Elly haastte zich het huis uit. Ze was veel te lang blijven hangen. Het was er net als ieder jaar weer zo gezellig bij haar zus, maar ze had nu andere plannen. Ze was bijna bij haar auto als haar zus haar riep: “Elly, je kinderen willen nog een zoentje!” Elly zuchtte. Natuurlijk hield ze van haar kinderen, maar Hans wachtte. Ze probeerde haar ongeduld te verbergen als ze zich weer omdraaide. Haar drie kinderen stonden bij haar zus in de deuropening beteuterd te kijken. Ze liep weer terug en gaf ze allemaal een zoentje en een knuffel. “Mammie, blijf alsjeblieft,” smeekte Karin haar jongste. “Nee, mammie heeft een afspraakje. Maar ze komt jullie morgenmiddag weer ophalen. Wel lief zijn hè?" Snel ging ze weer naar haar auto. Als ze flink doorreed kon ze nog op tijd komen voor haar eerste afspraakje met Hans en zijn lachende blauwe ogen. Ze had vanochtend alles al klaargezet, maar ze moest nog wel koken. Jammer dat ze haar kinderen niet vanochtend al bij haar zus had kunnen afleveren, dan had ze zich nu niet zo hoeven te stressen. Maar ja, als je je kinderen had beloofd hun mee te nemen naar de bioscoop op eerste kerstdag. Nu snel naar huis. Het kostte haar moeite om onder de toegestane snelheid te blijven… Oh, nee! Zeventig… en verderop vijftig. File. Net nu! Nu kwam ze zeker te laat. Zuchtend minderde ze vaart, totdat ze stilstond. Ze pakte haar mobieltje om Hans te bellen. Natuurlijk. Batterij leeg! Wat zou hij wel niet van haar denken? Tot haar opluchting was er bij haar thuiskomst geen spoor van Hans te bekennen. Hij was zeker ook te laat, door diezelfde file en dat gaf helemaal niets. Ze hadden de hele avond nog. Snel de keuken in om te koken. Ze liep naar de voordeur en zocht naar haar sleutels in haar handtas. Waar warendie dingen nu weer? Oh, daar! Het was lekker warm toen ze binnenkwam. Ze deed het licht aan, hing haar jas op. Verschrikt keek ze naar de voordeur. Er lag een briefje. Het zal toch niet? Ze liep er heen, raapte het op en vouwde het open. Elly Ik heb een uur in de kou staan wachten. Als het zo moet, hoeft het voor mij niet. Hans. “Oh, nee!” riep ze uit.

Hallo Mensen. Tegenwoordige tijd sluipt altijd in mijn teksten, als ik in het verleden tijd wil schrijven en omgekeerd, daar moet ik inderdaad beter op gaan letten.

Ik probeerde vooral de spanning er in te houden met waarom het haar niet lukt om op tijd bij een leuke date te komen. Medelijden? Hopelijk trekt ze er een les uit dat ze niet een prille date boven haar familie en kinderen stelt, zeker niet met kerst. Misschien rijdt ze nog wel terug naar haar zus, tot blijdschap van haar kinderen, als die niet al lang naar hun logeerbedden zijn gegaan.

Bedankt voor je kerstcadeau Dos :D Ik zal er voortaan aan moeten denken om mijn schrijfsels grondig te controleren op die tijden en andere grammaticale schoonheidsfoutjes. Die zijn zo snel gemaakt tijdens het schrijfproces.

#Dos Bedankt voor je tip. Eerst het verhaal even opzij te leggen en later nog eens teruglezen. #Maddburg Hans had niet veel zin om te wachten in de kou, waarschijnlijk denkend dat Elly hem gewoon vergeten is. Het zal waarschijnlijk ook niet wat worden tussen die twee.

Hallo Marietje Bedankt voor je reactie. Met jouw voorgestelde zinnen, zou de tekst inderdaad een stuk interessanter zijn om te lezen. En met je advies "Show, don't tell" kan ik ook goed gebruiken.

Hi Anne Bedankt voor je reactie. En nu maar hopen dat ze niet de hond in de kerstpot vindt.