Een gekwelde blik staart me aan vanaf de spiegel. Mijn ogen stralen een mix van schaamte en verwarring uit. Langzaam rolt een traan over mijn wang. Ik ben net thuis van een middagje shoppen en heb mezelf teruggetrokken in onze inloopkast. Lichtjes ruik ik het parfum dat is achtergebleven na haar vriendschappelijke kus op mijn wang. Het wordt steeds moeilijker om haar niet tegen me aan te trekken en mijn lippen op die van haar te drukken. Ze is al jaren mijn beste vriendin, maar mijn fantasieën gaan veel verder dan vriendschap. Mijn lichaam staat zo strak van verlangen dat het zeer doet. Hoe kan ik dit voelen na alles wat ik met Dave heb opgebouwd? We zijn al zeven jaar samen en onze levens zijn met elkaar vergroeid. Ik hou van hem. We hebben het zo fijn samen, waarom kan dat niet gewoon genoeg zijn? Ik kan mijn gevoel met niemand delen. Wie zou dit ook maar kunnen begrijpen? De traan glijdt voorbij mijn kin en kriebelt terwijl hij langs mijn hals naar beneden glijdt. Met mijn mouw veeg ik hem weg ter hoogte van mijn adamsappel.