Ze heeft ze uitgeknipt, die reclame bonnetjes van de HEMA, je kan iedere dag 20 procent korting krijgen en dat komt goed uit. Op maandag in de middagpauze, koopt ze een wit laken van 200X260. Ralf gaat slaapwandelen als hij onder gekleurde lakens slaapt, vandaar dat ze nu witte koopt. Alleen deze week moet hij nog onder het rode laken slapen. Dinsdag, op haar vrije dag, koopt ze er nog een. Op woensdag koopt ze niets. Op koopavond, donderdag, koopt ze er nog een en vrijdag koopt haar vriend er een. Ze propt de lakens in de spiksplinternieuwe wasmachine. 'Ik hang ze buiten op,' zegt ze tegen Ralf maar die lijkt het niet te horen omdat hij een koptelefoon op heeft. Ze waant zich in die film waar alle lakens zo lekker wapperen en waar je elkaar niet kan vinden. Ze weet de naam niet meer van die film. Ze hangt ze alle vier aan de lijn met roze knijpers. 's Nachts hoort ze het hard waaien maar ze denkt dat ze droomt. 'Waarom hang jij je vuile was buiten,' hoort ze schreeuwen in haar droom, de deur klappert maar omdat ze denkt dat ze droomt, slaapt ze door terwijl de storm loeit. De volgende morgen ligt er een wit laken voor haar huis. Dat ziet ze als ze het raam opendoet en naar beneden kijkt. 'Ralf,' roept ze maar Ralf slaapt nog of doet alsof, hoe dan ook, hij reageert niet. Ze rent de trap af en ziet door het achterraam dat alle lakens los zijn gewapperd van de lijn en in het gras liggen als natte vieze dweilen. 'Gatverdarrie,' zegt ze en doet de voordeur open om het laken op te pakken dat voor haar huis ligt. Als ze het oppakt ligt er een blote slapende man onder.