De beelden van de afgelopen dagen blijven zich aan me opdringen. Hoe het begon met onschuldig geflirt, berichtjes die steeds iets gedurfder werden en de stiekeme aanrakingen wanneer niemand het zag. En gisteravond. Er gaat een siddering door mijn lijf. Nadat we wijn hadden gedronken op het strand en bleven wij met z’n tweeën over. De hele avond al keek je me aan met een blik die mijn binnenste deed trillen. Eindelijk lagen we naast elkaar, kon ik je blik beantwoorden. Woorden waren niet meer nodig, onze ogen zeiden genoeg. Nooit eerder had ik zo naar iemand gehunkerd. Naar je mooie vrouwenlippen, dat zachte vrouwenlichaam. De wijn deed mijn angst even verdwijnen. Langzaam tilde ik mijn hand op en met mijn vingertoppen beroerde ik je oor, je wang, je lippen. Een rilling ging door je lijf en ik kon je niet langer weerstaan. Zachtjes plaatste ik mijn mond net naast de jouwe. Ik kuste je. Je onderlip, je bovenlip. Liet daarna tergend langzaam mijn tong weer over je onderlip glijden. Smekend om meer. Met een trillende zucht zoende jij terug. Nooit eerder hadden lippen zo heerlijk geproefd. Zo teder en zacht. Ik hapte naar adem en even verstarde ik. Maar jouw vingers gleden langs mijn zij en een warme gloed trok door mijn lichaam. Ik kon me alleen maar aan je overgeven. Nu ligt daar mijn man. Hij zoent me. Ik voel hoe zijn hand tussen mijn benen glijdt. Ik sluit mijn ogen en denk aan jou.