Kijk dit zijn de haiku's naar mijn hart. Korte pakkende emotioneel beladen verhaaltjes die rechtstreeks mijn hart binnenkomen. En Olaf, ben gerust zo vrij als een hond als je het maar niet deelt met de buitenwereld. haha

Dit heb jij al gedaan hé, niet? Jawel, toch?!

Olaf de Groot, Mooie serie!

Enkele simpele verzuchtingen die een heel verhaal vertellen. Het staat er zo terloops, alsof het geen moeite heeft gekost om het te schrijven. Maar net dát verraadt een meesterlijke pen. En dat derde gedeelte... :thumbsup:

'Als je zo vrij was, zou je de afstand schaamteloos overbruggen; nu kan je alleen hartstochtelijk genieten van haar adembenemende foto op het beeldscherm en wachten op het vullen van je gedachten.' Maar dan veel mooier geschreven. Ben ik warm? Je woorden raken mij, 'haar verjaardag is te ver'; ik maak het zo vaak mee. En: 'schrijven is wachten'...

Ik vind de tweede erg mooi. Is op verschillende manieren te interpreteren.

Mooi geschreven en ik begrijp ze zelfs. De meeste haiku's namelijk niet.

De 1e en de 4e, waanzinnig mooi.

Alleen vier ik feest. Haar verjaardag is te ver, mijn hart is dichtbij.

Mooi, die voel ik ...

Kijkend in de zon, brandt ze mijn netvlies kapot. Ik geniet ervan.

Nice

Alleen vier ik feest. Haar verjaardag is te ver, mijn hart is dichtbij.

Mooi, die voel ik ...

Kijkend in de zon, brandt ze mijn netvlies kapot. Ik geniet ervan.

Nice

Kijkend in de zon, brandt ze mijn netvlies kapot. Ik geniet ervan. .

Een mooie vrouw? Geluk? Liefde? Roept beelden op van een warme omhelzing. Mooi gedaan!

De hond ontnuchtert/ relativeert het teleurstellende gevoel. Soms maakt de mens keuzes maar voel je ook de nadelen: dit is mijn interpretatie. ;) Goed gedaan! :thumbsup:

Inmiddels weet ik niet meer wat een goede haiku is. Maar ik vond ze prettig om te lezen. De laatste is een echte uitsmijter.

Ik vind de derde heel mooi en inspirerend voor schrijvers :)

Die vierde is grappig. Ook al ben ik wel een beelddenker, dat is wat minder.

Jouw vierde gedicht komt het dichtst in de buurt van een goede haiku. De eerste twee regels geven een duidelijk beschrijving van een zintuiglijke (in dit geval visuele) ervaring. Ik hou ook van de verzuchting in de laatste regel. Prachtig. Echter omdat ik heel streng ben, wil ik toch een opmerking plaatsen bij de laatste regel. Wat jij in de derde regel doet, is een verband leggen tussen de observatie in de eerste twee regels en jezelf als mens. Dat is niet helemaal zoals het hoort in een haiku. In een goede haiku beperk je tot wat je kan zien, horen, ruiken, proeven en voelen. De interpretatie van de beschreven observatie is aan de lezer. Wat jij doet, is meer een tanka. Een tanka is een vijfregelig gedicht van meestal 5, 7, 5, 7 en 7 lettergrepen. Traditioneel bestaat de eerste drie regels uit een (natuur)observatie, net als de haiku. In de laatste 2 regels legt de dichter een verband tussen de beschreven observatie en de mens of de eigen ziel. Jij doet hetzelfde, maar dan in drie regels: de eerste 2 regels zijn een observatie en met jouw laatste regels leg je een verband tussen de observatie en je eigen 'ziel': "Was ik maar zo vrij." Dus eigenlijk is jouw vierde gedicht in vorm een haiku, maar in inhoud een tanka. Nogmaals, ik ben erg streng. Want los van mijn eerder genoemde kanttekening, vind ik het een heel leuke en aansprekend gedicht.

Ik sluit me bij Tja aan, ik weet het ook niet meer wat een goede haiku is, maar ik vind het geschrevene erg mooi en inderdaad ook eens begrijpelijk :o Knap hoor!