Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #20 - Gepakt

De jongen hurkt in het midden van de kring. De jongen pakt de agenda van de grond en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt het wiskundeboek van de grond, strijkt de kaft glad en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt de potloden en het gummetje van de grond en doet ze terug in zijn etui. De jongen pakt zijn broodtrommel van de grond en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt de thermosfles, waaruit chocolademelk lekt, van de grond en stopt hem terug in zijn backpack. “Mietje,” zegt iemand. "Staat het erop?" Een van zijn maten die alles met zijn iPhone heeft gefilmd, lacht bevestigend. "Mooi." Hij trapt tegen de jongen zodat die onderuit gaat. De anderen lachen. “Vanaf nu betaal je iedere week tien euro.” De jongen pakt de revolver uit zijn zak en spant de haan.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoewel ik opmerk dat de zinnen in het grootste deel beginnen met 'De jongen'. Een soort van scène begrijp ik. Durf ik niet te zeggen of dat de stijlfiguur is. Het onverwachte einde kan het ook zijn. Vanaf 'mietje' lees ik weer Leonardo Pisano. Al met al een verrassend verhaal.

Lid sinds

11 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leonardo, Ik maak uit je verhaal op dat het hier gaat om een jongen die door zijn klasgenoten op een vreselijke wijze wordt gepest. Wat de pestkoppen blijkbaar niet kunnen vermoeden, is de verdediging waartoe de jongen gedreven wordt. Mooi thema. De anafoor die je voor je verhaal gebruikt, vind ik persoonlijk zich beter lenen voor een gedicht dan voor een verhaal. Het kostte me dit keer enige moeite om in jouw verhaal gezogen te worden, in tegenstelling tot alle anderen keren. Misschien heb je ons hier iets te veel verwend met je mooie inzendingen... :)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Doorgaans lezen jouw verhalen heel soepel. Door de herhalingen (dus de anafoor) werd het heel erg on Leonardo-achtig. Dus niet de neus, specifiek de schrijfstijl.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap hoe je zo'n kort fragment toch adembenemend kan afronden. Mede door die anafoor, denk ik. Mooi!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@Leonardo? Ik vind de stijlfiguur anafoor knap irritant. Hoewel ik het backpackjongetje heb gecheckt in zijn handelingen :-). En je einde is natuurlijk weer subliem. Volkomen onverwacht. Loeihard. :eek:

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb dit twee keer gelezen en ik vind het bijzonder. Ik zie zo'n spree killing aankomen en door de manier van vertellen wordt het duidelijk waarom dit gebeurt. De overgang van de beschrijving van alledaagse handelingen naar die van een ramp komt hard aan.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De repetitio in het begin vind ik krachtig omdat het aansluit bij het einde, wederom een krachtige inzet maar dan door die jongen. Een opsomming betreft de inhoud van de rugzak, komt kalm tot mijn geest. Misschien een beetje ver gezocht, de haan en het haantjesgedrag, een homonym.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het stijlfiguur anafoor in een goed verhaal met een onverwachte eindknaller! Maar kan jij mij uitleggen hoe men bevestigend glimlacht?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank zij de link die je bij de topic van Anne schreef weet ik nu wat stijlfiguren zijn. Je hebt de Anafoor hier mooi gebruikt om de lezer mee te trekken naar een onvoorspelbaar eind.

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Variant: De jongen hurkt. De jongen pakt de agenda van de grond en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt het wiskundeboek van de grond, strijkt de kaft glad en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt de potloden en het gummetje van de grond en doet ze terug in zijn etui. De jongen pakt zijn broodtrommel van de grond en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt zijn backpack en schudt de inhoud leeg op de grond. De jongen hurkt. De jongen pakt de agenda van de grond en doet hem terug in zijn backpack. De jongen pakt het wiskundeboek van de grond, strijkt de kaft glad en doet hem terug in zijn backpack.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
De jongen verveelt zich zeker of gaat het om een tweede vervelende jongen? Van dit stijlfiguur ben ik persoonlijk geen voorstander. Zoals eerder benoemd past het beter in een gedicht. Tergen van het pesten, wel goed gevonden Odile.