Het journaal is afgelopen. De barvogel van het Praathuis zet de televisie die op een scheve plank achter de bar staat uit. Bor de Wolf draait de voet van zijn bierpul op een viltje en kijkt even opzij naar Katinka Pelikaan. Ze zit naast hem aan de hoek van de bar met hoog opgestoken poten en rookt met haar ogen dicht. Een kruk verder zit juffrouw Ooievaar, ze opent haar snavel en sluit hem zonder iets te zeggen. Aan de stamtafel zitten de gebroeders Bever roerloos te staren naar het schaakbord. De stukken blijven onaangeroerd. Boven de bar ruisen de gaslampen, verder is er geen geluid. De barvogel poetst de koperen tap. Zorgvuldig, traag, geruisloos. Bor neemt nog een slok, hij fronst zijn wenkbrauwen en kijkt weer naar Katinka. Hij aarzelt... Dan draait hij zijn kruk een kwartslag en streelt met zijn klauw de rug van Katinka. 'Uw triestheid, juffrouw Pelikaan - ik kan het niet langer aanzien. Mag ik u een Ranja aanbieden?' Katinka dooft haar sigaret en draait haar kop. Ze slaat haar donkere ogen op. 'Graag, meneer De wolf. Uw vraag is het antwoord op de barbarij die we zojuist hebben gezien.'