#36

Roodkapje: Iedereen kent het verhaal van Roodkapje. Ze gaat op weg naar haar zieke grootmoeder in het bos. Aan haar arm een mandje met wat brood, een fles wijn. Onderweg ziet ze bloemen tussen de bomen. Wat zal haar grootmoeder daar blij mee zijn. Roodkapje besluit van het pad af te gaan en tussen de bomen de bloemen te plukken. Ongemerkt gaat ze steeds dieper het bos in. Dan hoort ze een geluid, vlak achter haar. Geschrokken draait ze zich om en ziet …Hans en Grietje. Ook zij zijn diep in het bos en verdwaald... Kun jij ons helpen Roodkapje, vragen ze? Wij hebben honger en we zijn verdwaald. Roodkapje kijkt verbaasd naar Hans en Grietje. Eh..hallo..stamelt Roodkapje en kijkt om zich heen. Ik eh..weet ook niet waar ik ben, ik gelooof ook dat ik ben verdwaald, stamelt Roodkapje. Maar ik heb wel wat brood bij me, daar kunnen jullie wel wat van eten. Gezamenlijk eten zij het brood op en nadat zij het brood op hebben, vragen ze zich af hoe ze nu naar huis moeten lopen..Ze hebben geen idee en het wordt al een beetje donker. Dan, vanuit het niets verschijnt een klein jongetje. Wie ben jij, vraagt Hans? Ik ben Klein Duimpje, antwoordt de jongen. Wij zijn verdwaald, zegt Grietje, we weten niet meer hoe we uit het bos kunnen komen...Weet jij de weg, Klein Duimpje? Ja hoor, zegt Klein Duimpje, ik heb overall kiezelsteentjes achtergelaten, zodat ik weet hoe ik het bos uit kan komen. Roodkapje, Hans en Grietje zijn uitzinnig van vreugde. Samen met Klein Duimpje lopen zij het bos en uit en kunnen ze allemaal naar huis. Het is het begin van een vriendschap voor het jaren. Zo zie je maar, hoe raar het kan lopen en hoe vriendschappen kunnen ontstaan.