#26 - Zalige Verlossing deel 2

‘Hoe ging je wiskundeproefwerk?’ ‘Mmm’ ‘Nora, ik vraag je wat.’ ‘Ging wel, 6.1.’ ‘Nou ,dat is best netjes toch?’ ‘Mmm’ ‘Ik bedoel, met alle lessen die je gemist hebt toen je …’ ‘Mám!’ ‘Wat!’ ‘Niks.’ ‘Wat nou! Is dat nu ook al een taboe?’ ‘Nee. Maar je zit op me te letten.’ ‘Ik zit helemaal niet op je te letten, ik probeer gewoon een normaal gesprek te …’ ‘Jawel je zit wel op me te letten. Constant. Bij iedere hap.’ ‘Nou, zoveel happen heb ik je anders nog niet zien nemen vanda…’ ‘Zie je wel? Je zit me gewoon te fokken de hele tijd.’ ‘Zeg jongedame, let jij een beetje op je taal? Zo praat je niet tegen je moeder.’ ‘Pf’ ‘Het hele punt, Nora, is dat jij geen verantwoordelijkheid neemt voor jezelf. Als je zo doorgaat dan zit je over drie weken weer in die kliniek en dan kun je …’ ‘Echt niet! Ik kan echt wel voor mezelf zorgen! Maar hoe denk je dat het is, hè? Als iemand je bij iedere hap zit te volgen, hè? En naar je blijft kijken tot je hem doorgeslikt hebt? Dan krijg ik echt geen hap meer door mijn keel hoor!’ ‘We hebben afspraken gemaakt, jongedame, en jij houdt je daar niet aan. Daarom moet ik jou wel in gaten hou… ‘ ‘Hier dan! Kijk! Dat is één…’ ‘Noor, doe normaal.’ ‘En dat is twee…’ ‘Nora! In godsnaam!’ ‘En dat is drie…’ ‘Nu is het klaar, Nora! Dadelijk stik je er nog in.’ ‘En vier … Kijk mama, bordje leeg! ‘