“Kom binnen in mijn nieuwe stulpje”, roept Lisa en houdt de deur trots voor Renate open. “Als jij nu even wat te drinken pakt voor jezelf spring ik snel onder de douche. Kijk gerust rond en geniet van mijn nieuwe interieurtje. Hip is het geworden hè?” “Schiet jij nu maar op, straks bevestigen ze het cliché nog dat vrouwen heel veel tijd nodig hebben voor ze eindelijk op een feestje verschijnen”. “Ik ga al. Ik moet mijn jurk ook nog even strijken maar ben echt zo klaar hoor”. Een gekreukte jurk hangt over de arm van de perfecte Lisa. Renate moet even aan het idee wennen aan het contrast. “Kom hier, dan strijk ik de jurk wel. Heb je ook een strijkplank gekocht of alleen een strijkijzer?” roept Renate richting de badkamer, maar Lisa hoort niets. Het is druk op het eindfeest. De nieuwe jurk staat Lisa werkelijk prachtig. Rick is er ook. De afgelopen jaren vond Lisa Rick maar vervelend en opdringerig. Ze weet wel dat hij haar leuk vind. Maar vanavond is het anders. “Wat zie je er mooi uit”, zegt Lisa verlegen maar gemeend en merkt dat haar wangen beginnen te gloeien. “Ik probeer je al vier jaar te overtuigen dat ik leuk ben, Lisa. Niettemin voelt het als een overwinning dat je het mij eindelijk durft te zeggen”. Even weet ze niet meer waar ze moet kijken en door haar onoplettendheid heeft Rick zijn lippen al op de hare gezet voor de rest van de avond. Renate kijkt het tafereel met lede ogen aan. Als op het nachtelijke uur het feest is afgelopen fietsen Rick en Lisa hand in hand naar haar huis. Zo snel als ze kan fiets Renate erachteraan en laat haar fiets vlak voor de twee vallen. “Je mag niet naar huis!”, hijgt ze buiten adem. Rick en Lisa kijken elkaar verbaasd aan. “Het is allemaal mijn fout! Ik heb de strijkijzer te lang op je nieuwe tapijt laten staan”.