#46 Joachim Apfelbaum

Voordat Joachim Apfelbaum de workshop “zoek u zelf broeder” had gedaan functioneerde hij als normaal mens op een middelgroot kantoor. Op de morgen na de cursus was hij niet meer verschenen op zijn werk en omdat Joachim niet echt een opvallend figuur was, had niemand hem gemist. Hij had naar het hoofdkantoor gebeld om zich ziek te melden; zijn sofi nummer was voldoende. Op diezelfde morgen had hij een appel, inclusief de acht appelpitjes en het steeltje van de Jonagold, opgegeten. Hij had in een bonusaanbieding bij Albert Heijn een zak gekocht van twee kilo. Joachim had tijdens de workshop een plan ontwikkeld, om zich zelf te vinden. Dat vond hij een geschenk want hij was zichzelf al tijden kwijt. De meditatie had hem de kracht gegeven. Hij wilde zijn natuurlijke persoonlijkheid leren kennen, tenslotte heette hij niet voor niets Apfelbaum, en wilde verlost zijn van alles wat men van hem verwachtte. Hij had scharen weggesmeten en spiegels verwijderd, om niet in de verleiding tot haarknippen of zelfverheerlijking te geraken. Joachim wilde alles laten groeien wat hij kon laten groeien. Zijn baard- ,snor-, en hoofdhaar vertoonde na een week al resultaat en de nagels van zijn handen en tenen lagen in een lichte krul na ongeveer twee maanden. Hij diende zich een hoge dosis vitamine D toe, om deze groei te bevorderen. Tenslotte zou hij in de toekomst als hij zijn doel had bereikt dagelijks zonlicht ontvangen. Na een maand of zes, diende zijn lange haar als sjaal en had hij de Apfelbaumse hielloop ontwikkeld vanwege zijn lange teennagels en gebruikte hij zijn handen omgedraaid; de functie van het spaakbeen en de ellepijp hielp hem tegen krampen. Op een mooie zomermorgen vond Joachim het tijd om te aarden en wroette zijn hielen in de modderpoel, spreidde zijn armen en wachtte. De zon verwarmde zijn overbehaarde hoofd tot het bijna kookte. En daar, uiteindelijk was daar de knal waar hij zich op had verheugd, zijn persoonlijke oerknal waar Joachim maandenlang op had gewacht. Uit zijn fontanel schoot de eerste tak van de appelboom. De appelpitjes van de Jonagold hadden hun broeder gevonden en van Joachim Apfelbaum een zielsgelukkige boom gemaakt.