#31 Zara, bedankt
Zara, bedankt Alle verlichting in de woonkamer heb ik uitgeknipt; het is aardedonker. Ook van buiten dringt er geen scheurtje licht naar binnen. Idem dito met het geluid; volledig afwezig. Ik zit rechtop in een stoel, mijn armen hangen loom langs mijn lijf. Zo onderga ik gedwee deze niet-alledaagse laboratorium-situatie. Zie ik werkelijk niets? zo vraag ik me af. De lichtimpressie is niet volledig afwezig. Als ik mijn ogen stijf dichtknijp licht de oogruimte zelfs goudkleurig op en wordt vlekgewijs een beetje rood met blauwe stipjes erin. Het zullen verdwaalde fotonen zijn die nog in de oogbol rondspoken en door de geactiveerde oogspieren alle kanten op geschoten worden om dan langs de oogzenuw te ontsnappen. Het horen is eender. Alle geluidsbronnen zijn uitgeschakeld en toch meen ik een zacht zoemen te horen. Mijn eigen mechaniek heb ik uiteraard niet uitgezet. Mijn hart klopt en perst het bloed door de aderen. Deze bloedstroom zal ik waarschijnlijk gewaar worden, hij pulseert synchroon met het ritme van mijn hart. Als ik me langer en nauwkeuriger concentreer ontdek ik meer. Bij het diep inademen een pijntje op mijn rechterlong. Nooit eerder gevoeld. Zou dit het eerste begin zijn van longkanker? En een lichte kramp rond mijn hart kan ik ook niet loochenen. Of is het de lever die ik voel? Ik heb me nooit bezig gehouden met mijn inwendige organen. Ze hebben altijd goed gefunctioneerd en vergden geen extra onderhoud. Ze kregen ook geen aandacht. Maar nu voel ik toch duidelijk dat ook de alvleesklier is opgezet. Of is het de milt? Ze zitten daar met z’n alle op een kluitje. Als ik er met een vinger in prik doen ze pijn. Het kunnen de darmen zijn. Ik maak me ongerust... Zara, welbedankt voor deze schrijfopdracht. Toen ik vanmorgen opstond was ik nog kerngezond.

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik zou toch maar eens een bezoekje bij de dokter plannen. Het is wel zo, na een tijdje beginnen we onszelf van alles wijs te maken. Ik lees dus ook nooit de symptomen op de bijsluiter na het nemen van medicatie, want anders doet mijn lichaam zotte toeren! Verlichting uitknippen, nog nooit gehoord.
21 november 2014 - 20:09

Dag Dos, Naar mijn smaak een schitterende invulling van de opdracht. Niet in de laatste plaats omdat je hier, voor mij overtuigend en geloofwaardig, een duidelijk andere, meer ingetogen, toets beroert dan in je eerdere bijdragen. (Waarmee ik niets af wil doen aan die eerdere bijdragen. Je bevestigt hiermee voor mij je kwaliteit :thumbsup: ) Met zeer veel plezier gelezen.
21 november 2014 - 20:57

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Dos, je bent inderdaad anders. Minder spottend (als ik het zo mag zeggen), meer inwaarts gericht. De relativerende humor blijft, je speelt nu de hypochonder, en hoe waar is het niet dat niemand zich om zijn ingewanden bekommert. Geen scheurtje licht vond ik een prachtige trouvaille. (alle(n)?) Bonobo toch, je bent en blijft een prachtaap :)
22 november 2014 - 10:55

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoe je binnen een kwartier kunt veranderen in een hypochonder. Heb je het echt een kwartier volgehouden?
Johanna, een kwartier lang een meditatieve houding aannemen is geen probleem. Bij langer dan een uur begin ik onrustig te worden. Alles wat er dan door mijn geest kan spoken, heeft er gespookt en dan moet het ophouden. Deze week meerdere keren een kwartier lang 'gemediteerd' en actief waargenomen wat er in mijn brein gebeurt. Niet veel bijzonders. Te weinig om er met plezier over te schrijven. Tot ik op het idee kwam vanuit een introspectie een hypochondrie te ontwikkelen en daar Zara met haar schrijfopdracht de schuld van te geven. (Zara, bij dezen mijn welgemeende excuses voor dit misbruik :) ) Toen stak mijn pretduiveltje de kop op en kon ik mijn verhaaltje schrijven. Ik ben nog steeds kerngezond, hoop ik. Zara heeft me wel aan het twijfelen gebracht. Bedankt voor je reactie.
23 november 2014 - 9:34

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos ik moest erg om je stukje lachen. Deze opdracht is niet zo gezond voor ons.
Angelieke, heb jij ook al aanstormende ziektes gevoeld die eerder lagen te rusten of waar je het bestaan niet eens van kende? Morgen meteen een afspraak maken met je huisarts. Je kunt er nooit vroeg genoeg bij zijn. Dank voor je reactie.
23 november 2014 - 9:38

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik zou toch maar eens een bezoekje bij de dokter plannen. Het is wel zo, na een tijdje beginnen we onszelf van alles wijs te maken. Ik lees dus ook nooit de symptomen op de bijsluiter na het nemen van medicatie, want anders doet mijn lichaam zotte toeren! Verlichting uitknippen, nog nooit gehoord.
Ik lees altijd de bijsluiter en vergroot de mogelijke bijverschijnselen uit, waarna ik besluit het medicijn niet in te nemen en maak mezelf dan wijs dat ik bijna aan de dood ben ontsnapt. Dat geeft zoveel energie en levensvreugde dat de kwaal vanzelf verdwijnt. Autosuggestie heet dat. Lili, schrijf eens vaker over een lichaam dat 'zotte toeren doet', lijkt me wel plezant. Vroeger woonde ik in een huis met ouderwetse draaischakelaars. Toen draaide ik het licht uit. Nu heb ik knipschakelaars en knip ik het uit. Simple comme bonjour. Dank voor je reactie,
23 november 2014 - 9:50

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Dos, Naar mijn smaak een schitterende invulling van de opdracht. Niet in de laatste plaats omdat je hier, voor mij overtuigend en geloofwaardig, een duidelijk andere, meer ingetogen, toets beroert dan in je eerdere bijdragen. (Waarmee ik niets af wil doen aan die eerdere bijdragen. Je bevestigt hiermee voor mij je kwaliteit :thumbsup: ) Met zeer veel plezier gelezen.
Dag Woody, Bij gebrek aan betere inspiratie heb ik de houding aangenomen van een klein zelfonderzoek. Dat lijkt ingetogen maar in feite belazer ik de kluit weer. Hoewel 'belazer'... het is hier toegestaan. We hoeven niet waarheidsgetrouw te schrijven. Weer dank voor je reactie.
23 november 2014 - 10:02

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Dos, je bent inderdaad anders. Minder spottend (als ik het zo mag zeggen), meer inwaarts gericht. De relativerende humor blijft, je speelt nu de hypochonder, en hoe waar is het niet dat niemand zich om zijn ingewanden bekommert. Geen scheurtje licht vond ik een prachtige trouvaille. (alle(n)?) Bonobo toch, je bent en blijft een prachtaap :)
Inwaartse gerichtheid, Mili, bekwam mij deze week niet zo goed. Ik had er moeite mee, zoals je hierboven kunt lezen. Tot voor kort functioneerde alles prima onder mijn vel en tussen mijn botten. Daar begin ik nu aan te twijfelen. Dat ik altijd jeuk op mijn kop heb, moet een diepere, verborgen oorzaak hebben, anders dan luizen. Ook de kale plekken die de laatste tijd op mijn hoofd verschijnen verontrusten mij. Maar daar heb ik wel een verklaring voor. Met z'n alle! Het betreft hier de eerder genoemde organen; geen personen. Mili, dank voor je reactie.
23 november 2014 - 10:18

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos, wat zwaar op de hand zonder een scheurtje licht, mooi gevonden. origineel, bizar vermakelijk stukje.
Inderdaad een beetje zwaar op de hand. Dat heb je met die hypochonders. Er hoeft hun maar een scheet dwars te zitten en ze zijn hun begrafenis al aan het organiseren. Laatst heb ik mijn 25-jarig hypochonder-jubileum groots gevierd. Maddy, dank voor je reactie.
23 november 2014 - 10:25

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dos, weet niet of dit jouw ik is, maar ik ken genoeg mensen als ze niet werken of bezig zijn, dat ze zich zorgen gaan maken om alles en nog wat. Mooi weergegeven.
Nee Richard, dit is niet mijn ik, het is die van Dos en die kan en mag van mij alle gedaanten aannemen. Jij herkent dat wel. Dank voor je reactie.
23 november 2014 - 10:29

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jouw stukje maakte dat ik nogmaals de opdracht uitvoerde. En daar na nauwelijks 2 minuten mee stopte. Naar, dat bloed dat suist en zo meer. Laat mij maar liever dromen, Dos :)
23 november 2014 - 21:40

Profile picture for user schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha, die Dos. Ik zat natuurlijk alweer te lachen; het was geen moment in me opgekomen het verhaal serieus als jouw ervaring van die vijftien minuten te lezen, tot ik de reacties zag en toch een beetje moest vrezen voor je gesteldheid ... maar gelukkig zie ik jou onderaan weer met mij lachen, dus giechel ik ongegeneerd verder. Leuk gedaan, met ingetogen humor.
24 november 2014 - 9:27

Profile picture for user W Rynlandt

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Dos... Een heel menselijke reactie om je zorgen te gaan maken zodra de motor van het dagelijkse ritme wordt stilgelegd. Even tijd nemen voor jezelf brengt blijkbaar vooral zorgen met zich mee. Laatst zei mijn dokter nog tegen mij: 'W... hoe oud ben je nu? Je moet misschien toch een keer naar je lichaam luisteren.' Ik heb geantwoord: 'Dokter... je hebt er geen idee van wat mijn lichaam mij allemaal zegt en vraagt. Als ik daar moet naar luisteren.' Voila... Niet teveel zorgen maken, zou ik zo zeggen. Leuke invulling van de opdracht, heel herkenbaar en mooi beschreven.
24 november 2014 - 9:38

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Leuke invulling! :D Natuurlijk ligt de schuld bij Zara! Zij heeft jouw pretduiveltje deze allergische reactie laten krijgen met deze opdracht. Gelukkig maar, het is origineel ingevuld!
Het heeft me wel enige moeite gekost om het verhaal die wending te geven dat ik Zara met plezier de 'schuld' kon geven. Ik ben de oefening wel serieus begonnen; meerdere malen zelfs. De intense stilte en duisternis heb ik ervaren, maar daar zat weinig vreugde in. Mijn pretduiveltje schoot me uiteindelijk te hulp. Marietje, dank voor je reactie.
24 november 2014 - 14:52

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jouw stukje maakte dat ik nogmaals de opdracht uitvoerde. En daar na nauwelijks 2 minuten mee stopte. Naar, dat bloed dat suist en zo meer. Laat mij maar liever dromen, Dos :)
Fenne, twee minuten proberen is niet proberen. Dagdromen kan ook de gedaante aannemen van een meditatieve introspectie, maar in dit geval moet je dan wel de schrijfopdracht als richtsnoer gebruiken. Dank voor je reactie.
24 november 2014 - 15:00

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

:D Geweldig, Dos. Ja, Zara is een gevaarlijke vrouw. Trouwens, je had je vinger niet mogen bewegen. Ach, je was natuurlijk helemaal van streek. Het wordt je vergeven.
Ja, inderdaad, toen ik al die mogelijke ziektes voorbij zag komen had ik het even te kwaad met mezelf. Ik was ziekenhuisopname al aan het plannen en de notaris voor het testament kwam ook al langs. Aan de eis van onbeweeglijkheid til je dan niet meer zo zwaar. Gelukkig heb ik afstand genomen van de weekopdracht en voel me weer kerngezond. Dank voor je reactie. P.S. Is ze werkelijk gevaarlijk, die Zara?
24 november 2014 - 15:06

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Haha, die Dos. Ik zat natuurlijk alweer te lachen; het was geen moment in me opgekomen het verhaal serieus als jouw ervaring van die vijftien minuten te lezen, tot ik de reacties zag en toch een beetje moest vrezen voor je gesteldheid ... maar gelukkig zie ik jou onderaan weer met mij lachen, dus giechel ik ongegeneerd verder. Leuk gedaan, met ingetogen humor.
Schrijvenmaar, het doet me werkelijk deugd je aan het glimlachen te hebben gemaakt. Daar, ver weg, omringd door 'sture Bayer' is dat heel wat waard. Kom je de dag goed door? Dank voor je aandacht.
24 november 2014 - 15:25

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey Dos... Een heel menselijke reactie om je zorgen te gaan maken zodra de motor van het dagelijkse ritme wordt stilgelegd. Even tijd nemen voor jezelf brengt blijkbaar vooral zorgen met zich mee. Laatst zei mijn dokter nog tegen mij: 'W... hoe oud ben je nu? Je moet misschien toch een keer naar je lichaam luisteren.' Ik heb geantwoord: 'Dokter... je hebt er geen idee van wat mijn lichaam mij allemaal zegt en vraagt. Als ik daar moet naar luisteren.' Voila... Niet teveel zorgen maken, zou ik zo zeggen. Leuke invulling van de opdracht, heel herkenbaar en mooi beschreven.
Ryn, mijn lijf roept me ook steeds tot de orde, maar ik geef er niet zoveel aandacht aan. Hoewel... ik pas me wel enigszins aan. Ik doe 'be lange na nog ni' wat ik deed toen ik nog maar 18 was. Gelukkig ben ik nooit ziek. Dank voor je reactie.
24 november 2014 - 15:39

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@doswijnhof, In de bijsluiter van de pillen die ik slik staat bij bijwerkingen: 'Mogelijk allergische reactie met de dood tot gevolg' Ik leef nog steeds. Bedankt voor je creatieve bijdrage!
Waarmee het bewijs geleverd is dat die bijsluiters niet kloppen. Gewoon door leven is het advies. Lucius, dank voor je reactie.
24 november 2014 - 15:58

Profile picture for user Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ dos wijnhof, nou dat is ook niet helemaal waar, maar ik kan niet zo goed peilen wanneer je serieus bent en wanneer niet haha
Mijn vrouw heeft daar ook wel eens moeite mee. Maar nu, na jaren, heeft ze het soms door. Vanaf het moment dat ik humor ruik, ben ik niet altijd meer serieus.
24 november 2014 - 17:14

Geen afbeelding

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hey dag Dos. Het was niet Zara, maar ik die jou deze schrijfopdracht bezorgde! Fijn te lezen dat je op deze manier eindelijk de tijd neemt om je lichaam te leren kennen. Blijf vooral oefenen: na verloop van tijd zal je inderdaad beter kunnen aanvoelen wanneer er werkelijk iets mis is. Wat je tekst betreft: ontzettend goede invulling van de opdracht. Meer van dat! Heerlijke zinnen: "Ze zitten daar met z’n allen op een kluitje. Als ik er met een vinger in prik doen ze pijn."
24 november 2014 - 23:49