Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #49 - Dear diary

9 april 2015 - 23:14
Parijs, 30 augustus Lief dagboek, Net als gisteren slinger ik tussen hoge pieken en diepe dalen. Ik word soms zo moe van mezelf! Ik ben zó verliefd, lief dagboek. Mijn Egyptische sprookjesprins is zo goed en zo lief voor me. Zo geduldig. Gek, maar nu pas voel ik me echt een prinsesje! Tegelijk, lief dagboek, word ik zo moe en zo wanhopig van altijd schuilen, altijd wegduiken achter een hoed of een krant. Altijd lijfwachten om me heen. Die aasgieren worden nog een keer mijn dood. Echt, ik meen het! Soms voelt het alsof ik door een mijnenveld loop en dat het zomaar helemaal fout kan gaan. Gelukkig heb ik ook mijn twee grote schatten nog, die me al het geluk van de wereld gunnen. Wat zou ik moeten zonder hen? Ik mag niet klagen, ik ben zó bevoorrecht. Lief dagboek, af en toe voel ik me net weer een schoolmeisje en dan wil ik jou helemaal vol kladderen met onze namen, die van hem en die van mij, met hartjes ertussen, maar ik doe het niet. Dat zou toch te gek zijn. Bovendien, als ik onze namen zie - dit klinkt misschien waanzinnig - maar ik zie dan allen wat ze gemeen hebben; “di”, Sterf!. Soms vraag ik me af of het wel goed met ons kan aflopen. Wat zeg ik nu? Goed met ons aflopen? Natuurlijk loopt het goed met ons af. Je zou straks de jaloerse blikken eens moeten zien van al die Franse tuthola’s als ik met mijn fiere farao over de dansvloer zwier. Zelden was ik zo vol leven! En dat bedoel ik letterlijk, lief dagboek. Ik durf het nog niet op te schrijven, maar als we straks, na het feest naar huis rijden, ga ik het hem vertellen. Achter in de auto. Ik denk dat hij echt een goede vader zal zijn, lief dagboek. Nu moet ik snel verder met mijn toilet. Ik doe vanavond eindelijk de jurk aan die ik van Gianni heb gekregen. Lieve Gianni, ik mis je zo! Maar vanavond wordt een prachtige avond!

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2015 - 0:19
Bartsnel, Mooi fragment: de verliefdheid, de jurk, de prachtige avond. En hoe triest eindige het leven van Diana Spencer als Princess of Wales in een autowrak.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2015 - 10:59
Mooi geschreven. Ik ben altijd al een beetje geobsedeerd geweest door Diana en ik vind het ongelooflijk jammer dat ze zo vroeg is overleden (ik was toen nog niet geboren). Een tragische geschiedenis, zowel haar huwelijk als haar dood. Ik had het haar zo gegund.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 april 2015 - 11:13
Mooi, die wrangheid waar hoop zo gewelddadig tot een einde komt. Klein puntje; bij de zinnen: "Altijd lijfwachten om me heen. Die aasgieren worden nog een keer mijn dood." lijkt aasgieren op lijfwachten te slaan (tenminste, zo las ik het eerst).

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2015 - 1:40
Ach, prinses Diana, ik kan nog altijd niet geloven dat ze daar in die tunnel het leven liet :o Volgens mij leeft ze lang en gelukkig met haar prins ver buiten de ogen van de aasgieren. Er is nooit een foto van een verongelukte Diana getoond! Ik hou het sprookje levend.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2015 - 9:38
Dag Bart, Het fragment lijkt tussen hoop en wanhoop in te zitten. Ik vraag me af hoe zo'n iemand heeft gedacht. Het lijkt me dat ze een behoorlijk verstikkend leven heeft geleden. Dat fragment geeft dat mooi weer, denk ik. Fiere farao (en ook Egyptische sprookjesprins) is lekker fout. En de licht overdreven prinsessensprookjesstijl vond ik leuk. Dat maakt het dan weer grappig.

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 april 2015 - 22:12
Bedankt voor het lezen. Ik was op zoek naar een beroemdheid aan de vooravond van een historische gebeurtenis. En dan ook nog iemand, van wie ik me kon voorstellen dat hij/zij een dagboek bij hield. Ongelooflijk dat het alweer zo lang geleden is dat 'onze' Anne toen nog niet eens was geboren. @Marcus. Je hebt een goed punt. En het klinkt misschien flauw maar ik heb het er bewust in laten staan. Een dagboek schrijf je m.i. alleen voor jezelf en eventuele slordigheidjes worden doorgaans door niemand opgemerkt. Er staan ook wat meer accenten en uitroeptekens dan ik gewend ben te gebruiken. Ik hoopte daarmee dus een beetje authenticiteit mee te geven.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2015 - 7:52
Lady Di is een vreemde keuze Bart. Had ik niet verwacht. Je benadrukt haar 'schoolmeisjesachtige' verliefdheid. Ze had inderdaad wel iets van een 'barbiequeen' maar op een bepaalde manier zag ik haar toch ook anders. Ik vermoed dat er achter dat prinsesjes-imago een zelfbewuste vrouw schuil ging, al kan ik me deerlijk vergissen. Je schreef in elk geval een dagboek dat haar imago typeert.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2015 - 9:47
Een goed verhaal Bart, waarvan we allen weten hoe triest het is afgelopen. Ik zou "sterf" weglaten. Het is een Nederlandse vertaling van "di" en dat zal Diana niet in haar dagboek geschreven hebben. Het veelvuldige "lief dagboek" vind ik niet passen bij een volwassen vrouw, wel bij een tiener.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2015 - 10:41
Het leest als een pleister op het trieste verhaal van Lady Di. Ik vind het namelijk fijn om te lezen dat de vrouw op de avond dat ze sterft gelukkig verliefd was. Ik herkende haar meteen in jouw verhaal. Knap gedaan! :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2015 - 15:35
@W: De keuze is mede beïnvloed door het schilderij dat jij aan mij opgaf om een verhaal bij te schrijven. Ik probeerde me iemand, een beroemdheid, voor te stellen die zit te mijmeren en zijn/haar gedachten aan het papier toevertrouwt. En toen zag ik plotseling het beeld van de jonge dame achter haar toilettafel van Morisot. Ook in zichzelf gekeerd, wellicht mijmerend. Zo kwam ik bij Diana uit. Misschien heb je gelijk wat die zelfbewuste jonge vrouw betreft, maar in tijden van verliefdheid twijfelen we allemaal, is niets zeker, en op die momenten - stel ik me voor - wordt vaak naar het dagboek gegrepen. @Dos: Ik snap wat je bedoeld. Zij zou schrijven "Die!", maar dat zou het in een verder Nederlandse tekst niet duidelijker maken, integendeel. 'Dear diary" is in het Engels heel gangbaar onder dagboekschrijvers. Lief dagboek klink inderdaad een beetje onvolwassen, maar ik heb niet zo snel een betere vertaling. @Marietje: Ik ben blij met jouw commentaar. Ik heb me niet heel erg in haar verdiept, maar ik kan me goed voorstellen dat zij heen en weer geslingerd werd tussen wanhoop en geluk. Het was erg leerzaam om de wereld vanuit haar ogen te bekijken. Bedankt voor het lezen!

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
12 april 2015 - 20:04
Inderdaad een bijzondere keuze. Mooi neergezet. De melancholie is bijna tastbaar. Volgens mij heeft ze een eenzaam leven gehad. Als ik het me goed herinner is op de dag voordat ze ging trouwen haar verteld dat Charles een geliefde had. Omdat alles al geregeld was, ging het huwelijk door. Of het allemaal waar is wat ik schrijf, weet ik niet. Het is een herinnering.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 april 2015 - 20:41
aangrijpend verhaal, net alsof het gisteren heeft plaatsgevonden. Ze heeft op veel mensen indruk gemaakt. het woord 'lief dagboek' vind ik ook meer iets voor jonge meisjes.

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 april 2015 - 10:04
Hoi Bart, prachtig weergegeven! Vind het ook knap hoe je je hebt ingeleefd in een vrouw, hoewel ik ook mijn twijfels heb over 'lief dagboek' dat m.i. meer past bij jongere meisjes. Verder heb je de juiste toon getroffen van een vrouw die een verstikkend leven had en eindelijk de liefde heeft gevonden. Op het laatst suggereer je dat ze zwanger is, dat is iets wat ik nooit heb geweten (of heb je het verzonnen?) Aangrijpend geschreven, met heel veel plezier gelezen! :thumbsup: