opdracht#53- Ieder einde is een nieuw begin

Op een jetski met en knappe man. Mooi weer. Drankje erbij. Hmmm.... Ja, definitief een prettig idee. Maar. Ik vind dat de stukjes over Roos een beetje geplakt lijken in het fragment. Ik denk dat je ze hebt gebruikt om een soort van contrast weer te geven. Waarom het mij stoort kan ik eigenlijk niet benoemen. Hoe het naar mijn idee beter zou zijn ook niet. Misschien kom ik er later nog eens op terug. Wel ben ik benieuwd naar reacties van andere forumleden. Over het algemeen vind ik het fragment aangenaam en fijn leesbaar geschreven. (Volgens mij is het loungebed)

Een heerlijk stukje chicklit ik hou ervan! De zinnen over Roos kan ik niet goed plaatsen. Hoort Roos Jara praten in haar gedachten? Vervolgens gaat ze de DJ zoenen. Voor mij is deze overgang te groot en te abrupt... Of had jij dit anders bedoeld?

Ik heb de indruk dat de HP niet voluit kan/wil leven. Steeds is er de band met haar overleden zus. Misschien geeft het haar troost, maar even goed kan het remmend werken, vermijdt ze risico's. De sfeer is knap weergegeven, met herkenbare, doch niet voor de hand liggende details. Zoals: Het pruttelen van de motor bekrachtigt de rust. (je hoort het, je ziet het, je voelt het) :thumbsup: Ik zal niet snel grijpen naar chicklit, maar via de wekelijkse schrijfopdracht krijg je de kans overal eens van te proeven. Knap geschreven, dus dit smaakte me wel.

@Marietje, fijn dat je niet uit het vliegtuigraampje bent gevallen om de postduif in zijn kladden te grijpen. ;) Je tekst vind ik pure chicklit - ik hoop wel dat ze ergens verdekt liggen opgesteld - waar het stukje over Jara niet in thuishoort; de band tussen beide zussen vind ik van een andere orde. Je wordt steeds gewaagder en geeft de vrouwelijke (bestijgende) partij een steeds grotere rol. :) Fijn dat je weer bent geland. [Hij schopt zijn voeten haar kant uit, zijn schouders bewegen nonchalant mee.]: een hele leuke zin!

Marietje, Ja, heel beeldend geschreven - vooral het klappen van de jetski op de achtergrond, zo'n detail maakt het verhaal. (Op het eind noem je het ineens waterski - zou ik niet doen)

De scene is een lekker stukje chicklit met goeie details -idd het geluid van de jet-ski, maar dan zitten de herinneringen aan Jara er voor mij niet lekker in. De overgang naar de ondeugende Roos is voor mij te groot, te snel. Ik weet niet hoe het overkomt in het totaal van het boek -ik weet dat ze daar diep gaat voor ze in het feel-good deel komt. Hier vind ik het onplezierig om te lezen, alsof ze het verdriet om haar zus eenvoudig opzij zet voor een zomerse flirt.

Zoals ik het lees, waren de twee zussen onafscheidelijk maar Roos steeds de terughoudende. Of althans, in die positie werd ze gemanoeuvreerd door haar zus. Dat vond Jara hinderlijk en zij bepaalde de sfeer en/of hun positie. Nu Jara weg is, valt ook de positionering van Roos door Jara weg en kan ze losgaan. Klopt dat? Het zoog mij wel mij mee, in ieder geval.

Op een jetski met en knappe man. Mooi weer. Drankje erbij. Hmmm.... Ja, definitief een prettig idee. Maar. Ik vind dat de stukjes over Roos een beetje geplakt lijken in het fragment. Ik denk dat je ze hebt gebruikt om een soort van contrast weer te geven. Waarom het mij stoort kan ik eigenlijk niet benoemen. Hoe het naar mijn idee beter zou zijn ook niet. Misschien kom ik er later nog eens op terug. Wel ben ik benieuwd naar reacties van andere forumleden. Over het algemeen vind ik het fragment aangenaam en fijn leesbaar geschreven. (Volgens mij is het loungebed)

:D Een combi van en lounge en louche bed! Foutje, bedankt! Jouw opmerking over de stukjes begrijp ik wel maar ik vind het niet mooi om te verduidelijken dat ze de stemmen hoort door dit te benoemen. Ik heb het inderdaad als een contrast bedoeld. Toen Jara nog leefde was Roos de verstandigste, wijste zus die voor Jara zorgde. Nu Jara dood is voelt ze het niet als een bevrijding maar is het uiteindelijk wel want nu kan ze die verantwoordelijkheid los laten. Ik denk dat het in het gehele manuscript beter tot zijn recht komt, hier heb ik het waarschijnlijk teveel naar de opdracht toegeschreven. Maar daar mag jij t.z.t. over oordelen als je wilt. ;)

Het hoeft ook niet duidelijker. Wat mij betreft is het duidelijk dat Jara haar zus hoort. Ik bedoelde meer dat het niet natuurlijk leest. Ik vind overigens niet dat het overkomt alsof ze haar verdriet makkelijk opzij zet. Op mij komt het meer over als iets -in dit geval verdriet over het verlies van haar zus- dat constant aanwezig is in je hoofd. Naarmate de tijd voorbij gaat kun je het af en toe wegdrukken. Dat was juist duidelijk overgebracht wat mij betreft. Misschien zou ik het (in dit fragment) meer in het verhaal verweven laten terugkomen. Bijvoorbeeld als de DJ naar haar toe loopt. Ze vindt hem knap en dat omschrijf je op een water in de mond loop manier. Ik zou er misschien voor kiezen om meteen daarna een gedachte aan Jara te laten komen. Wel met het risico dat het wat melodramatisch raakt. Maar dat mag in dit genre ook, denk ik. En uiteraard wil ik er in de toekomst graag oordelen over het manuscript.

Dag Marietje, Vanaf het moment dat haar tong over haar bovenlip glijdt komt de spanning, waarop geanticipeerd werd, er mooi in. Mooi beschreven spel tussen die twee. ('Haar kus intensiveert' vind ik wat minder. 'Haar kus wordt gretiger' of iets in die trant zou ik mooier vinden. Maar dat kan persoonlijk zijn 8) :thumbsup: )

Mili, top top top! Ik wil echt meer lezen over Roos!

Hmm, misschien - Haar kus verdiept-? Gretige vind ik zo'n hard woord door de G klank. Waarom vind je intensiveren niet mooi?

Hmm, misschien - Haar kus verdiept-? Gretige vind ik zo'n hard woord door de G klank. Waarom vind je intensiveren niet mooi?

In het zuiden klinkt de G iets zachter :nod: Het woord intensiveren heeft voor mij geen gevoelswaarde, en past, naar mijn idee bij gebrek aan emotie, daarom niet zo in deze context.

Hmm, misschien - Haar kus verdiept-? Gretige vind ik zo'n hard woord door de G klank. Waarom vind je intensiveren niet mooi?

In het zuiden klinkt de G iets zachter :nod: Het woord intensiveren heeft voor mij geen gevoelswaarde, en past, naar mijn idee bij gebrek aan emotie, daarom niet zo in deze context.

Agh sooo! ;) Dan is het toch een kwestie van smaak want voor mij geeft het woord intens wel een gevoel aan/ een verdieping. Een intens gevoel, een intense blik, intense ervaring of een intense zoen betekent voor mij een gevoel dat verdiept, verder gaat dan... Het overwegen waard! Thanks! :)

Het is maar een gedachte, geen kritiek! 8)

Mooi verhaal, erotisch, niet banaal. Suggestie voor het intensiveer item: 'Ze zuigt zich vast aan zijn lippen.' of zoiets. Ik krijg nu wel zin in een mojito!