#39 Kijk, je handen / Ginkgo's Secret

Op handen gedragen worden. Al bij de eerste ontmoeting zeggen handen veel meer dan ze ooit kunnen vertellen. Ik groet met een lach en dans vrolijk verder. Dan breekt er een dag aan. Handen worden aangereikt. Ik dans een gat in de lucht. Wat een leuke bezigheid is dit! Ik verheug me nu alweer op de volgende keer. Dichtbij jou, stilletjes kijken we elkaar aan. Iedere vrijdag houden mijn handen de jouwe vast om elkaar niet te verliezen op de muziek. We draaien onze pasjes. Op een moment van stilte knijp jij een paar keer kort in m’n handen als een alleszeggend signaal. Ik geloof dat ik hier ontzettend blij van word. Twee handen zeggen meer dan een mond had kunnen spreken. Ik herinner me nu nog meer die ene keer waarmee alles begon. Wij; jong, stilletjes en verlegen. We vertoefden in een geweldige sfeer. Nu lijkt het suf, maar even terug in de tijd, gaf het ontzettend veel blijheid. Deze handen samen een goed koppel. We kijken vooruit, ons vizier hopelijk gunstig gericht. We hebben samen de bouwstenen voor onze toekomst gelegd. Mijn handen zijn ook altijd actief in de weer. Ze glijden veel over ’t toetsenbord of vergezellen een pen. Ik zorg goed voor ze, de Atrix altijd direct in de aanslag. Ginkgo’s Secret voor een momentje van rust of om met de lekkere geur mooie herinneringen op te halen. Kijk, mijn handen! Tekenen van ouderdom zijn nog niet te ontdekken. Ze mogen van mij nog veel geven. Hopelijk bieden ze vele mooie momenten. Helaas zullen er ook momenten zijn dat ze ‘afscheid’ moeten nemen van een familielid of vriend. Ook dan zullen mijn handen er zijn om een belangrijke fase af te sluiten en te bezegelen met een handdruk die veelbetekenend is. Handen zijn voor mij de sleutel tot het begroeten of uitzwaaien van mijn omgeving. Ze horen bij mij, meer dan wat dan ook!