Wekelijkse schrijfopdracht #34 - Merry Christmas, hè!

Het kostte Robert natuurlijk niet lang om te bedenken dat de half doorschijnende figuur op wiens rug hij over Hilversum leek te vliegen, de geest van de voorbije Kerstmis moest voorstellen. Hoe de trucage was uitgevoerd was hem echter een raadsel. Hij vond het een prachtige grap en besloot het spel mee te spelen. Robert en de geest zweefden door opnamesets voor spelprogramma's en quizshows en er kwamen natuurlijk ook hoogtepunten uit zijn succesvolle "All you need is love" voorbij. Stuk voor stuk momenten waarin hij mensen blij had gemaakt, gelukkig misschien zelfs. Vaak zag hij ook een link met het Kerstfeest, alhoewel dat meestal slechts decor was, want de opnames vonden doorgaans maanden eerder plaats. Robert moest wel toegeven dat het na drie zulke momenten een beetje eentonig werd. Bij één fragment zag hij zelfs dat een cameraman tijdens de opname ongegeneerd stond te gapen. Goed dat hij dat destijds niet had gezien.
Heel even dacht Robert dat het een droom was geweest, toen hij wakker werd in zijn eigen bed en zag dat het nog steeds twaalf uur was. Hij sliep weer in en om twee uur ’s nachts werd hij opnieuw gewekt. De geest - het was eigenlijk niet meer dan een grijze wolk, hoe deden ze dat toch? - had zich mompelend voorgesteld als ‘de geest van het huidige Kerstfeest’. De trip was dit keer echter een grote teleurstelling; de 3D-animatie die hij kreeg voorgeschoteld was precies dezelfde als bij de vorige rondvlucht. Hij probeerde de aandacht te trekken van de geest maar die leek in slaap te zijn gevallen. Verveeld zat hij de rit uit en was blij toen hij weer in bed lag. 
Geheel volgens verwachting werd hij nu even na twaalven opgehaald. Nadat hij door de laatste geest wederom op dezelfde film was getrakteerd, maakte hij duidelijk kenbaar dat de diepere bedoeling hem was ontgaan.
“Wilt u nog een keer?”, sprak de verschijning met een stem waar Darth Vader jaloers op zou zijn.
“Alstublieft niet, zeg!”
“Nou, dan.”
Pas toen viel bij Robert het kwartje. Hij gaf de geest een hand, wenste hem “Merry Christmas, hè!” en begon gelijk te werken aan een nieuw programma.
De volgende dag twitterde Robert opgewekt dat hij voortaan alleen programma’s met inhoud wilde presenteren en nog geen uur later werd zijn ontslag bekend gemaakt. Hij leefde nog lang en gelukkig.