Linda komt terug van haar rondje joggen. Ze hijgt, en is blij dat ze weer bijna klaar is. Elke vrijdagochtend gaat ze hardlopen, en ze rent inmiddels ruim tien kilometer. Ze vindt dit een heerlijk begin van haar vrije dag en van haar lange weekend. Sinds een paar maanden werkt ze maar vier dagen per week, en dit bevalt haar uitzonderlijk goed. Op de vrijdag doet overdag ze alle huishoudelijke klusjes, en als Jeroen na zijn werk thuiskomt, gaan ze lekker uit eten en beginnen zo hun gezamenlijke weekend. Maakt niet uit waar ze gaan eten, ze drinken altijd champagne en vieren het leven en hun liefde. Als ze de straat waar ze woont in rent, ziet ze in hun voortuin een wit laken liggen. Verschrikt maakt ze een laatste sprintje, en staat dan voor het tuinhek. Ze kijkt naar het grasveld dat hun tuin is, en kijkt naar boven, naar het openstaande slaapkamerraam. Op het kozijn rust het dekbed en de hoofdkussens. Toen ze vanmorgen de voordeur achter zich dichttrok, lag er ook het laken bovenop. De wind zal het wel opgepakt hebben, en in de voortuin laten landen. Dit zou niet zo erg zijn, maar helaas is vandaag geen mooie zomerdag, maar een regenachtige herfstdag. Gelaten raapt Linda het laken op en opent ze de voordeur. Ze zal er niet onderuit komen vandaag toch alles in de wasmachine te stoppen. Maar dat maakt niet uit, niets kan haar goede humeur vandaag verpesten. Vanavond gaat ze het aan Jeroen vertellen. Hij zal zo gelukkig zijn, ze weet het zeker. Vanavond geen champagne voor haar…