Wekelijkse schrijfopdracht # 29 - Het geheim

Mili, een geweldig einde heeft dit verhaal. Een lijk wordt in het IJsselmeer afgezonken. Maar dat is op dit moment (na 2 x lezen) ook het enige dat ik van je verhaal begrijp. Dus voor mij weer ouderwets typisch Mili. Ik vermoed wel dat het een goed verhaal is. Ik laat even de andere lezers het knap lastige puzzelwerk doen. In sudoku's ben ik beter. Ik ben wel heel erg benieuwd naar de toedracht.

Hé @Dos, verdulleme, ben ik nu weer niet duidelijk geweest. Hier moet ik echt iets aan gaan doen. Serieus.

Ik sluit me volledig aan bij Dos, sorry Mili, maar ik ook ontbreek precies enkele puzzelstukjes.

:o Ik wil graag je verhaal begrijpen, maar helaas ik geef het na drie keer lezen op. Een geheim van twee mensen, de een vermoordt de ander en dan is het alleen nog het geheim van de hp ? Klopt dat ongeveer?

Dag Mili, Het vergt inderdaad weer enige inspanning. Ik kom dan op zelfmoord uit, maal twee. Ingegeven door een manipulatieve minnaar. Maar bij jouw teksten ben ik daar nooit zeker van. Als er íets meer aanknopingspunten in zouden zitten, zou ik ze met nog meer plezier lezen.

@Lili, @Angelieke, @Woodpecker; ik wacht nog even. Hoop dat er tussen de lezers iemand is die mij volledig doorgrondt ;-). Angelieke en Woodpecker, jullie zitten absoluut in de goede richting. Ik hoef dus nog niet alle hoop te laten varen. Dank jullie wel. Een volgende keer komen er heus meer aanknopingspunten. PS: Lees goed de eerste zin, please.

dat twee vrouwen een man delen -die lijkt op het type dat later naar ik mij meen te herinneren in Botswana opdook- door wiens mishandeling de een uiteindelijk tot zelfmoord overgaat in plaats van hem gezellig samen om te leggen, zodat die taak op de tweede alleen komt ... dat haal ik eruit, maar wie nou wanneer welke zij is en waarom .... dat haal ik er niet uit.

Mmmm. Ik kom niet tot een bijzonder helder inzicht (ik weet niet of dit normaal gesproken wel het geval is). Dus blijf ik nog even in afwachting van meer reacties.

Mili, Ik vind het ook moeilijk - de 1e zin:

Zij hadden hem gedeeld zonder het te weten.

Misschien slaat hem op het geheim (dan zou hem 'het' moeten zijn) dat denk in vanwege: 'En nu was het geheim van haar alleen.' Maar mogelijk zit ik ernaast. Slotzin is erg mooi.

:confused: Een archeologe en een advocaat die dezelfde minnaar delen? Hij is crimineel, de minnaressen delen zijn geheim met elkaar en smeden een plan hem samen te vermoorden. Hij vermoord de archeologe, het lijkt zelfmoord. Dan vermoord zij de minnaar en is het geheim alleen van haar. :? Maar om welk geheim gaat het? Kan jij de postduif weer even sturen? ;)

Mili, zojuist bij het ontwaken kwam ik op het lumineuze idee dat je de tekst eerst door de Chinese mallemolen had gehaald voordat je hem ons liet lezen. Dus dacht ik, ik vertaal hem terug in het Chinees en dan weer terug naar het Nederlands. Hieronder zie je het resultaat. Deze operatie leidt niet tot meer begrip, ook niet tot minder. Je laatste twee zinnen heb ik niet vertaald, die zijn even helder als het water van het IJsselmeer. Ik weet bijna zeker dat jij hiervan geniet. Om ons zo bezig te houden. Het is er je om te doen (這是你做的 = Dit is wat je doet) Want anders zou je niet nog even wachten, maar meteen duidelijkheid verschaffen. Jij stelt je voor hoe wij sollezers hier zitten te raden en te gissen, maar vooral te wanhopen. Hoe wij de haren uit onze koppen trekken en onze voorhoofden tot moes bonken op onze toetsenborden, alleen voor jouw plezier. Weet je wel wat zo’n piepklein toetsenbordje van Apple kost? En de eerste hulppost in het ziekenhuis moet je tegenwoordig ook zelf betalen. Mijn haren beginnen al te witten en te dunnen. Niet veel meer van dit soort teksten, dan heb ik geen haar meer op mijn kop. Als ik nu naast mijn stoel kijk, begint het tapijt ook al te grijzen, een kapperswerkplaats is er niets bij vergeleken. Als ik geen haren meer heb, durf ik in de toekomst geen teksten van jou meer te lezen. Ik moet in wanhopige toestand altijd een houvast hebben. Maar mét jou ben ik ervan overtuigd dat als je met je uitleg voor de draad komt, het een leuk verhaal wordt. Wee je gebeente. :) 他们分享了他而不自知。直到他们联系了谁，当她为他辩护的考古学家，写了熊熊的消息最终获得MA大胆。她有漆职称;这是她的东西。 他们说话;第一次谈话持续了个小时。它们落在坚硬，就从一个到另一个可怕的发现。他们哭了没有听到对方。在苦难的姐妹，他们不得不告诉对方的话层出不穷。当她听说对方走后进入淋浴与她的刀开挖之一。这是为时尚早;她没有说，考古学家希望转移他联手？ 然而，其他的不能更;他通过他的手必须躺在她的喉咙，她采取了什么声音。一天晚上，她划破。她知道她的秘密，只。 Ze deelde zijn zonder het te weten. Totdat ze gecontacteerd die, toen ze was zijn verdediging archeoloog, schreef een vlammende boodschap uiteindelijk MA bold. Ze heeft de titel geschilderd, dit is haar ding. Ze spreken; eerste gesprek duurde uren. Ze viel hard, ging van het ene naar het andere verschrikkelijke ontdekking. Ze hoorde niet elkaar huilen. Lijden zusters moesten ze elkaar vertellen, dan de andere. Toen ze hoorde dat de andere in de douche met haar mes opgraving was gegaan. Het is te vroeg, ze heeft niet gezegd, archeologen hopen hem samen af te leiden? Echter, kon de andere niet meer zijn, hij moet haar handen leggen door zijn keel, nam ze wat klinkt. Op een nacht, krabde ze. Ze kent haar geheim, alleen.

Ik sluit mij aan bij het koor - ik begrijp de tekst ook niet echt. Mijn interpretatie: man heeft twee minnaressen, die achter elkaars bestaan komen. Ze besluiten hem om te leggen, maar de één heeft geen geduld meer met hem en doet het in haar eentje. Maar wat we nou met dat IJsselmeer moeten? En met dat opgravingsmes onder de douche?

Als twee mensen een geheim kennen, is het pas weer een geheim als een van de twee dood is.

@Dos; ik hoop dat je vanmorgen met evenveel plezier schreef als ik las. Een prachtig stukje proza kreeg ik bij het krieken van mijn dag in de schoot geworpen. En dit off topic: gezien je überbehaarde avatar geloof ik gewoon niet dat je zou kalen. Zet me niet op het verkeerde been ;). Nee, ik voel geen behoefte jullie enigerlei te sarren door puzzeltjes op te schrijven. Ik denk dat ik te veel in mijn hoofd woon en daardoor te cryptisch kan zijn. Ik wil dit veranderen om niet een fictieve beleving te verstoren. Want ik schrijf juist omdat ik gelezen wil worden. Ik had het volgende voor ogen: Twee vrouwen hadden een man gedeeld zonder het in eerste instantie te weten. De man was bij de archeologe ingetrokken, misleidde haar, sprak niet over zijn (liefdes)relatie met de eerdere vrouw met wie hij had samengewerkt en zette de archeologe aan tot het sturen van valselijke berichten. Vervolgens verdwijnt de man, van hoog crimigehalte, uit hun levens. Zij (de eerste vrouw) neemt dan telefonisch contact op met de archeologe (de ander). Beide vrouwen ontdekken dan zijn oerwoud aan perfide leugens. De archeologe stort in en verwondt zich met haar gereedschap onder de douche. Echter, zij hadden afgesproken samen de man om te leggen in plaats van schreiend op banken te gaan zitten. Alsnog pakt de archeologe haar mes en pleegt zelfmoord. Zij had al moeite met praten omdat de man haar strottenhoofd had gekraakt. Dan staat zij er alleen voor. Met behulp van ... [dit kan ik echt niet zeggen, dit is geheim] laat zij de man opsporen, in beton storten en in het IJsselmeer lozen. Complex, nu ik het zo teruglees ...

Mili, inderdaad complex - aan enkel de rimpelingen in het water kan ik niet opmaken dat de man vermoord is en in beton gegoten in het water gegooid ;) Maar bedankt voor je uitleg.

Mili, je hebt me (ons) niet teleurgesteld, een mooi verhaal, maar ook ingewikkeld. Om deze intrige uit de doeken te doen heb je meerdere pagina's nodig. Binnen het korset van 250 woorden moet je te grote stappen nemen van het begin tot het einde van je verhaal. Wij lezers moeten die leemtes naar eigen inzicht invullen, zonder veel houvast. Dat lukt niet altijd. Volgende keer beter. Vanmorgen met jouw verhaal ontwaakt en met het goede been uit bed gestapt. Ik had zin om even met je te dollen. Heeft gelukkig goed uitgepakt. Zit altijd het risico van onbegrip in. Maar jij kunt wel tegen een stootje, lijkt mij.

@Schrijvenmaar: jij zat op het goede spoor en zij was de eerste vrouw en de archeologe/de ander de tweede vrouw. @Johanna: als je hierboven wilt lezen is het hopelijk wel duidelijk nu. @Janp: ook dank je. @Marietje: het geheim was zoals @Leonardo schreef. De moord op de man dat alleen zij nu nog weet. Postduif niet nodig deze reis. @Ostinato: hopelijk heb je nu ook mijn 'uitleg' gelezen. Volgende keer nog een beter verhaal ! :nod:

Hallo Mili, Echt prachtig geschreven met een bijzondere schrijfstijl. Ik heb ongelooflijk genoten. 'ze huilden zonder het van elkaar te horen' is geweldig. Er staan nog zulke pareltjes in je verhaal. Alleen de zin: 'hij had haar al hoegenaamd de stem ontnomen' komt bij mij niet over. Die 'hoegenaamd' zou ik vervangen door iets anders. Maar dat is een detail hoor. De tweede alinea is helemaal top en het einde evenzeer.

@janp - # 15: Ik wil niet zeuren over een paar regeltjes tekst maar ik had wel een indicatie gegeven voordat het IJsselmeer rimpelde. Namelijk dat de vrouwen hem zouden gaan omleggen ;-). @Ryn: Vind de zin die je aanhaalde ook de mooiste. Er schuilt een nog onbeschreven wereld achter van emoties. Digidollende @Dos: Ik had niet eens de 250 woorden benut. Zo zie je maar. En je reacties zijn altijd welkom :-). Dank jullie.

Ik heb eerst de commentaren en je toelichting gelezen. Cryptisch inderdaad, maar mooi en weer zo jouw stijl eigen. Liefde, dood en gwelddadige uitbarstingen.

@Petra: Vind het fijn te lezen dat ik een stijl hanteer die jij als de mijne ziet. Verzonk in gedachten over 'liefde, dood en geweld' als thema. Is dit zo? Hier moet ik nog meer over nadenken. Tot gauw.

Machtig mooi Mili verhaaltje. Knalt er wel in. Ik moest het wel een paar keer lezen maar dat kan aan mijn uitgeputte hersenen liggen.

Ik dacht dat hij haar vermoord had door zij handen op haar keel te duwen. Hij blijkt dus alleen haar stem te hebben vermoord. Het is nu duidelijk. Het IJsselmeer schijnt vol lijken te zitten. Vissen wordt afgeraden. Lekker gemeen verhaaltje.

Mili, ik ben zo'n ontzettende fan van jouw schrijfstijl. Ik wilde wat zinnen aanhalen die ik als pareltjes aanmerk, maar eigenlijk komt ik dan zo'n beetje op het hele stukje uit... Ik moest wel drie keer lezen eer ik een beetje begreep hoe het zat (maar dat is geen straf). Alleen dat blok beton, dat had ik echt zelf niet kunnen bedenken. ;)

#14 Ik heb 'm gelezen. Dat had ik er echt nooit uitgehaald. Misschien toch maar wat meer tipjes van de diverse sluiers onthullen?

@Madd: nee, het ligt niet aan jou. Ik heb al beterschap beloofd voor een volgende keer. Ook jij geeft blijk van mijn stijl en daar ben ik blij mee. @Tja: Een stem vermoorden vind ik ook weer razend interessant klinken. Hoe zou jij het doen? Ze 's nachts doelloos laten rondkrijten over het IJsselmeer? @Fata: Mijn peenhaar is gaan krullen van blijdschap. Het blok beton? Ik luister veel naar crimi's en dan pik je weleens wat op ;-). @Ostinato: Nu weet ik het wel. Zal volgende keer braaf beter mijn best doen :). Hartelijk dank.

Beste Mili, ik moet er aan denken jouw stukjes als eerste te lezen. Nu is het raadsel al opgelost. Je hebt inderdaad een heel eigen stijl en ik vind het leuk om te lezen dat velen van ons hier die stijl enorm waarderen, ook al hebben we geen idee waar je over schrijft. Dat is al een hele gave, lijkt me. Ik had 'm na twee keer (Tip: hardop lezen helpt!) en zal voorlopig niet met hetzelfde gevoel over het IJsselmeer varen...

Bart, [ook al hebben we geen idee waar je over schrijft. Dat is al een hele gave, lijkt me.] Die houd ik er in. Subliem. Hier word ik zo vrolijk van dat ik nu stralend naar bed ga. Hoera! Ik mag doorgaan mijn onwijsheden op Sol te debiteren :nod:

@Mili, jouw verhaaltje werkt als een puzzel. Wel trakteer je ons op mooie zinnen (zoals die prachtige laatste) die ik echt bewonder. Dat je veel van mysterie houdt is duidelijk :D Het punt is: als je heel erg in je hoofd moet gaan zitten om een verhaaltje te begrijpen, verliest het naar mijn idee aan gevoelswaarde. Probeer het de lezer ietsje makkelijker te maken en je bent er helemaal! :thumbsup: