Wekelijkse schrijfopdracht #22 – Rode jurk

Half vijf. Annet logt uit en loopt opgewonden het kantoor uit. Ze knikt naar Johan. ``Tot morgen,´´ zegt hij met een grijns, alsof hij weet wat er gaat gebeuren. Anderhalf uur. Dat is kort. Eerst H&M. Annet zoekt de rekken af naar een rode jurk. Zijn favoriete kleur, had hij gezegd. Niets dat haar aanstaat. Bijenkorf? Te duur, maar ach, de jurk zou zeker nog eens van pas komen. Ze zou hem ieder jaar kunnen dragen als herinnering aan hun eerste afspraak en haar eerste blind-date met Stefan. Vanavond acht uur. Niets in haar maat. Steeds gehaaster loopt ze nog drie andere winkels binnen en herinnert zich dan de bordeauxrode Gucci-jurk in de etalage van de P.C. Hooftstraat. Natuurlijk zou die passen. Ze kon hem morgen altijd nog terugbrengen. Enigszins terughoudend over haar voorgenomen plan, rekent ze de jurk af bij de zwaar opgemaakte medewerkster en loopt trots met haar Gucci-tas richting fiets. ``Lipstick.´´ Ze racet naar de Kruidvat, plant haar fiets voor de deur –later zou ze zich herinneren dat ze hem inderdaad niet op slot had gezet- holt met haar Gucci-tas naar binnen, kiest een bordeauxrode lipstick en merkt dat ze haar tas niet bij zich heeft. ``De Gucci-winkel!´´ Ze rent de Kruidvat uit richting haar fiets, maar ook die is weg. ``Shit!´´ Ze rent terug naar de P.C. Hooftstraat. Een medewerkster van de Kruidvat holt achter haar aan en maant haar te blijven staan. Annet heeft het niet in de gaten. Ze moet haar tas terug hebben voor sluitingstijd en het is twee voor zes. Ze rent zo hard als ze kan. Hijgend staat ze voor een gesloten Gucci-winkel terwijl ze achter haar iemand buiten adem hoort zeggen, ``Kleptomaan, en nu staan blijven.´´ De Kruidvat medewerkster tikt 112 in op haar telefoon en zegt, ``En dat mag je dan even aan de politie uitleggen, met je dure Gucci-tas.´´ Annet zit op het bureau met haar Gucci-tas en de inmiddels betaalde lipstick. Het is twee voor acht. ``Maar, eh... mag ik dan misschien nog even aangifte doen van mijn gestolen fiets?´´