Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#41 Valentijnsdag - Flessenpost

Mijn weekopdracht is volbracht, Yes ik heb weer geschreven! Ik vond in dit verhaal het vertelperspectief wel lastig. Fijn als er iemand tijdens het lezen ook op dit onderdeel wil letten. Wat doe ik goed en wat kan ik verbeteren? ... #41 Flessenpost Ik kijk mijn vader geschrokken en teleurgesteld aan en schreeuw het uit: ‘Hoe durft deze jongen FaceBook in te zetten om mijn lieve vriendinnetje Sanne te veroveren. Ik doe er alles aan om haar te vinden, maar wil het graag bij haar briefje houden. Ik hoef niet met foto groot uitgemeten in beeld op FaceBook. Deze liefde is puur; een stille liefde.’ ‘We zijn nu al een paar dagen verder in onze zoektocht en m’n schrijfstertje is nog steeds spoorloos!’ Ik pak nog eens de fles en het briefje van Sanne. Ik droom ’s nachts van witte kliffen, waar golven hoog tegenop spatten. Een fles dansend op het water, kabbelend naar de kust van een onbekende bestemming. Onze bestemming. Ik fantaseer over de ontmoeting met haar. Zal ze blond zijn? Groot of klein? Lief of eigenwijs?’ De tv springt aan. Sybren volgt dagelijks het schoolavontuur op SpangaS. Conciërge Aldert komt verrassend in beeld en doet een oproep aan de jeugdige kijkers van Nederland: ‘Sanne zoekt Sybren. Kom met de ware brief naar Studio 1 in Hilversum op zaterdag 14 februari!’ De verzameling likes op het ‘valse’ Facebook verzoek groeit met het uur. Vervelend al deze afgeleide publiciteit. ‘Ik vertrek met mijn vader ruim op tijd naar Hilversum. Ik mag nu geen boot missen! Ik bewaar haar brief en mijn zelfgeschreven gedicht veilig in mijn Eastpak’. ‘Sybren’, klinkt het door de studio. Robert heeft zijn microfoon in de aanslag en komt op mij af en stelt vragen over ’t flessenpost mysterie. ‘Sybren, jij bent ontzettend nieuwsgierig naar de vondst van jouw leven! Wat ging er door je heen toen die andere jongen op FaceBook met jouw verhaal aan de haal ging?’ ‘Ik doe rustig zijn verhaal, maar tegelijkertijd klopt mijn hart in mijn keel. Samen met de 3FM radiopresentator blijf ik erin geloven dat het moet lukken. En zoals mijn vader altijd zegt: ‘Zoeken begint altijd met beginnersgeluk en eindigt met de test van de veroveraar.’ ‘Daar komt ze de studio binnen gewandeld en ontvangt een luid applaus. Een lief meisje van 11 met donker krullend haar en een stoere uitstraling sluit ik in mijn armen. Mijn schrijfstertje! All You need is love!’ …

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mirte, Ik heb het idee dat je het - juist wat perspectief betreft - de lezer onnodig moeilijk maakt. De eerste alinea wordt verteld door een ik. De tweede alinea staat tussen aanhalingsteken, maar de lezer weet niet wie het zegt of tegen wie. Datzelfde geldt voor de vierde alinea. In de derde alinea komt de naam Sybren voor het eerst voor, maar de vijfde alinea begrijp ik dat Sybren en de "ik" dezelfde persoon zijn. In de zesde alinea maak je het mij helemaal lastig door te zeggen 'ik doe rustig zijn,/i> verhaal' Als je hier wat meer duidelijkheid in brengt, wordt het een stuk leesbaarder. Als het lukt, denk dan ook nog even aan de spreuk die erin verwerkt moest worden. Succes!

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
bartsnel, bedankt voor jouw kritische blik en snelle reactie. Ik maak het de lezer ook ongewild lastig. Maar zo kwam het verhaal uit mijn pen en ik verdwaal duidelijk zelf in het perspectief. In de 6e alinea 'zijn' moet idd 'mijn' zijn. Zo had ik het ook voor ogen, maar ben ik vergeten aan te passen. Dat doe ik in de herziene versie. Korte toelichting: Sybren is de hp en is zelf zijn verhaal aan het vertellen. Maar niet altijd hardop aan het woord. Soms omschrijf ik wat hij ziet, voelt, denkt. Daarna komt de conciërge een keer aan het woord en Robert in de studio. Uiteindelijk Sybren weer zelf. Ik heb dit verhaal geschreven waarbij ik al enige voorkennis heb. Ik verwacht dat ik daardoor ook de fout maak om de lezer niet aan de hand mee te nemen. de spreuk is erin verwerkt, zie eind 6e alinea. Help, ik weet het even niet meer ... Ik ga het herschrijven, maar of me dat gaat lukken? Ik verwelkom eerst nog meer kritische blikken op het forum.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mirte, het perspectief rammelt inderdaad. Bijvoorbeeld: 'Syben volgt dagelijks ... ' is in de 3e persoon. Schrijf consequent vanuit 1 perspectief. En soms is een toevoeging als 'zeg ik' echt noodzakelijk.
Ik ga het herschrijven, maar of me dat gaat lukken?
Natuurlijk - je bent even gestruikeld , dat hoort er bij. Opstaan en weer doorgaan :)

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het perspectief maakt het inderdaad lastig lezen, want iedere alinea is het de vraag waar vanuit ik lees. Dat leest onrustig. Probeer het zo te herschrijven dat ofwel alles vanuit 'ik', ofwel alles vanuit 'hij' geschreven is. Neemt niet weg dat dit een geweldig verhaalidee is en het verhaal onderhoudend is. Dus ook de moeite waard om het zo mooi mogelijk te maken. Weet je, ik herschrijf bijna altijd. Standaard.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Mirte, als nieuweling op het forum vind ik het niet gepast commentaar te geven.Ik vind het een aandoenlijk verhaal tussen twee jonge mensen. Mag ik vragen waar die fles met post vandaag komt?heeft Sybren die ergens gevonden?

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
het perspectief rammelt inderdaad. Bijvoorbeeld: 'Syben volgt dagelijks ... ' is in de 3e persoon. Schrijf consequent vanuit 1 perspectief. En soms is een toevoeging als 'zeg ik' echt noodzakelijk.
Ik ga het herschrijven, maar of me dat gaat lukken?
Natuurlijk - je bent even gestruikeld , dat hoort er bij. Opstaan en weer doorgaan :)
Bedankt voor jouw visie op het verhaal, de tips en dat je me weer moed inspreekt! Ja, opstaan en doorgaan :)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het perspectief maakt het inderdaad lastig lezen, want iedere alinea is het de vraag waar vanuit ik lees. Dat leest onrustig. Probeer het zo te herschrijven dat ofwel alles vanuit 'ik', ofwel alles vanuit 'hij' geschreven is. Neemt niet weg dat dit een geweldig verhaalidee is en het verhaal onderhoudend is. Dus ook de moeite waard om het zo mooi mogelijk te maken. Weet je, ik herschrijf bijna altijd. Standaard.
Odile, ik heb het idee dat het afgelopen jaar alle teksten er voor 95% goed uit kwamen rollen. Nu merk ik dat ik moet gaan herschrijven en dat valt niet mee. Meestal is mijn eerste gevoel het beste, maar vandaag niet. Bedankt dat je aangeeft dat het verhaal wel de moeite waard is :)

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik sluit me eigenlijk aan bij voorgaande feedback. Zeker proberen te herschrijven, want voor mij is het ook een beetje chaotisch. Probeer het te zien als een uitdaging die je jezelf oplegt en waardoor je (waarschijnlijk) zal groeien als schrijfster! :)

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Mirte, als nieuweling op het forum vind ik het niet gepast commentaar te geven.Ik vind het een aandoenlijk verhaal tussen twee jonge mensen. Mag ik vragen waar die fles met post vandaag komt?heeft Sybren die ergens gevonden?
Nicole, je bent nieuwsgierig en dan kom je tot leermomentjes! Heel goed van jou! :thumbsup: Vanochtend heb ik zitten surfen op het net. Kwam op de site van de Libelle en daar viel mijn oog op een actueel verhaaltje over een jongen die op zoek is naar een meisje. Dit alles door de vondst van een brief in een aangespoelde fles op Texel. De brief is afkomstig van een Nederlands meisje die in Engeland op vakantie was. Dit was de inspiratie voor mijn verhaal ... Ik heb de namen van de hoofdfiguren aangepast en mijn vervolg op hun 'flessenpost mysterie' geschreven ... Ik heb geen foto's van die twee gezien en daarmee een eigen beeld geschapen bij dit duo.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien is het verhaal wat rommelig en is het inderdaad prettiger om te lezen vanuit ik-perspectief. Toch vind ik het mooi. Het gevoel komt wat mij betreft goed binnen. Vertederend en hartverwarmend. Ik ben benieuwd of je het verhaal nog eens herschrijft.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een nieuwe poging: Ik kijk mijn vader geschrokken en teleurgesteld aan. Hoe durft deze jongen FaceBook in te zetten om mijn lieve vriendinnetje Sanne te veroveren! Ik doe er alles aan om haar te vinden, maar wil het graag bij haar briefje houden. Ik hoef niet met foto groot uitgemeten in beeld op FaceBook. Deze liefde is puur; een stille liefde. Ik ben nu al een paar dagen verder in mijn zoektocht en m’n schrijfstertje is nog steeds spoorloos! Ik pak nog eens de fles en het briefje van Sanne. Ik droom ’s nachts van witte kliffen waar golven hoog tegenop spatten. Een fles dansend op het water, kabbelend naar de kust van een onbekende bestemming. Onze bestemming. Ik fantaseer over de ontmoeting met haar. Zal ze blond zijn? Groot of klein? Lief of eigenwijs? Ik zet de tv aan en staar naar de kleurige beelden van SpangaS. Conciërge Aldert doet een verrassende oproep: ‘Sanne zoekt Sybren. Kom met de ware brief naar Studio 1 in Hilversum op zaterdag 14 februari! Ik zie de verzameling likes op het ‘valse’ FaceBook-verzoek groeien met het uur. Vervelend al deze afgeleide publiciteit. Het is Valentijnsdag en ik vertrek met mijn vader ruim op tijd naar Hilversum. Ik mag nu geen boot missen! Ik bewaar haar brief en mijn zelfgeschreven gedicht veilig in mijn Eastpak. Om 21.50 uur nemen we plaats in Studio 1, het programma vangt aan en dan klinkt plotseling mijn naam. Robert heeft zijn microfoon in de aanslag, komt op mij af en stelt vragen over ’t flessenpost mysterie. ‘Sybren, jij bent ontzettend nieuwsgierig naar de vondst van jouw leven! Wat ging er door je heen toen die andere jongen op FaceBook met jouw verhaal aan de haal ging?’ Ik doe rustig mijn verhaal, maar tegelijkertijd klopt mijn hart in mijn keel. Ik geloof in mijn zoektocht en denk aan de wijze woorden van mijn vader: ‘Zoeken begint altijd met beginnersgeluk en eindigt met de test van de veroveraar.’ Er wandelt een meisje de studio binnen. Ze ontvangt een luid applaus. Een lief meisje van 11 met donker krullend haar en een stoere uitstraling sluit ik in mijn armen. Mijn schrijfstertje! All You need is love!’ …

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb eerst je eerste versie gelezen en vond het ook een beetje chaotisch. Nu ik de tweede versie lees zie ik je ware doel en komt het stukken beter over. Vind het een lief verhaal, met een romantische inslag die je niet vaak meer ziet in dit, inderdaad, 'Facebook tijdperk'.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk dat er maar kleine ingrepen nodig zijn om het perspectief sluitend te krijgen. Creatief bedacht verhaal. Eens met janp: schrijven is meters maken.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Leonardo Pisano, dankjewel! Mijn verhaal is af, alle andere taken laten liggen ;) Het moest en zou goed komen met dat verhaal! @Odile, fijn dat de missie is geslaagd! Hier leer je heel veel van. Bedankt voor het herlezen! @Janp, Thx dat je het nog een keertje leest. Van het compliment ga ik nog wel een paar dagen genieten.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb meteen de herschrijf gelezen en daar is niets mis met het perspectief. Het is een goed Valentijn verhaal met all you need is love-gehalte. :thumbsup: Ik schrijf zelden mijn verhaal in 1 keer uit. Vaak plaats ik het net op tijd. Soms begin ik met een onderwerp maar halverwege skip ik het omdat het niet de uitwerking heeft zoals ik het wil. Een andere opdracht, in een andere vorm of perspectief komt het verhaal er wel goed uit. Ik plaats mijn verhaal pas als ik er, op dat moment 100% zeker van ben maar als ik mijn reeds geplaatste verhalen later nalees vind ik altijd wel verbeterpunten. Keuzes weer terug draaien doe ik niet maar ik zie altijd dingen die beter kunnen. M.i. hoort dat bij het schrijfproces. Ook a.d.h.v. feedback kan ik zinnen, woorden etc. aanpassen. Als jij dit alleen met dit verhaal hebt gehad vind ik dat heel erg knap! :nod:

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hi Marietje, Thx. Leuk om te lezen hoe jouw schrijfproces verloopt! En ja, schrijven = schrappen. 95% is wat mijn verhaal zal zijn, als ik moet sleutelen dan voelt het voor mij al snel als een gemaakt kunstwerkje (niet echt), dan heb ik ook echt het forum nodig om te doen geloven dat het een goed verhaal is geworden.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Mirte, Mag ik vragen waar die fles met post vandaag komt?heeft Sybren die ergens gevonden?
Nicole, je bent nieuwsgierig en dan kom je tot leermomentjes! Heel goed van jou! :thumbsup: Vanochtend heb ik zitten surfen op het net. Kwam op de site van de Libelle en daar viel mijn oog op een actueel verhaaltje over een jongen die op zoek is naar een meisje. Dit alles door de vondst van een brief in een aangespoelde fles op Texel. De brief is afkomstig van een Nederlands meisje die in Engeland op vakantie was. .
:) ik bedoelde eigenlijk niet waar je je inspiratie vandaan had (toch bedankt voor de tip) maar waar die fles in het verhaal ineens vandaan kwam. "Ineens" was die er. Voor mij was het niet helemaal duidelijk waar Sybren hem gevonden had.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind je herschrijf stukken beter, het is veel duidelijker geworden. Toch had ik wel jou uitleg nodig. Als ik niet wist dat het om flessenpost ging, had ik het verhaal waarschijnlijk nog niet gesnapt. Het is een schattig verhaal. Lief hoe hard hij naar haar op zoek gaat, terwijl hij niet eens weet hoe zij eruit ziet.