# ‘Is dit je eerste keer?’ ‘Ja, mevrouw.’ ‘Laat me je handen eens zien. Zo mooi, zo zacht.’ ‘Dank u.’ ‘Het is niet het prettigste werk op de wereld.’ ‘Dat maakt me niets uit.’ ‘Goed, laten we dan maar beginnen. Om te beginnen mag je hier je vingers in duwen.’ ‘Maar, mevrouw, weet u dat zeker?’ ‘Je bent toch een echte vent? Laat die vingers lekker naar binnen glijden en trek ze dan voorzichtig terug.’ ‘Oké, als u het zegt.’ # ‘Oh ja, dat doe je goed, ga door, meer, sneller.’ ‘Bent u tevreden?’ ‘Hou je mond en ga door, je bent er bijna.’ ‘Het voelt allemaal zo droog aan.’ ‘Daar komt zo meteen verandering in.’ # ‘Dat was fantastisch, je bent een natuurtalent, die handen van je, meesterlijk.’ ‘Ik moest even aan het gevoel wennen, maar het heeft meegevallen.’ ‘Dan komt nu het fijnste onderdeel.’ ‘En dat is?’ ‘Ik wil dat je die grote spuit pakt en hem helemaal erin duwt.’ ‘Weet u het zeker? Moeten we niet even wachten?’ ‘Heb je nou niets geleerd? Nu is het vlees het gevoeligste, dan is het juist het lekkerste.’ ‘Is het erg als ik er een beetje naast spuit bij de eerste poging?’ ‘Nee hoor, deze gladde vloer kunnen we makkelijk schoonmaken.’ # ‘Mijn hele handen zitten helemaal onder, het voelt warm aan.’ ‘Je hebt het goed gedaan. Ik ben helemaal voldaan van je kunsten.’ ‘U maakt mij aan het blozen.’ ‘Dat is nergens voor nodig.’ ‘Wat nu?’ ‘Nu mag je hem in de oven zetten en vijftig minuten op tweehonderd graden laten bakken.’