Bontjassen, laarzen, wintersokken verdwijnen stilaan in de kast voor enkele maanden. Truien, wollen broeken en dergelijke idem. Mutsen en sjaals volgen. Daar komen de korte broeken, de korte frivole rokjes, de open schoenen, de felle kleuren... Gedaan met neuzen snuiten en zakdoeken vullen, weg met koude en rillen. Weg met verkoudheden en griep. Leve de zomer. Iedereen goedgemutst want de zon schijnt. Iedereen blij want de bloemen bloeien weer. Iedereen tevreden want men kan weer zitten keuvelen op het terras. Paarden, schapen en koeien bevolken weer de weiden. 's Morgens wakker gemaakt worden door kwetterende vogels op zoek naar een maatje. De zon die door de gordijnen priemt en je belet om nog lang te slapen. Je voelt je goed buiten! Maar is iedereen wel blij met dit prachtige weer? Neen, sommige mensen blijven zeuren. Blijven als depressief mekkeren over de warmte, over de zon die veel te hard schijnt waardoor ze verbrand worden. Over het feit dat er dankzij het goede weer meer muggen en vliegen verschijnen waardoor ze als ze barbecuen, hun vlees niet meer op tafel kunnen zetten of er zit zo'n vette bromvlieg op. Of wanneer ze 's avonds met open ramen gaan slapen en de muggen hen beletten om de slaap te vatten. Zulke mensen bestaan spijtig genoeg. Er zijn er nog uiteraard. Mensen die bijvoorbeeld kachels verkopen, vinden uiteraard de winter leuker, of mensen die hun brood moeten verdienen met verkoop van gluhwein en dergelijke, of kunstsneeuw of schaatsbanen of skipistes.... Ach, er zullen altijd tegenstanders zijn en blijven van de zomertijd. Maar geef mij maar de warme zon, stralende zonsopgangen, vrolijke mensen en dan is het al goed !