Het egocentrisch mens (43)

Ik kende mezelf niet zo goed en droeg vele maskers. Het enige spel dat mij boeide was anderen bekritiseren en manipuleren. Op een dag veranderde mijn leven compleet, alle zekerheden werden weggeslagen en deden mij schudden op mijn grondvesten. De angst sloeg toe in alle hevigheid en overheerste mijn denken en gevoel. Ik was in complete paniek. Mijn denkbeeldige veiligheid was verdwenen. Ik had geen job meer en was ook niet meer van de jongste. Ik had gefaald en was verbitterd en vol zelfmedelijden. Deze situatie zette zich voort in de volgende maanden. Ik zakte steeds dieper in die negatieve spiraal. In de donkerste nacht van mijn leven liet ik de angst in volledige overgave toe. De pijn en verdriet kwam naar boven maar ik liet het toe. Na deze intense tijd van voelen en ervaren voelde ik mij lichter en meer in harmonie met mezelf. Ik besefte dat de angst, de woede en de bitterheid verdween. Ik voelde mij vrij. Ik realiseerde mij dat ik tal van mogelijkheden had om mijn leven kleur te geven. Toch had ik eerst nog wat zelfonderzoek te doen. Vooral mijn medemens met liefde en begrip aanvaarden en respecteren was mijn uitdaging. Het werd zelfs een passie. Hoe meer ik met liefde alles ging bekijken en voelen, hoe gelukkiger ik zelf werd en hoe meer liefde ik voelde voor mezelf. Zelfliefde is noodzakelijk om liefde te kunnen geven en te ontvangen.