“Hé wat leuk dat ik jou hier tref! Wat een toeval, man wat doe jij nou hier? “ Ik verstijf, in een reflex voel ik hoe mijn kaken zich spannen. Met tegenzin draai ik me om. “Inderdaad. Bijzonder,” zeg ik stijfjes. “Tijd niet gesproken. Hoe is het er mee? God man, dat is eeuwen geleden, maar nee, je bent niks veranderd, wat kaler ja, maar verder, nee je ziet er patent uit. Is dat je vrouw? Nou die mag er ook wezen. Overmars, aangenaam, Erik, zeg maar Richy voor vrienden. Goede keus, die man van je, godsamme wat hebben wij met die gast gelachen Altijd in voor een geintje. Maar ja dat weet jij natuurlijk als geen ander. Nee daar verveel je je niet mee, onmogelijk!” ‘Sorry, maar ik heb nogal haast,” zeg ik terwijl ik mijn vriendin stevig vastpak en van hem begin weg te draaien. “Wat jammer! Ik had graag even bijgekletst.” Terwijl ik probeer weg te komen, grijpt hij mijn arm: “Man wat hebben wij een plezier gehad! Die keer op Ibiza, weet je nog? Dat was helemaal top. Jij was echt de ‘King’, wat een killer! Ik zou het nu niet meer in mijn hoofd halen, maar god, wát een tijd.” “Ik moet helaas weg,” zeg ik terwijl ik mijn vriendin, die hem nu nieuwsgierig bekijkt, mee sleur. Hij weet echter niet van wijken en begint mee te lopen. “Werk je hier? O, ook bezoeker, nou goed, maar we moeten echt eens bijpraten, ik zoek je wel op facebook. De Bruyn toch? Met uy?” Djezus, ook dat nog, denk ik. Met een schijnheilige glimlach zeg ik: “Lijkt me leuk! Maar ik bel je wel.” Terwijl ik er nu stevig de pas in zet hoor ik hem nog roepen: “Heb je mijn nummer nog?” “Wie is die Richy?” vraagt mijn vriendin hijgend. “Geen flauw idee,” zeg ik Ze staat plotsklap stil en gaat voor me staan. Wantrouwend. “Wat is dit? Wat is dit voor iets raars John? Waar had hij het over? Ibiza en jij de ‘King’ ? Ik kreun.