# 33 Vijf (voor) twaalf
Ik zou eigenlijk gedichten moeten schrijven,
maar in plaats daarvan zit ik
met oneindig lege blik
op het puntje van mijn stoel wat te verstijven.
Was die Sinterklaas nog maar gewoon in leven,
dan zat ik tenminste niet
als mislukte zielepiet
alle woorden op hun rijmgewicht te wegen.
Sint, als ik u nu beloof
dat ik écht in u geloof
en u heus wel zie ’s nachts op die koude daken
zou u dan, het liefst meteen,
ook al is het er maar één
maar bij voorkeur al mijn rijmpjes willen maken?
Als u niet weet wat u mij best zou kunnen schenken,
dan kunt u misschien een keer aan zoiets denken.
En ze mogen ook best klein.
Lieve Sint, ‘k zal u voor altijd dankbaar zijn
Dit vind ik een heel leuk
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Een smeekbede aan
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Oeps...
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Een leuk gedichtje,
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Fijn gedicht Annetteke. Ik
Lid sinds
11 jaarRol
@ Fatamorgana. Of het een
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol