Meneer Winter is een bijzondere meneer. Hij houdt niet van zon en kleurige bloemen. Ook houdt hij niet van warmte en spelen op het strand. Nee, meneer Winter houdt juist van kou. Niet zomaar van kou, maar van vorst en vriesweer. Van donkere dagen en ijspegels aan je neus. Elk jaar in de maand december mag meneer Winter lekker zijn gang gaan. Hij schudt aan de bomen totdat alle blaadjes eruit vallen. Hij blaast koude wind naar fietsers in dikke winterjassen. En hij maakt het zo koud dat je in wolkjes uitademt. In januari strooit meneer Winter rijp over gras en planten. En als hij in een goede bui is laat hij sneeuwvlokken uit de wolken vallen. Het hele land kleurt parelwit. Meneer Winter vindt het zo mooi als kinderen daar een sneeuwpop van maken. In februari maakt meneer Winter glinsterend ijs van water. De sloten lijken van diamant gemaakt. Meneer Winter kijkt tevreden naar de schaatsers met blozende wangen, die over het ijs ploeteren. In maart wil meneer Winter naar bed toe. Na al het schudden en blazen en strooien en vriezen is meneer Winter moe. Zie je hem al liggen in zijn witte sneeuwdekbed met zijn ijzige slaapmuts? Zeg maar: Dag meneer Winter, tot volgend jaar.