Olaf de Groot, Dit is de kern denk ik: 'Ik denk dat sommige mensen meer moeite hebben met vrijheden, dan anderen.' Dat is zeker zo, een mooi schets dit fragment. Ook een beetje triest.

Knap. Goeie dialoog. Fijn om te lezen. Zat erbij als onzichtbare toeschouwer.

Mooi geschreven. Vrijheid kan heel bedreigend zijn voor sommige mensen, omdat het zoveel verantwoordelijkheden met zich meebrengt. De eerste alinea vind ik erg sterk.

Mooi de ruimte beschreven. Sneu dat hij weer de fout is ingegaan. De kern van je verhaal vind ik mooi, maar ook sneu. Graag gelezen.

Dag Olaf de Groot. Ik denk dat Sammy nooit vrijheid heeft gehad. Het leek alleen maar zo op het eerste gezicht, hij had in theorie bijna vrijheid kunnen hebben, maar Sammy gunde het zichzelf niet. Wel een sterk verhaal trouwens. Een setting die ik niet had verwacht. Sterk verhaal.

Ha Olaf, Prettig om te lezen, vooral de eerste alinea leest lekker weg. Op een gegeven moment staan er voor mijn gevoel wat veel korte zinnen, waardoor het geheel wat staccato wordt: "Ali wachtte op antwoord. Dat kwam er niet. Hij ging triomfantelijk naast Kees zitten. Kees lurkte stoïcijns aan zijn sjekkie. Herman ging rechtop zitten. Dino observeerde het tafereel met een flegmatische houding." Verder goed gedaan! PS: toevallig las ik wél je biografie op deze website ;-)

ha, ik las ook je biografie, maar dat terzijde. Je zet hier een goed sfeervol stukje neer; ik zag ze zo wel zitten daar, beetje roken, beetje roddelen, zelf niks voorstellen en toch overal een mening over hebben ... deed me denken aan mijn blauwe maandag voor de klas (ja, wie hier een tijdje meeloopt weet dat tal van verhalen mij aan tal van mijn baantjes doen denken) -maar dus wel alleen als het realistisch geschreven is, natuurlijk, dat is waarom ik het vertel.

Dag Olaf, Sober, keihard, raak en helaas herkenbaar. De beste bedoelingen ten spijt lijken therapieën voor crackverslaafden bijkans zinloos. Binnen het verslaafdenwereldje (keihard) staan ze onder aan de hiërarchische ladder. Craving is zo manifest dat terugval vaak bijna onmiddellijk na het verlaten van de kliniek toeslaat. Jouw stukje schetst dat beeld, en dat van de 'ieder voor zich' mentaliteit binnen een kliniek, voortreffelijk en zonder opsmuk.

Alsof ik erbij zat. Erg goed neergezet, zowel sfeer als personages. Ik ben vooral deze week verrast over het hoge niveau van de verhalen hier! Heerlijk om te lezen!

Bij dit verhaal komen de beelden makkelijk. En zoals Jan schreef is de zin over de vrijheden onderhuids de kern. Alleen zie/hoor ik hem dat woord zelf niet zo snel gebruiken. De zin is dan ook te netjes voor dat soort jongens, denk ik. Ik dacht meer aan 'buiten': 'Ik denk dat sommige mensen meer moeite hebben met buiten, dan anderen.' (voor wat het waard is)

Interessante invulling. :thumbsup: Grappig dat jouw schrijfbedoelingen anders overkomen. Jij hebt een roddelende situatie weer willen geven in een kliniek terwijl ik het lees als een verhaal over de crackverslaafde Sammy en zijn uitzichtloosheid. Iets wat me uit het verhaal haalde: ['Hij is weer gaan roken,' zei Herman. Oud nieuws. Dat Sammy weer aan de crack was, hadden ze gisteren al besloten] De zin - Oud nieuws moet m.i. op een nieuwe regel. Deze gedachte hoort bij de alwetende verteller en niet bij Herman. ['Hij is echt dom weet je,' zei Ali en likte aan het vloeitje. Dino doorbrak zijn zwijgen.] Dino doorbrak etc. moet volgens mij ook op een nieuwe regel. Op dit forum heb ik het ezelsbruggentje geleerd om het te zien als een tenniswedstrijd: ligt de bal = het verhaal bij een andere tegenstander dan een nieuwe regel. Graag gelezen! :)

Interessante invulling. :thumbsup: Grappig dat jouw schrijfbedoelingen anders overkomen. Jij hebt een roddelende situatie weer willen geven in een kliniek terwijl ik het lees als een verhaal over de crackverslaafde Sammy en zijn uitzichtloosheid.

Inderdaad, zo zag ik het ook!