Armageddon Hmmm, schrijf een kort verhaal over een onbekende religie. Dat is niet zo moeilijk. Ik heb vaak zat een naïeve, goedgelovige sukkel gevonden die ik met wat visioenen een religieus verhaal kon laten schrijven. Nee, dat schrijven is het probleem niet. Het vinden van een onbekende religie is het probleem, want die religie is, tja het woord zegt het al, onbekend. En wat je niet kent, is lastig te vinden. En ik weet waar ik het over heb. Sinds GOD mij en mijn volgelingen uit de hemel heeft gesmeten, ben ik op zoek naar een religie om die over te nemen en tegen HEM te gebruiken. Mij uit de hemel gooien! Ik, één van zijn trouwste aanhangers, Samaël, de aartsengel. Nu sta ik bekend als de duivel, satan, lucifer: het ultieme kwaad. Zo was het echt niet, maar dat is een ander verhaal. Ik zal het HEM inpeperen. Ik zoek dus een onbekende religie om die naar mijn hand te zetten en tegen HEM te gebruiken. Met de Azteken was ik er vlakbij: mensenoffers. Kijk dat schoot lekker op in mijn richting. Maar GOD had het in de gaten en stuurde de Spanjaarden op mij af. Einde Azteken. GOD was toch wel geschrokken en Gabriël kwam langs om vrede te sluiten. Tevergeefs, natuurlijk. Later probeerde ik het wat subtieler maar echt grip kon ik niet krijgen op Luther of Calvijn. Het verst kwam ik nog met de mennonieten van Jan van Leiden in Münster met veelwijverij en meer van dat soort leuke dingen. Ook heb ik nog aanhangers in de hemel die er zo nu en dan in slagen duivelse elementen in het geloof te krijgen. Bijvoorbeeld de Inquisitie. Die was niet van GOD. Nee, die was van mij. Maar het schiet allemaal niet op: ik zoek nog steeds naar een onbekende religie om die groot te maken. Het zal me lukken en op een dag komt dan het einde der tijden, armageddon. Dan trek ik met mijn heerscharen tegen HEM op; dan zullen we nog eens zien wie de sterkste is.