34# Te laat!

Een bijna afspraakje. Zeg maar dag tegen Hans met de lachende blauwe ogen :). Eigenlijk vind ik het zielig voor HP dat het leven besluit haar met Kerstmis een klap in het gezicht te geven. Komt het nog goed met Hans? Anderzijds, misschien is ze wel een beetje een ontaarde moeder -Nee, mammie heeft een afspraakje- Een vermakelijk, maar enigzins treurig kerstverhaal.

Hi, Deze zin klopt niet helemaal : Haar ongeduld verbergend gaat ze weer terug het huis in en gaf haar drie kinderen een zoentje en een knuffel. Ik lees tegenwoordige tijd en verleden tijd. Het is een beetje een opsomming. Probeer het verhaal een beetje bindender te schrijven. Daarmee zorg je ook dat je meer in het verhaal wordt meegezogen. Moeder zet de kinderen met kerst opzij voor een date? Oei! Das spelen met vuur.

@Siv, je schiet een beetje heen en weer tussen tegenwoordige en verleden tijd en dat valt op bij het lezen. Mama Elly is een chaootje maar het is wel wreed voor haar. Een echte vent wacht toch wel een paar uur in de kou :-)?

Elly haastte zich het huis uit. Ze was veel te lang blijven hangen. Het was er net als ieder jaar weer zo gezellig bij haar zus, maar ze had nu andere plannen. Ze was bijna bij haar auto als haar zus haar riep: “Elly, je kinderen willen nog een zoentje!” Elly zuchtte. Natuurlijk hield ze van haar kinderen, maar Hans wachtte. Ze probeerde haar ongeduld te verbergen als ze zich weer omdraaide. Haar drie kinderen stonden bij haar zus in de deuropening beteuterd te kijken. Ze liep weer terug en gaf ze allemaal een zoentje en een knuffel. “Mammie, blijf alsjeblieft,” smeekte Karin haar jongste. “Nee, mammie heeft een afspraakje. Maar ze komt jullie morgenmiddag weer ophalen. Wel lief zijn hè?" Snel ging ze weer naar haar auto. Als ze flink doorreed kon ze nog op tijd komen voor haar eerste afspraakje met Hans en zijn lachende blauwe ogen. Ze had vanochtend alles al klaargezet, maar ze moest nog wel koken. Jammer dat ze haar kinderen niet vanochtend al bij haar zus had kunnen afleveren, dan had ze zich nu niet zo hoeven te stressen. Maar ja, als je je kinderen had beloofd hun mee te nemen naar de bioscoop op eerste kerstdag. Nu snel naar huis. Het kostte haar moeite om onder de toegestane snelheid te blijven… Oh, nee! Zeventig… en verderop vijftig. File. Net nu! Nu kwam ze zeker te laat. Zuchtend minderde ze vaart, totdat ze stilstond. Ze pakte haar mobieltje om Hans te bellen. Natuurlijk. Batterij leeg! Wat zou hij wel niet van haar denken? Tot haar opluchting was er bij haar thuiskomst geen spoor van Hans te bekennen. Hij was zeker ook te laat, door diezelfde file en dat gaf helemaal niets. Ze hadden de hele avond nog. Snel de keuken in om te koken. Ze liep naar de voordeur en zocht naar haar sleutels in haar handtas. Waar warendie dingen nu weer? Oh, daar! Het was lekker warm toen ze binnenkwam. Ze deed het licht aan, hing haar jas op. Verschrikt keek ze naar de voordeur. Er lag een briefje. Het zal toch niet? Ze liep er heen, raapte het op en vouwde het open. Elly Ik heb een uur in de kou staan wachten. Als het zo moet, hoeft het voor mij niet. Hans. “Oh, nee!” riep ze uit.

Hallo Mensen. Tegenwoordige tijd sluipt altijd in mijn teksten, als ik in het verleden tijd wil schrijven en omgekeerd, daar moet ik inderdaad beter op gaan letten.

Hey Siv, Je hebt de tekst mooi aangepast. Het haastige van de mammie zit er mooi in. Ik ging onbewust steeds sneller lezen :) Maar of ik nu medelijden met mammie moet hebben? Een pleziertje is haar zeker gegund maar met Kerst kon zo ook wel lekker bij haar zus en haar kinderen kunnen blijven zou ik zo denken.

Ik probeerde vooral de spanning er in te houden met waarom het haar niet lukt om op tijd bij een leuke date te komen. Medelijden? Hopelijk trekt ze er een les uit dat ze niet een prille date boven haar familie en kinderen stelt, zeker niet met kerst. Misschien rijdt ze nog wel terug naar haar zus, tot blijdschap van haar kinderen, als die niet al lang naar hun logeerbedden zijn gegaan.

Een mislukte kerst-date. Een jammerlijke teleurstelling voor Elly. Ik ben het met Indrany en Mili eens; geen consequent gebruik van de tijden. Wellicht dat je die fouten na dit verhaal niet meer zult maken. Een mooi kerstcadeau. Je herschrijf is al veel beter. Ben benieuwd naar je volgende verhaal.

Bedankt voor je kerstcadeau Dos :D Ik zal er voortaan aan moeten denken om mijn schrijfsels grondig te controleren op die tijden en andere grammaticale schoonheidsfoutjes. Die zijn zo snel gemaakt tijdens het schrijfproces.

Bedankt voor je kerstcadeau Dos :D Ik zal er voortaan aan moeten denken om mijn schrijfsels grondig te controleren op die tijden en andere grammaticale schoonheidsfoutjes. Die zijn zo snel gemaakt tijdens het schrijfproces.

Dat gebeurt mij ook telkens weer, allerhande fouten tijdens het schrijven. Dat is vrij gewoon. Daarom laat ik het verhaal na de eerste correcties een tijdje met rust; neem er afstand van. En later vind ik dan fouten die ik eerder niet gezien heb. Het plezierige van dit correctieproces is dat je veel van jezelf kunt leren. Je weet van taalkunde meer dan je zelf denkt, maar je ziet het niet altijd. Voorbeeld: Janp maakte mij vanavond attent op een foutje in mijn gedicht. Daar stond 'wat ik achter laat'. 'achter' en 'laat' moet aan elkaar vast. Had mij er iemand specifiek naar gevraagd, dan had ik het geweten, want het werkwoord is 'achterlaten'. Nu heb ik er -tig keren overheen gelezen, terwijl ik het zelf had kunnen ontdekken. Kritisch leren lezen is dus de kunst.

Tijdloos verhaal Siv. Er is genoeg over dat gegeven gezegd. Een mislukte date met Hans, die lachende ogen waren nep denk ik.

#Dos Bedankt voor je tip. Eerst het verhaal even opzij te leggen en later nog eens teruglezen. #Maddburg Hans had niet veel zin om te wachten in de kou, waarschijnlijk denkend dat Elly hem gewoon vergeten is. Het zal waarschijnlijk ook niet wat worden tussen die twee.

Leuk dat jij een HP hebt geschetst die niet sympathiek hoeft over te komen. Meestal wil de schrijver de lezer voor de HP winnen. :thumbsup: Ik vraag mezelf af of hier de benamingen iets toevoegen aan het verhaal. Tenzij je met de namen een beeld van de personages mee wil geven. Zoals een Piet of een Nel waar iedere lezer een beeld bij heeft. Dat stereotype kan namen gebruiken ook 'gevaarlijk' maken. Voorbeeld: [Elly haastte zich het huis uit. Ze was veel te lang blijven hangen. Het was er net als ieder jaar weer zo gezellig bij haar zus, maar ze had nu andere plannen. Ze was bijna bij haar auto als haar zus haar riep: “Elly, je kinderen willen nog een zoentje!”] - Ze had haast. Het was ieder jaar zo gezellig bij haar zus dat ze weer veel te lang was blijven plakken. Maar nu had ze andere plannen. “Je kinderen willen nog een zoentje,” roept haar zus als ze bijna bij haar auto is.- [“Mammie, blijf alsjeblieft,” smeekte Karin haar jongste.] Het benoemen van het smeken is dubbelop want dat blijkt al uit de gesproken woorden Bijvoorbeeld: -“Mammie, blijf alsjeblieft.” De jongste slaat haar armpjes om Elly's nek.- Hier is de naam functioneel. En hierdoor maak je de lezer nog nieuwsgieriger waar de moeder haar kinderen voor alleen laat. (show don't tell) Niet dat ik alle wijsheid in pacht heb maar zo kijk ik als schrijver naar mijn eigen stukjes. ;) Graag gelezen, het is helaas een realistische scene die jij duidelijk hebt geschreven. :)

Ik heb je verhaal graag gelezen. Jammer voor haar dat hij niet wilde blijven wachten. Maar nu kan ze wel weer gezellig naar haar kinderen toe.

Hallo Marietje Bedankt voor je reactie. Met jouw voorgestelde zinnen, zou de tekst inderdaad een stuk interessanter zijn om te lezen. En met je advies "Show, don't tell" kan ik ook goed gebruiken.

Hi Anne Bedankt voor je reactie. En nu maar hopen dat ze niet de hond in de kerstpot vindt.