Tja, O, zeker van het paard - uit je vorige bijgrage - gevallen.

Oei. Hopelijk heb je er wel van genoten? Je weet nu in ieder geval wel hoe hard een motor kan.

Lekker kort. Maar ja, wat valt er nog meer te zeggen na zo'n motortochtje.

Ik dacht even dat je met "zitten" in de gevangenis bedoelde. Snapte al niet waarom je geen benen meer had. Nu snap ik het wel. Leuk, klein maar fijn stukje.

Weer erg kort, maar is niet erg, je stuk slaat in als een bom.

Ik ben het dan weer niet eens met de anderen. Mij zegt dit korte stukje niet zoveel.

Dag Tja, Ik zag dan weer iets met een trein voor me. Maar dat is dan weer de charme van ultra-korte stukjes.

Ik dacht dat je je in-slechte kant aan bod had laten komen, dat je iets verschrikkelijks had uitgevreten, iets dat je hier niet kenbaar wilde maken, zo slecht, en dat je daar de rest van je leven voor in de nor moet boeten. Je hebt me totaal op het verkeerde been gezet. Bij mij kan dat nog. :nod: Jammer dat je al zo snel duidelijkheid verschaft.

Ik vind dit humoristisch! Droog! Je weet bij mij in twee zinnen een massa fantasie op te roepen. Bedankt voor je veel oproepende originele bijdrage.

Je hebt me alweer aan het lachen gemaakt. (En het kon me niets schelen wat het verlangen geweest was en hoe dat je je benen gekost had.)

Moet ik dit zien als een Snoeihard Egodocument? Ik weet dat je laconiek bent, maar hier sta ik toch even met mijn mond vol tanden. Wat het ook is, ik vind het te kort.

Het knal- boem-ho effect. En ineens ben je net als Rob Scholte. Tsja, Tja.

Je maakt er een sport van, nietwaar Tja :-)?

Haha, geweldig. Je laat je niet beperken door maximaal 250 woorden. Welnee, als het dan kort moet, dan wordt het ook echt kort! Sterk.

Ik vond het al een gek verboden verlangen. Je eigen onderbenen amputeren? Ooit las ik eens een keer over iemand met BIID, dus ze bestaan wel. En toen bleek het over motorrijden te gaan, die had ik niet zien aankomen.

:D Typisch jij! Recht zo die gaat.... Vroom, knal, boem, klaar! :thumbsup:

Kom op Tja. Je kan meer dan dit! :(

Ik kan je wat 'bottige' stijl op zich vaak juist wel waarderen Tja, maar deze vind ik dan net wat te kort (door de bocht :)) Je stukje voelt een beetje als "En toen kwam er een olifant met een lange snuit...." (als kind voelde ik me dan altijd een beetje bekocht, alsof degene die een verhaaltje vertelde het ook niet meer wist en er dan maar op die manier een eind aan breide).

Als je het verhaal leest waar ik momenteel mee bezig ben, schrik je je helemaal wezenloos. Hoewel ik natuurlijk niet weet hoeveel je kunt verdragen.

Try me! ;)

Hoewel het idd kort is en het niet bij iedereen in de smaak valt, vind ik het wel meesterlijk dat je in twee zinnen kwijt kunt en de oefening eigenlijk perfect invult. Ik twijfel vaak bij jouw verhalen of ze non-fictief of fictief zijn, door je manier van schrijven. Het zet me elke keer weer enorm aan het denken en raak ik steeds meer benieuwd naar de schrijvende vrouw achter het pseudoniem Tja. Meesterlijk gemaakt. Zullen we het daarop houden? ;)

Ik vind het eigenlijk nog te lang Tja, en te vertellend. "Ik heb het gedaan. Nu moet ik boeten. Mijn leven lang. Zonder benen." Geeft nog iets meer spanning. Maar ik heb soms het idee dat je erg druk bent met je andere project - terecht! - en dit er even snel tussendoor doet.