Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Opdracht #40 Feest in het dierenbos.

5 februari 2015 - 17:21
'Dag lieve kijkbuiskindertjes, er staat in de krant geschreven, dat er een groot feest komt in het Dierenbos. Isadora Paradijsvogel is negentig jaar geworden en geeft een feestje. Alle bewoners zijn uitgenodigd en nu is het toch wel even afwachten of haar goede vriend Rocus de Vrije Vogel uit het verre Amerika ook zal komen. Zal hij haar verrassen, lieve kijkbuiskindertjes? Wat denken jullie?' Bor de Wolf was doodmoe. 'Wat een klerezooi is het hier, mijn hele praathuis lijkt meer op een zwijnenstal. Waarom hebben ze dat feest niet bij het vrouwenhuis van Margaretha Bontekoe gevierd? Konden al die wijffies lekker bij elkaar kleppen!' 'Tuut-ter-de-tuut-de-tuut,' zei Truus de Mier, 'Bor ik help je toch, zoiets kan je niet zeggen, want dan hadden al de mannetjes uit het Dierenbos thuis gezeten, en tuut-tuut-tuut, dan kon Rocus toch ook niet komen? Hij is niet geweest, maar goed, snap je Bor?' Ed en Willem Bever zaten op hun knietjes. Met de waterpomptang draaiden ze de losgedraaide moer vast aan de toiletbril. 'Zie je wel,' sprak juffrouw Ooievaar. 'Luister dan ook eens gewoon naar mij, Bor, ik wist het dat dit zou gebeuren. Isadora kan die salsa op haar leeftijd niet meer dansen, dat is ongehoord en ordinair; tenslotte is ze gewoon maar een spreeuw, dat weet je toch wel.' Het was een onaangname sfeer in het Praathuis. De vloer kleefde van al de ranja die van de tafeltjes was gestoten toen Isadora steeds weer uit de salsa bocht vloog. Eerlijk gezegd had ze te diep in het ranja glaasje gekeken, toen ze vermoedde dat Rocus, haar Amerikaanse vrije vogel toch niet kwam. Er werd op het raampje getikt en Bor keek op.' Ook dat nog, die was er gisteren ook al niet, kom maar binnen, Lowieke'! 'Hadsekidee, mmmm is hier nog wat te smikkelen en smullen, sorry, o, sorry was op kippenjacht gisteren, ben helemaal Isadora vergeten. Heb je nog hapjes, Bor?' Bor slofte vermoeid naar de koelkast. 'Ach ja, lieve kijkbuiskindertjes, het feestje was een beetje uit de hand gelopen. Zeker toen de volgende dag Gerrit de Postduif met een brief kwam voor de Isadora. Met een Amerikaanse postzegel erop. Margaretha Bontekoe, juffrouw Ooievaar en Truus de Mier en natuurlijk Martha en Myra Hamster waren samen met ome Gerrit naar Isadora gelopen. Toen Isadora de brief had geopend moesten ze haar troosten want Isadora huilde tranen met heel veel tuiten. Het werd uiteindelijk een triest einde, lieve kijkbuiskindertjes. Maar zo is het leven eenmaal. Voor nu lekker slapen en oogjes toe. Welterusten.'

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 17:36
Maddbrug toch! Ik zat heel die tijd zo lekker en relax te lezen en dacht bij mezelf: het komt wel goed, en wat doe jij? Okee lieve kindertjes, het leven is nu eenmaal snoeihard! Ik heb me werkelijk een kriek gelachen met jouw ontknoping en deze wel zeer drieste pedagogische aanpak. Geen gezeur... het leven is smurrie! En nu maar lekker slapen! Heerlijk. :lol:

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 17:36
Maddbrug, Een feestje dat geen feestje is - mooi neergezet. Ik ben wel nieuwsgierig naar wat er in de brief staat. kijk nog even naar deze zin;
Ed en Willem Bever die net de wc bril vast aan het sleutelen waren met de waterpomptang, knikten

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 18:15
@Madd, na de feestelijke intro ging het toch wel knap broeien bij Bor. De plakkende vloer en het uit salsabochten schieten, pakkende details, kondigden onheil aan. Ik denk dat de Amerikaanse Vrije Vogel aan bindings- of vliegangst lijdt. De nuchterheid waarmee je besluit is hilarisch exemplarisch. Met heel veel plezier gelezen Madd.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 18:16
Dank je Rynlandt, het echte leven daar draaide het om in de Fabeltjeskrant. Janp, dat was idd een vreemde zin,dank je, ik heb wat geschoven met de woorden.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 20:52
Wat een heerlijk verhaal Madd. Ook ik ben wel benieuwd in de brief staat. Even tussendoor Ranja en Fabeltjeskrant, JP had het ook al in zijn tekst... keken jullie vroeger soms met een glaasje Ranja??

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 21:58
Zoals Richard zich ook al af vroeg: wat stond er in de brief? Volgens mij ben je nooit te oud om salsa te dansen. Op de been blijven. Hoewel het een enigszins treurig verhaal is, vond ik het toch erg komisch. Leuk!

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
5 februari 2015 - 22:00
Leuk verhaal. Ik heb het met Isadora te doen. Ik was die fabeltjeskrant vergeten, maar sommige beelden komen terug, o.a. door jouw verhaal.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2015 - 13:40
Dat glaasje ranja, beste Richard, nee, ik kreeg dat nooit te drinken. Ik vind het een mooi woord, en ik begrijp dat gezien de opvoedkundige functie van de Fabelkrant er niet met borrels kon gewerkt worden. Laten we zeggen, gezien het gekleef van de vloer, dat Isadora wel een Pisang Ambon type is. De brief, beste Johanna en Richard en andere nieuwsgierige fabelkrantkindertjes, in de brief stond geschreven dat haar vrije vogel vriend uit Amerika, overleden was. Vandaar de tranen met vele tuiten. Petra, het is gek dat bij iedereen die Fabeltjeskrant ergens in het geheugen schuilt. Interessant toch.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2015 - 13:43
Mili, uit de salsa bochten vliegen lijkt mij heerlijk op mijn negentigste, ik geloof dat het ook wel iets voor jou is.Hij is dood de Amerikaanse vogel, kijk, dat kan dus ook gebeuren. Misschien was hij wel honderd, of heeft haar belazerd, wie weet. Dank je!

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 februari 2015 - 16:51
Leuk verhaal en bijzonder 'kindvriendelijk' einde! Meneer de Uil draait er niet langer omheen :)

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 februari 2015 - 18:13
Haha. Wat heb je toch een bende van het feestje gemaakt, Madd. Ik wilde ook naar de inhoud van de brief vragen. Ik heb het verhaal met plezier gelezen.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 februari 2015 - 16:54
Het werd uiteindelijk een triest einde, lieve kijkbuiskindertjes. Maar zo is het leven eenmaal.
Geweldig!

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2015 - 17:51
Feedback Je verandert in de tweede alinea van tijd, van de tegenwoordige tijd naar de verleden tijd. Bor de Wolf gebruikt taal die niet erg netjes is. Ik kan me niet herinneren dat dit destijds gebeurde in het dierenbos. Ik geloof nooit dat dit door de censuur zou zijn gekomen. Misschien is hij in al die jaren veranderd, dat is mogelijk (-: Geweldig, dat commentaar van Juffrouw Ooievaar, je hoort het haar zeggen, precies de juiste toon. Die onaangename sfeer in het praathuis snap ik niet helemaal. Er is gemorst, maar dat heeft niet zo heel veel met de sfeer te maken, naar mijn gevoel. Tranen met heel veel tuiten, prachtig, echt iets voor Meneer de Uil om zoiets te zeggen. Wat stond er in de brief? Horen we dat nog? Daar mag je wel op zinspelen als er een vervolg op komt. Je maakt me nieuwsgierig. Het is leuk geschreven, dat is belangrijk, de andere feedback is alleen ter leringh ende vermaeck. Blijf vooral schrijven! Groetjes Eva van Baar www.evavanbaar.nl

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 februari 2015 - 19:56
Wat een bijzondere episode van de fabeltjeskrant! :thumbsup: Bijzonder leerzaam dat het leven en dood bij elkaar horen! :)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 februari 2015 - 21:48
Coach Eva, ik ben perspectief veranderd omdat meneer de Uil zijn woord richt aan de kijkers in eerste instantie en vervolgens vertelt wat er is gebeurd. Bor lijdt aan taalverloedering, een verschijnsel uit de tijd van nu. In de brief stond dat Rocus de vrije vogel overleden was.