lang en staat deze nacht op het Theaterplein. Het heeft meer dan een uur geduurd voordat de Lilliputters mij in bed gekregen hebben. Er kwam heel wat trek-en-sleurwerk aan te pas! Ik moet zeggen: ik heb mijn rust wel verdiend na de hele dag door de stad getrokken te zijn. Ik heb minzaam geglimlacht naar de duizenden mensen en kinderen die mij wilden zien; ik heb verhalen verteld, ik heb de Schelde bewonderd, alsook de Grote Markt met Brabo, die prachtige fontein, en een terraske gedaan op de gezellige Groenplaats aan de voet van de sierlijke kathedraal. Kortom het was een drukke dag met veel evenementen. Nu wil ik uitrusten. U weet zo goed als ik dat ik een houten marionet ben, zeven meter lang. In feite toch maar een pop, alhoewel ik mij kan bewegen door de scharnieren en touwen waaraan de Lilliputters trekken. Ik geef de toeschouwers de illusie dat ik leef. Ik ben een sprookje. Mevrouw Blavatski, ik ben te oud en te moe voor Uw vragen. Eén ding wil ik kwijt. Er is altijd gezegd dat men aan het volk brood en spelen moet geven. Door dit te doen sust men de massa in slaap. Wordt er niet aan het onheil gedacht dat boven het hoofd hangt. U weet dat de wereld op het slappe koord danst, dat zij balanceert op het scherp van de snede.! De mannen van de IS staan in gevechtshouding aan de Turkse grens. Over heel de wereld zijn ontelbaar veel mensen op de vlucht voor het oorlogsgeweld. De flora en fauna worden bedreigd door de grote machthebbers die door het uitputten van de aarde hun rijkdom vergroten. Ach, de mensen die mij gemaakt hebben, zijn vergeten tranen in mijn ogen in te bouwen......Ik ga ze sluiten. Goedenacht.” (De mensen die de reuzin laten bewegen noemt men "de Lilliputters". http://s3.gvacdn.be/Assets/Images_Upload/2015/06/19/JVDP_reus20oma2019juni_014.jpg?data:image/jpg

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juni 2015 - 8:39
Een sprookje! Dit is een hele mooie zin: "Ach, de mensen die mij gemaakt hebben, zijn vergeten tranen in mijn ogen in te bouwen....." Kan wat mij betreft meteen achter 'U weet dat de wereld op het slappe koord danst, dat zij balanceert op het scherp van de snede!' Isis en de rest leidt wat af. Leuk verhaal.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juni 2015 - 9:44
Mooi geschreven Blavatski. Je hebt er een goede boodschap in verwerkt. Mijn oudste dochter was vroeger helemaal idolaat van Pinokkio. Leuk om nu weer een verhaal te lezen met een 'levende' marionet.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juni 2015 - 10:55
Leuk Blavatski dat je de doortocht van de Reuzen in Antwerpen hebt gebruikt in je verhaal. Even wat vraagjes: ben jij bij dit evenement betrokken? Is er een reus naar jouw alterego vernoemt? Of heb je dit verzonnen? Jij woont toch zelf in Antwerpen? Althans dit meen ik me te herinneren uit eerdere commentaren die ik van je las. Kortom goed gedaan. Ik heb van het verhaal genoten.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juni 2015 - 11:39
Dank je Pim voor je fijne reactie. Ik woon inderdaad in Antwerpen, stad waar ik zo verliefd op ben! Hoewel ik in Rotterdam ben geboren. Nee, ik heb niets met het evenement "Oma Reuzin" te maken. Het zijn gewoon gedachten die bij me opkwamen terwijl de stoet mijn woning voorbij trok. Al die blije mensen en kinderen te zien, zo maar, voor een marionettenpop die naar hen glimlacht..... :o

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juni 2015 - 11:43
Dag Pater Anthony, dank voor je mooie woorden. Je hebt gelijk dat mijn invulling van de opdracht zou kunnen eindigen bij het balanceren op het slappe koord. Ik begeef me ergens op glad ijs, dat besef ik terdege, maar er huist iets rebels in me :o

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
21 juni 2015 - 20:09
Leuke, originele invulling. Datgene wat die grote oma zegt klopt. (bewondert - bewonderd)

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2015 - 9:34
Wat een leuke en originele invulling dit verhaal! :thumbsup: De eerste 3 zinnen brachten me op het verkeerde been en vind ik in die zin storend, m.n. het woord intervieuwen geeft me een bepaald beeld dat later niet blijkt te kloppen. Misschien de gedachten niet aan mw. Blavatski wijden maar het algemeen houden? :confused: Sorry! Ik vind het mooi dat je via de pop een blik op de wereld werpt, deze beschrijft en de pop het jammer vind dat ze niet kan huilen, Dat heb je mooi verwoord. :) De foto is een duidelijke toevoeging. Grote Oma, klein hartje! ;)