#41 Valentinus… priester of alchemist?

Ryn, echt elke zin is geweldig om te lezen en een verhaal om nog eens voor de sfeer te herlezen! Ook de Alchemist gelezen? De zin: ‘Dan geef ik jullie hier en nu mijn zegen,’ zei de man. verraadt mooi jouw herkomst. ;)

Ik laat me door jouw verhalen toch altijd graag verleiden hoor, Rynlandt! Ik vind de inhoud ook altijd geweldig en ondertussen geniet ik van jouw, toch wel unieke, schrijfstijl. ik ben in mijn (welgemeende) complimentjes :)

Dit leest als een tierelier. Mooi omschreven en het mystieke sfeertje komt goed uit de verf.

Mirte, Bedankt he. Ik ben me niet bewust van de zin "dan geef ik jullie hier en nu mijn zegen". Is dat volgens jou typisch Vlaams? Wat zou men in Nederland schrijven? (gewoon uit nieuwsgierigheid he) Lilithx, Bedankt. Ik moet een beetje glimlachen. Iedereen schrijft een beetje zoals hij gebekt is. Bij deze opdracht had ik echt wel moeite met de 300 woorden (waar ik ook een heel klein beetje over heen ben gegaan). Dat beperkt aantal woorden is toch ook van invloed op het concept en de stijl van het verhaal vind ik. In 500 woorden had een toch iets ander verhaal geworden. Mirte heeft door dat ik de aanhef van de Alchemist van Coelho heb gebruikt, maar als ik meer ruimte had gehad, had ik echt in de stijl van Coelho trachten te schrijven...

@Dag Ryn, fijn dat je op je omzwervingen in contact blijft. Wil je trouwens niet van richels of in valleien storten zodat wij nog samen kunnen schrijven. :) Ik stel me vragen en kan er naast zitten. Zeg het maar. Je verhaalt v/u de alwetende verteller, toch? Hoe kan het dan dat blinde Marijn besluit te blijven ondanks het verdwenen dak. Dat kan hij niet zien maar wellicht wel voelen door vallende rukwinden. Dan, hoe kan je een grote lijster horen? Ik vermoed dat je refereert aan de Griekse Philyra, godin van o.a. de schrijfkunst. Vandaar het gedichtenboek? Over je wijsheid [blind vertrouwen ziet meer dan duizend ogen vol met achterdocht] moet ik sowieso nadenken en nog meer in relatie tot het niet hoeven zien om te kunnen beminnen. Marijn heeft op het einde dus zijn geliefde en hij kan zien en de priester legt het loodje? Wonderlijk. Je verwart me deze keer. Wellicht dat ik jouw intentie niet begrijp. :o

Rynlandt, je had er nog 50 mogen aan toevoegen! We krijgen deze keer 350 woorden :) Het aantal woorden dat je mag gebruiken heeft inderdaad een invloed op je stijl. Ik heb de alchemist nog niet gelezen, maar dat ga ik nu zeker doen. Eens kijken of ik de aanhef ook herken.

Okay Mili.... hier gaan we dan: De aanhef van het verhaal is een geintje en is het begin van het boek "the Alchemist" van Coelho. De zinnen zijn bijna letterlijk genomen alleen heb ik van Marijn een blinde jongen gemaakt in plaats van een herder... ik had een reden daartoe. Ik wil mij niet verdedigen maar ik heb in de gehandicaptenzorg dagelijks met blinde mensen te maken en het is verbazend om vast te stellen hoeveel zij zien zonder te kunnen zien... dus dat er geen dak op het gebouw zit... dat voelt hij wel (denk ik). De grote lijster zingt altijd in februari als eerste van alle zangvogels. Het liedje van de grote lijster gelijkt een beetje op het lied van een merel en is heel anders dan dat van de zanglijster. Iemand die een beetje van natuur en vogels af weet hoort het meteen. Ik moest er gewoon aan denken omdat ik deze ochtend zelf een grote lijster hoorde zingen terwijl ik naar mijn werk vertrok. Oh... nu begrijp ik het... GROTE... betekent niet dat deze lijster groot is... "grote lijster" is een vogelsoort zoals "zanglijster" een vogelsoort is en zoals "roodborst" een vogelsoort is en ook "blauwborst" terwijl een roodborst in het geheel niet kruist met een blauwborst omdat het verschillende soorten zijn. Oef :lol: Jouw associatie naar Philyra, goding van de schrijfkunst is correct. Over die wijsheid wil ik niet zoveel kwijt. Maar geliefden moeten elkaar blindelings kunnen vertrouwen. Bovendien werkt achterdocht juist verblindend, gaat men soms dingen zien die er niet zijn, spookbeelden. Het is moeilijk uit te leggen... een gevoel dat ik heb. Ik speel hier ook met de gedachte: "liefde maakt blind" enz... Het einde is niet wonderlijk. Het is gewoon het echte verhaal van Valentinus van Terni die echt werd gestenigd op 14 februari ergens in de 4e eeuw (jaartal onbekend). Hij huwde jonge paren die van een verschillend geloof waren en dat was tegen de wet. Dus liet Claudius II Gothicus de priester stenigen. Er bestaat een legende waarbij een cipier aan Valentijn vraagt om zijn dochter terug te laten zien. Valentijn gaf hem een geneesmiddel maar dat hielp niet. Pas bij het overlijden van Valentijn bleek de dochter plotseling genezen te zijn. Dit verhaal is dus een mengeling van de aanhef van de alchemist van Coelho en het echte verhaal achter Valentijn. Sorry dat ik zo verwarrend ben.

Ryn, 'hier en nu' viel me alleen op met lezen. Het was niet bedoeld als kritiek. in NL: 'Dan geef ik jullie mijn zegen' of 'Dan geef ik jullie nu mijn zegen' Schiet mij maar lek als ik het fout doe :o

Mirte, Ik had het ook niet als kritiek ervaren hoor. Het verwonderde mij gewoon. Niks lek te schieten. Gewoon leuk om verschillen op te merken.

En toch is het niet prettig dat die priester werd gestenigd. Heel fijn dat Marijn kan zien maar er is nog steeds geen evenwicht. Schijnbaar ben ik wel een erg grote sukkel voor en iedereen leefde nog lang en gelukkig. Maar mooi geschreven is het wel.

@Ryn, ik had al een licht vermoeden dat ik je niet volgde/kon volgen/ernaast zat. Je uitleg zeer aandachtig gelezen en begrepen. De Alchemist heb ik gelezen maar ik heb zoveel gelezen dat ik het boek in handen moet hebben om het verhaal weer te weten. Hartelijk dank voor de moeite die je je gaf. Je verhaal beklijft nu beter. Je hebt nog niet beloofd dat je nergens van afstort.

@Ryn - heerlijk stukje weer. Je wordt steeds beter. Ik snap een aantal zaken niet zo goed, zoals smaken waarnemen via je oor, maar dat is mijn probleem, niet het jouwe. Paar kleine taalzeurtjes, maar die sla ik over deze ronde :)

Mili, Ik beloof plechtig mij nergens af te storten... ik zal mij wel af en toe ergens in storten of op storten... Sorry als het verhaal deze keer te ver gezocht was maar ik had er vertrouwen in dat Odile meteen het boek van Coelho zou herkennen. De verwijzingen naar het echte verhaal van de heilige Valentijn was zo mogelijk nog moeilijker. Leonardo, Fijn je weer te horen. Je hebt gelijk... de constructie met het oor ga ik nog even aanpassen. Het zijn geen smaken maar wel de gedichten die hij via zijn oor tot zich neemt (omdat hij met zijn oor op het gedichtenboek slaapt)... maar ik geef toe... het is te ver gezocht. En eerlijk... ik wist van bij aanvang dat de beperkte ruimte (in woorden) mij deze keer ernstig ging hinderen. Ik had een erg mooi idee maar ik kreeg het er niet in zoals ik wilde. Daardoor werden een aantal dingen niet helemaal duidelijk. Mili heeft het ook al terecht opgemerkt. Bedankt voor je commentaar. Johanna, In het echte verhaal rond Valentinus wordt de priester gemarteld en onthoofd. In het licht van de huidige context heb ik dat niet willen schrijven... het zou nog vreselijker zijn. Toch wilde ik graag de ware oorsprong van 14 februari Valentijn hier eventjes in gedachten brengen.

@Ryn, Klaarblijkelijk is dat wel een soort van thema geraakt deze week. De thematiek van dit verhaal op zichzelf (Valentijn) is natuurlijk wel mooi. Jammer dat de geschiedenis vaak zo bruut is. En dat die zichzelf blijft herhalen. Edit: Ik lees jouw reactie op Marietje. Hoewel ik echt niet een compleet onbenullig mens ben, had ik er niet direct uitgehaald dat je hiet een tijdloos verhaal over godsdienst fundamentalisme probeerde te schrijven. Enige verklaring hielp wel. Het verhaal wordt er niet mooier van. Maar ja, ik noemde het al eens eerder. Ik ben waarschijnlijk een te grote en iedereen leefde nog lang en gelukkig sukkel.

Met heel veel plezier gelezen, Ryn. Een gaaf verhaaltje. Alleen... het einde vindt on-Ryns zwak. Zo maar onthullen dat Marijn na de steniging weer kan zien. Eind goed, al goed. Kun je geen open einde verzinnen zodat de lezer zelf het sterke vermoeden heeft dat hij weer kan zien? Vast wel. Bijv. En na de steniging zag Martijn met twee ogen meer dan duizend ogen vol achterdocht.

Hmmm... je hebt een punt Dos. Weet je... ik schreef het hier voor al... het einde is helemaal geen verzinsel, maar ik zat inderdaad wat in "toegelaten woorden nood" om het wat beter te verpakken. Misschien moet ik het toch doen. Bedankt voor jouw opbouwende kritiek. Zeer terecht.

Ik vind het een prachtverhaal! :nod: Er is al veel over gezegd en ik weet zeker dat een herschrijf zonder de woordenlimiet het wat duidelijker en nog mooier maakt! :thumbsup:

Marietje, Bedankt hoor. Ik heb bewust getracht om het verhaal tijdloos te maken. Het speelt aan de ene kant in de Romeinse tijd, ongeveer de 4e eeuw, de tijd dat Valentinus van Terni leefde, maar tegelijk speelt het ook vandaag in bepaalde landen waar godsdienstfundamentalisten huwelijken bij wet verbieden en mensen (vrouwen) stenigen. Ik heb willen laten zien dat de oude legende rond Valentijn actueler is dan ooit. Om die reden ook de metafoor: "blind vertrouwen ziet meer dan duizend ogen die wantrouwen". Onder goedkeuring van een hele menigte wordt er gestenigd voor de verkeerde zaak, uit wantrouwen en angst. Fundamentalisme is vaak geen diep geloof maar juist diep ongeloof, diep wantrouwen in de anderen. Mijn HP behoeft geen ogen om dat te zien. Ach... en nu houdt de moraalridder echt op met zeuren hoor. Maar misschien wordt het stilaan duidelijk hoe moeilijk ik het had die boodschap in dit korte verhaal te verpakken. Heel erg bedankt voor je steeds gewaardeerde commentaren. ;)

Dos, Nogmaals bedankt. Je hebt me goed geholpen. Ik heb het einde aangepast. Niet dat deze versie misschien top is, maar toch beter dan de vorige denk ik zelf. :thumbsup:

Richard. Sorry hoor... ik had jouw commentaar gelezen en oprechte dank! Door de vele uitleg die ik hier verschuldigd was had ik een bedankje voor jou over het hoofd gezien.

Mili, Mocht je dit toevallig nog lezen: mijn commentaar #18 verduidelijkt nog even mijn gebruikte spreuk van eigen vinding.

Prachtig geschreven. De uitleg nadien vond ik ook prettig omdat ik de alchemist niet heb gelezen. Ik weet ook niet of ik hem ga lezen want ik ben ook meer het type van eind goed al goed.

Mooi gevonden, Ryn. :thumbsup:

W Rynlandt, Ook zonder de uitleg had ik 'm. Mooi geschreven!

Prachtig... Graag gelezen en met uitleg wordt de diepere laag die er al in zit nog duidelijker. Ik heb inderdaad de Alchemist gelezen en herkende de scène van de jongeman die in een verlaten ruïne de nacht doorbrengt. Maar jij brengt er meer cultuurgeschiedenis in door de godin van de schrijfkunst en de geschiedenis (die ik niet kende) van Valentijn erbij te betrekken. Goed gevonden wijsheid. Past bij het verhaal, bij de actualiteit en de geschiedenis. Ga je een historisch roman schrijven? Ik denk dat ik het dan wil weten wanneer het uitgebracht wordt.

Een tekst a la Coelho; jaren geleden al de boeken gelezen van Paulo Coelho. Met deze fraaie vertelling kwam het gevoel weer terug, zijn toon, zijn stijl die jij prachtig hebt neergezet, Rynlandt.

Rijn... Prachtig. Diep respect. Ik word weer helemaal meegevoerd, als in een sprookje. Door zinnen als: 'Dromend dreven de gedichten van Philyra door zijn hoofd, eerst zoet en liefdevol maar daarna wrang en bitter, want terwijl de maan achter de esdoorn zonk, trok er een donkere schaduw over zijn gezicht...' Sprookjes, legendes,... zij ontkomen helaas niet aan de soms bittere waarheid waarop hun oorsprong nu eenmaal rust. Wreed of beeldschoon kan toch ook het echte leven zijn. Het is juist wonderlijk hoe je in die driehonderd woorden, of iets meer, toch al die aspecten hebt weten te beroeren. En wat zou de wereld er anders uitzien als alle fundamentalisten zouden kunnen ontwaken met het besef dat het vertrouwen zoveel constructiever is dan wantrouwen, zoals je zo ijzersterk uitdrukt in je uitleg (#18): 'Fundamentalisme is vaak geen diep geloof maar juist diep ongeloof, diep wantrouwen in de anderen.' Laatste puntje: die historische roman van jou, die wil ik ook!

Een verhaal om stil van te worden. Heel erg stil. Chapeau!

Nicole, Bedankt voor je waardering. De Alchemist moet je niet gelezen hebben hoor. Dit is een verhaal dat op zichzelf staat. Spijtig maar een volledig happy end kon echt niet met de legende van Valentinus in het achterhoofd. Dos, fijn dat je dit einde beter vindt. Jan P, ik onderschat jou zeker niet. Je hebt een hele brede achtergrond en mythologische verhalen zijn wel een beetje jouw ding denk ik. Leuk dat je dit verhaal mooi vond. Odile, ik ben natuurlijk altijd blij als de coach die de opdracht uitschreef een beetje tevreden is. Ook leuk om te horen dat je mijn "wijsheid" passend vond. Tussen ons gezegd: een puur Valentijnverhaal had mij niet zo aangesproken maar in combinatie met een wijsheid gelijkend aan Coehlo was de uitdaging een stuk interessanter. Bedankt! Bedankt Maddbrug. Fijn dat je herinneringen kon ophalen aan Coehlo. Elyse, ik heb het gevoel dat we wel een beetje van dezelfde literatuur zouden kunnen houden. Je schrijft zelf prachtige dingen die veel vragen van mijn inlevingsvermogen maar die daardoor precies heel interessant zijn. Je houdt van mooie zinnen en mooie beelden maar ze moeten ook betekenis hebben en dat is bij mij net zo. Het respect is wederzijds. Ik schat jou als schrijfster hoger in. Fenne, bedankt. Is Valentijn niet een beetje jouw ding? Als het vuur in een vrouw ontvlamt.... Blijf maar niet stil!

Ik heb het met verbazing gelezen. Knap zoals jij de dingen met elkaar verweven hebt. Ik vraag me trouwens af wat erger is: stenigen of onthoofden.